Lamentationes 3
1 Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis ejus.
Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
2 Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
3 Tantum in me vertit et convertit manum suam tota die.
He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
4 Vetustam fecit pellem meam et carnem meam; contrivit ossa mea.
Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
5 Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle et labore.
Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
6 In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
7 Circumædificavit adversum me, ut non egrediar; aggravavit compedem meum.
Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
8 Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
9 Conclusit vias meas lapidibus quadris; semitas meas subvertit.
Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
10 Ursus insidians factus est mihi, leo in absconditis.
Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
11 Semitas meas subvertit, et confregit me; posuit me desolatam.
Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
12 Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
13 Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
14 Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
15 Replevit me amaritudinibus; inebriavit me absinthio.
Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
16 Et fregit ad numerum dentes meos; cibavit me cinere.
Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
17 Et repulsa est a pace anima mea; oblitus sum bonorum.
Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
18 Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
19 Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii et fellis.
Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
20 Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
21 Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
22 Misericordiæ Domini, quia non sumus consumpti; quia non defecerunt miserationes ejus.
He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
23 Novi diluculo, multa est fides tua.
E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
24 Pars mea Dominus, dixit anima mea; propterea exspectabo eum.
Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
25 Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
26 Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
27 Bonum est viro cum portaverit jugum ab adolescentia sua.
He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
28 Sedebit solitarius, et tacebit, quia levavit super se.
Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
29 Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
30 Dabit percutienti se maxillam: saturabitur opprobriis.
Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
31 Quia non repellet in sempiternum Dominus.
E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
32 Quia si abjecit, et miserebitur, secundum multitudinem misericordiarum suarum.
Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
33 Non enim humiliavit ex corde suo et abjecit filios hominum.
Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
34 Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ.
Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
35 Ut declinaret judicium viri in conspectu vultus Altissimi.
Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
36 Ut perverteret hominem in judicio suo; Dominus ignoravit.
Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
37 Quis est iste qui dixit ut fieret, Domino non jubente?
Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
38 Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
39 Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
40 Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
41 Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
42 Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus; idcirco tu inexorabilis es.
I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
43 Operuisti in furore, et percussisti nos; occidisti, nec pepercisti.
Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
44 Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
45 Eradicationem et abjectionem posuisti me in medio populorum.
Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
46 Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
47 Formido et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
48 Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
49 Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies.
Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
50 Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
51 Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
52 Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
53 Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
54 Inundaverunt aquæ super caput meum; dixi: Perii.
I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
55 Invocavi nomen tuum, Domine, de lacu novissimo.
I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
56 Vocem meam audisti; ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus.
I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
57 Appropinquasti in die quando invocavi te; dixisti: Ne timeas.
I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
58 Judicasti, Domine, causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
59 Vidisti, Domine, iniquitatem illorum adversum me: judica judicium meum.
Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
60 Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
61 Audisti opprobrium eorum, Domine, omnes cogitationes eorum adversum me.
Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
62 Labia insurgentium mihi, et meditationes eorum adversum me tota die.
Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
63 Sessionem eorum et resurrectionem eorum vide; ego sum psalmus eorum.
Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
64 Redes eis vicem, Domine, juxta opera manuum suarum.
Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
65 Dabis eis scutum cordis, laborem tuum.
Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
66 Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis, Domine.
Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.
