Lamentationes 3
1 Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis ejus.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Tantum in me vertit et convertit manum suam tota die.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 Vetustam fecit pellem meam et carnem meam; contrivit ossa mea.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle et labore.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 Circumædificavit adversum me, ut non egrediar; aggravavit compedem meum.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 Conclusit vias meas lapidibus quadris; semitas meas subvertit.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 Ursus insidians factus est mihi, leo in absconditis.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 Semitas meas subvertit, et confregit me; posuit me desolatam.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 Replevit me amaritudinibus; inebriavit me absinthio.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 Et fregit ad numerum dentes meos; cibavit me cinere.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 Et repulsa est a pace anima mea; oblitus sum bonorum.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii et fellis.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 Misericordiæ Domini, quia non sumus consumpti; quia non defecerunt miserationes ejus.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 Novi diluculo, multa est fides tua.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 Pars mea Dominus, dixit anima mea; propterea exspectabo eum.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 Bonum est viro cum portaverit jugum ab adolescentia sua.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 Sedebit solitarius, et tacebit, quia levavit super se.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Dabit percutienti se maxillam: saturabitur opprobriis.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 Quia non repellet in sempiternum Dominus.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 Quia si abjecit, et miserebitur, secundum multitudinem misericordiarum suarum.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 Non enim humiliavit ex corde suo et abjecit filios hominum.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ.
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 Ut declinaret judicium viri in conspectu vultus Altissimi.
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 Ut perverteret hominem in judicio suo; Dominus ignoravit.
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Quis est iste qui dixit ut fieret, Domino non jubente?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus; idcirco tu inexorabilis es.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Operuisti in furore, et percussisti nos; occidisti, nec pepercisti.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Eradicationem et abjectionem posuisti me in medio populorum.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Formido et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies.
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Inundaverunt aquæ super caput meum; dixi: Perii.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 Invocavi nomen tuum, Domine, de lacu novissimo.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 Vocem meam audisti; ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Appropinquasti in die quando invocavi te; dixisti: Ne timeas.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 Judicasti, Domine, causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 Vidisti, Domine, iniquitatem illorum adversum me: judica judicium meum.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Audisti opprobrium eorum, Domine, omnes cogitationes eorum adversum me.
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 Labia insurgentium mihi, et meditationes eorum adversum me tota die.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Sessionem eorum et resurrectionem eorum vide; ego sum psalmus eorum.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Redes eis vicem, Domine, juxta opera manuum suarum.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Dabis eis scutum cordis, laborem tuum.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis, Domine.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
