Iohannem 20
1 Una autem sabbati, Maria Magdalene venit mane, cum adhuc tenebræ essent, ad monumentum: et vidit lapidem sublatum a monumento.
Ie loak’ andro’ ty Sabotse le nañaleñaleñe mb’an-donake mb’eo t’i Miriame nte-Magdalà, ie mbe nimaieñe, vaho naheo’e te nasitak’ amy lonakey i vatoy.
2 Cucurrit ergo, et venit ad Simonem Petrum, et ad alium discipulum, quem amabat Jesus, et dicit illis: Tulerunt Dominum de monumento, et nescimus ubi posuerunt eum.
Le nihitrihitry mb’amy Petera naho i mpiama’e nikokoa’ Iesoày mb’eo, nanao ty hoe: Fa tinava’ iereo boak’ an-donak’ ao t’i Talè, le tsy fohi’ay ty nandrohotañ’ aze.
3 Exiit ergo Petrus, et ille alius discipulus, et venerunt ad monumentum.
Niavotse amy zao t’i Petera naho i mpiama’ey nimb’ an-donake mb’eo.
4 Currebant autem duo simul, et ille alius discipulus præcucurrit citius Petro, et venit primus ad monumentum.
Sindre nilay, fe nilosore’ i mpiama’ey t’i Petera vaho niavy an-donake eo aolo.
5 Et cum se inclinasset, vidit posita linteamina: non tamen introivit.
Ie nibotreke, niisa’e o lamba-lenio nidoñe eo, f’ie tsy nizilik’ ao.
6 Venit ergo Simon Petrus sequens eum, et introivit in monumentum, et vidit linteamina posita,
Pok’eo amy zao t’i Petera nanonjohy aze, le nimoak’ an-donak’ ao vaho nahaisake te nidoke eo o lamba lenio,
7 et sudarium, quod fuerat super caput ejus, non cum linteaminibus positum, sed separatim involutum in unum locum.
fe tsy nirekets’ amo lamba lenio ty lamba nakolopok’ i añambone’ey, f’ie niholoñe tokañe eo.
8 Tunc ergo introivit et ille discipulus qui venerat primus ad monumentum: et vidit, et credidit:
Nizilik’ ao amy zao i mpiama’e niavy aolo an-donakey, le nahatrea vaho niantoke.
9 nondum enim sciebant Scripturam, quia oportebat eum a mortuis resurgere.
Mbe tsy nirendre’ iereo hey i Sokitse Masiñe manao t’ie tsi-mahay tsy mitroatse amy havilasiy.
10 Abierunt ergo iterum discipuli ad semetipsos.
Le nimpoly mb’an-kiboho’ iareo añe i mpiama’e rey.
11 Maria autem stabat ad monumentum foris, plorans. Dum ergo fleret, inclinavit se, et prospexit in monumentum:
Nijohañe alafe’ i lonakey avao t’i Marie, nirovetse; ie mbe niharovetse, nibokoke naho nitilihitse an-donak’ ao
12 et vidit duos angelos in albis sedentes, unum ad caput, et unum ad pedes, ubi positum fuerat corpus Jesu.
vaho nahaoniñe ty anjely roe nisaroñe foty niambesatse ey, ty atondohà’e eo naho ty antimpahe’e eo, amy nandrohotañe ty fañòva’ Iesoày.
13 Dicunt ei illi: Mulier, quid ploras? Dicit eis: Quia tulerunt Dominum meum: et nescio ubi posuerunt eum.
Le hoe iereo tama’e, O Rakembao, ino ty iroveta’o. Hoe re am’iereo: Nasinta’ iereo i Talèkoy, le tsy fantako ty nandrohotañ’ aze.
14 Hæc cum dixisset, conversa est retrorsum, et vidit Jesum stantem: et non sciebat quia Jesus est.
Ie nanoe’e izay le nitolike vaho nahaisake Iesoà nijohañe eo, fe tsy napota’e t’ie Iesoà.
15 Dicit ei Jesus: Mulier, quid ploras? quem quæris? Illa existimans quia hortulanus esset, dicit ei: Domine, si tu sustulisti eum, dicito mihi ubi posuisti eum, et ego eum tollam.
Hoe t’Iesoà tama’e: O Rakembao, inoñe ty angololoiha’o? Ia ty paia’o? Ie natao’e te mpañalahala goloboñe, le nanoa’e ty hoe: O androanavio, naho ninday aze boak’ etoan-drehe, taroño amako ty nandrohota’o aze, hitakonako añe.
16 Dicit ei Jesus: Maria. Conversa illa, dicit ei: Rabboni (quod dicitur Magister).
Hoe t’Iesoà tama’e: O Marie. Natrefa’e le nanoa’e ty hoe: O Rabony, ze midika ty hoe: Talèko.
17 Dicit ei Jesus: Noli me tangere, nondum enim ascendi ad Patrem meum: vade autem ad fratres meos, et dic eis: Ascendo ad Patrem meum, et Patrem vestrum, Deum meum, et Deum vestrum.
Hoe t’Iesoà tama’e: Ko mitsapa ahy, fa mboe tsy nionjoñe mb’ aman-dRaeko, akia mb’ aman-drolongoko mb’eo vaho atalilio te: Mionjom-baman-dRaeko naho Rae’ areo, mb’ aman’ Añahareko naho Andrianañahare’ areo mb’eo.
18 Venit Maria Magdalene annuntians discipulis: Quia vidi Dominum, et hæc dixit mihi.
Nienga t’i Miriame nte-Magdalà nitaroñe amo mpiama’eo t’ie nahaisak’ i Talè naho te nisaontsia’e irezay.
19 Cum ergo sero esset die illo, una sabbatorum, et fores essent clausæ, ubi erant discipuli congregati propter metum Judæorum: venit Jesus, et stetit in medio, et dixit eis: Pax vobis.
Ie hariva amy àndroy, ty loak’ andro’ i Sabotse naho nagabeñe o lalan’ anjomba’ niharoa’ o mpiama’eoo ie nihembañ’ amo Tehodaoy, le nisodehañe eo t’Iesoà, nijohañe añivo’ iareo ao nanao ty hoe: Fañanintsiñe ama’areo.
20 Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus et latus. Gavisi sunt ergo discipuli, viso Domino.
Ie nanoe’e izay, le nitoroa’e o fità’eo naho i leme’ey. Le nifale o mpiama’eo te nahaisake i Talè.
21 Dixit ergo eis iterum: Pax vobis. Sicut misit me Pater, et ego mitto vos.
Nindrae’ Iesoà am’iereo ty hoe: Fañanintsiñe ama’areo. Hambañe ami’ty nañitrifan-dRaeko ahy ty añirahako anahareo.
22 Hæc cum dixisset, insufflavit, et dixit eis: Accipite Spiritum Sanctum:
Ie nitsara izay le tinio’e iereo, nanao ty hoe: Rambeso i Arofo Masiñey;
23 quorum remiseritis peccata, remittuntur eis: et quorum retinueritis, retenta sunt.
Aa ndra hakeo’ iaia ty apo’ areo ro hafahañe ama’e; f’ie ho tanañe naho tana’ areo.
24 Thomas autem unus ex duodecim, qui dicitur Didymus, non erat cum eis quando venit Jesus.
Tsy nitraok’ am’iereo t’i Tomasy, atao Didimo, mpiamy folo ro’amby rey, amy nivotraha’ Iesoày.
25 Dixerunt ergo ei alii discipuli: Vidimus Dominum. Ille autem dixit eis: Nisi videro in manibus ejus fixuram clavorum, et mittam digitum meum in locum clavorum, et mittam manum meam in latus ejus, non credam.
Aa le nitalily ty hoe ama’e o mpiama’e ila’eo: Fa niisa’ay t’i Talè. Fe hoe re: Lehe tsy treako am-pità’e eo o olam-pantsikeo, naho tsy aziliko amo olatseo ty rambo-tañako vaho atsorofoko an-deme’e ao ty tañako, izaho tsy hiantoke.
26 Et post dies octo, iterum erant discipuli ejus intus, et Thomas cum eis. Venit Jesus januis clausis, et stetit in medio, et dixit: Pax vobis.
Ie nimodo ty valo andro, le tao indraike o mpiama’eo rekets’ i Tomasy. Le nivotrak’ eo t’Iesoà, ie nirindriñe o lalañeo, nijohañe añivo’ iereo eo, nanao ty hoe: Fañanintsiñe ama’areo.
27 Deinde dicit Thomæ: Infer digitum tuum huc, et vide manus meas, et affer manum tuam, et mitte in latus meum: et noli esse incredulus, sed fidelis.
Le hoe re tamy Tomasy: Atakaro mb’ etoañe ty rambo-pità’o, heheke o tañakoo; le amparo mb’etoañe o fità’oo naho ampiziliho an-demeko etoa, vaho ko mañaly tro fa matokisa.
28 Respondit Thomas, et dixit ei: Dominus meus et Deus meus.
Hoe ty natoi’ i Tomasy aze: Ry Talèko naho Andrianañahareko!
29 Dixit ei Jesus: Quia vidisti me, Thoma, credidisti: beati qui non viderunt, et crediderunt.
Hoe t’Iesoà tama’e: Ihe nahaisak’ ahy ro natokisa’o; haha ze miato fa tsy nahaoniñe.
30 Multa quidem et alia signa fecit Jesus in conspectu discipulorum suorum, quæ non sunt scripta in libro hoc.
Mbe maro ty viloñe nanoe’ Iesoà añatrefa’ o mpiama’eo ze tsy sinokitse ami’ty boke toy.
31 Hæc autem scripta sunt ut credatis, quia Jesus est Christus Filius Dei: et ut credentes, vitam habeatis in nomine ejus.
Sinoratse ka o retoañe hatokisa’ areo te Iesoà Norizañey ro Anan’ Añahare vaho i tahina’ey ro anaña’areo mpiato haveloñe.
