Lamentationes 5
1 Recordare, Domine, quid acciderit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 Aquam nostram pecunia bibimus; ligna nostra pretio comparavimus.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Principes manu suspensi sunt; facies senum non erubuerunt.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 Defecit gaudium cordis nostri; versus est in luctum chorus noster.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus!
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum; ideo contenebrati sunt oculi nostri,
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 propter montem Sion quia disperiit; vulpes ambulaverunt in eo.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum?
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; innova dies nostros, sicut a principio.
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 Sed projiciens repulisti nos: iratus es contra nos vehementer.
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
