Lamentationes 5
1 Recordare, Domine, quid acciderit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.
Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.
Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.
4 Aquam nostram pecunia bibimus; ligna nostra pretio comparavimus.
Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.
6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.
Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.
12 Principes manu suspensi sunt; facies senum non erubuerunt.
Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.
Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.
14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.
Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.
15 Defecit gaudium cordis nostri; versus est in luctum chorus noster.
Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.
16 Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus!
Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum; ideo contenebrati sunt oculi nostri,
Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.
18 propter montem Sion quia disperiit; vulpes ambulaverunt in eo.
Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.
19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum?
Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; innova dies nostros, sicut a principio.
Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.
22 Sed projiciens repulisti nos: iratus es contra nos vehementer.
Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.
