Lamentationes 5
1 Recordare, Domine, quid acciderit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.
Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug tan-awa ang among kaulaw.
2 Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.
Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.
3 Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong mga balo.
4 Aquam nostram pecunia bibimus; ligna nostra pretio comparavimus.
Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among kahoy ginabaligya na kanamo.
5 Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami gikapuyan ug walay pahulay.
6 Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.
7 Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus ang ilang kasal-anan.
8 Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo gikan sa ilang kamot.
9 In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi, Tungod sa espada didto sa kamingawan.
10 Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.
Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog nga kainit sa kagutmanan.
11 Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay sa ciudad sa Juda.
12 Principes manu suspensi sunt; facies senum non erubuerunt.
Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang mga nawong sa mga anciano wala tahura.
13 Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.
Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.
14 Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.
Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.
15 Defecit gaudium cordis nostri; versus est in luctum chorus noster.
Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw nahimong pagminatay.
16 Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus!
Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay kami nakasala man!
17 Propterea mœstum factum est cor nostrum; ideo contenebrati sunt oculi nostri,
Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining mga butanga ang among mga mata lubog na.
18 propter montem Sion quia disperiit; vulpes ambulaverunt in eo.
Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw sa ibabaw niana.
19 Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.
20 Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum?
Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya kanamo sa hataas kaayong panahon?
21 Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; innova dies nostros, sicut a principio.
Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.
22 Sed projiciens repulisti nos: iratus es contra nos vehementer.
Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan batok kanamo.
