Jonas Propheta 4
1 Et afflictus est Jonas afflictione magna, et iratus est:
Apan kini daw sayop kaayo alang kang Jonas, ug nasuko siya pag-ayo.
2 et oravit ad Dominum, et dixit: Obsecro, Domine, numquid non hoc est verbum meum cum adhuc essem in terra mea? propter hoc præoccupavi ut fugerem in Tharsis: scio enim quia tu Deus clemens et misericors es, patiens et multæ miserationis, et ignoscens super malitia.
Busa nag-ampo si Jonas kang Yahweh ug miingon, “Ah, Yahweh, dili ba mao man kini ang akong gisulti sa dihang atua pa ako sa akong kaugalingong nasod? Mao nga ang una kong gihimo misulay ako pag-ikyas padulong sa Tarsis— tungod kay nasayod ako nga ikaw ang Dios nga maluluy-on, adunay kahangawa, dugay masuko, madagayaon sa pagkamatinud-anon, ug dili ka dali nga mopadala ug katalagman.
3 Et nunc, Domine, tolle, quæso, animam meam a me, quia melior est mihi mors quam vita.
Busa karon, Yahweh, nagahangyo ako kanimo, kuhaa ang akong kinabuhi gikan kanako, kay mas maayo pa alang kanako ang mamatay kaysa ang mabuhi.”
4 Et dixit Dominus: Putasne bene irasceris tu?
Miingon si Yahweh, “Maayo ba nga masuko ka pag-ayo?”
5 Et egressus est Jonas de civitate, et sedit contra orientem civitatis: et fecit sibimet umbraculum ibi, et sedebat subter illud in umbra, donec videret quid accideret civitati.
Unya si Jonas migawas sa siyudad ug milingkod sa sidlakang bahin sa siyudad. Didto nagbuhat siya ug kapasilungan ug milingkod sa ilalom niini nga landong aron makita niya kung unsa ang dangatan sa siyudad.
6 Et præparavit Dominus Deus hederam, et ascendit super caput Jonæ, ut esset umbra super caput ejus, et protegeret eum (laboraverat enim): et lætatus est Jonas super hedera lætitia magna.
Nag-andam ang Dios nga si Yahweh ug usa ka tanom ug gipatubo kini alang kang Jonas aron malandongan ang iyang ulo ug mahupay ang iyang kasuko. Nalipay pag-ayo si Jonas tungod sa tanom.
7 Et paravit Deus vermen ascensu diluculi in crastinum: et percussit hederam, et exaruit.
Apan nag-andam ang Dios ug ulod sa pagsubang sa adlaw pagkasunod buntag. Giatake niini ang tanom ug nalawos ang tanom.
8 Et cum ortus fuisset sol, præcepit Dominus vento calido et urenti: et percussit sol super caput Jonæ, et æstuabat: et petivit animæ suæ ut moreretur, et dixit: Melius est mihi mori quam vivere.
Nahitabo kini sa dihang taas na ang adlaw sa sunod nga kabuntagon, nag-andam ang Dios ug init nga hangin gikan sa sidlakan. Usab, ang adlaw miinit pag-ayo sa ulo ni Jonas ug naluya siya. Unya nangandoy si Jonas nga mamatay nalang siya. Miingon siya sa iyang kaugalingon, “Mas maayo pa alang kanako nga mamatay na lang kaysa mabuhi.”
9 Et dixit Dominus ad Jonam: Putasne bene irasceris tu super hedera? Et dixit: Bene irascor ego usque ad mortem.
Unya ang Dios miingon kang Jonas, “Maayo ba nga masuko ka pag-ayo mahitungod sa tanom?” Ug miingon si Jonas, “Mas maayo nga masuko ko, bisan pa ug mamatay.”
10 Et dixit Dominus: Tu doles super hederam in qua non laborasti, neque fecisti ut cresceret; quæ sub una nocte nata est, et sub una nocte periit:
Si Yahweh miingon kang Jonas, “Aduna kay kahangawa alang sa tanom, nga dili ikaw ang naghago, ni imong gipaturok. Niturok kini sa gabii ug namatay sa pagkagabii.
11 et ego non parcam Ninive, civitati magnæ, in qua sunt plus quam centum viginti millia hominum qui nesciunt quid sit inter dexteram et sinistram suam, et jumenta multa?
Busa alang kanako, kinahanglan ba nga dili ako mahangawa sa Nineve, kadtong bantogang siyudad, nga adunay daghan pa kaysa 120, 000 ka mga tawo nga wala masayod sa kalahian tali sa ilang tuong kamot ug sa ilang walang kamot, ug ang daghang mga mananap usab?”
