Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Na Suhini Bildad buae se:
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
“Wobɛkɔ so aka saa nsɛm yi akosi da bɛn? Wo nsɛm yɛ mframa huhuw.
3 Numquid Deus supplantat judicium? aut Omnipotens subvertit quod justum est?
Onyankopɔn kyea atɛntrenee ana? Otumfo kyea nea ɛteɛ ana?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
Bere a wo mma yɛɛ bɔne tiaa no no, ogyaw wɔn maa wɔn bɔne so akatua.
5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus;
Nanso sɛ wode wʼani bɛto Onyankopɔn so na woabɔ Otumfo no mpae,
6 si mundus et rectus incesseris: statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,
sɛ woyɛ kronkron, na woteɛ a, wo nti, ɔbɛma ne ho so mprempren na wama wo asi wo dedaw mu.
7 in tantum ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
Wo mfiase bɛyɛ nkakrankakra na daakye woanya ama abu so.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam
“Bisa awo ntoatoaso a atwa mu no, na hwehwɛ nea wɔn agyanom hui,
9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),
na wɔwoo yɛn nkyɛe na yennim hwee, yɛn nna wɔ asase yi so te sɛ sunsuma.
10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Wɔrenkyerɛkyerɛ wo na wɔrenka nkyerɛ wo ana? Wɔremfi wɔn ntease mu nka nsɛm bi ana?
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
So paparɔso betumi anyin akɔ soro wɔ baabi a ɛnyɛ ɔwora? Demmire betumi afifi baabi a nsu nni ana?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit.
Bere a ɛrenyin a wontwae no, ɛhyew ntɛm so sen sare.
13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit.
Saa na wɔn a wɔn werɛ fi Onyankopɔn no awiei te; saa ara na wɔn a wonni nyamesu no anidaso nkosi hwee.
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia ejus.
Biribiara a nʼani da so no nni ahoɔden; nea ɔde ne ho to so no yɛ ananse ntontan.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit; fulciet eam, et non consurget.
Otweri ne ntontan, nanso ɛtetew; oso mu dennen, nanso ɛnyɛ yie.
16 Humectus videtur antequam veniat sol, et in ortu suo germen ejus egredietur.
Ɔte sɛ afifide a wogugu so nsu yiye a esi owia mu, ɛtrɛtrɛw ne mman mu wɔ turo no so;
17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur, et inter lapides commorabitur.
Ne ntin nyin fa abotan ho, na ɛhwehwɛ ɔkwan kɔ abo mu.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Nanso sɛ wotu fi ne sibea a, saa beae no nnim no bio na ɛka se, ‘Minhuu wo da.’
19 Hæc est enim lætitia viæ ejus, ut rursum de terra alii germinentur.
Ampa ara ne nkwa twa mu, na afifide foforo nyin asase no so.
20 Deus non projiciet simplicem, nec porriget manum malignis,
“Ampa ara Onyankopɔn mpo onipa a ne ho nni asɛm na ɔnhyɛ amumɔyɛfo nsa mu den.
21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua jubilo.
Ɔbɛma woaserew bio, na wode ahosɛpɛw ateɛteɛ mu.
22 Qui oderunt te induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet.
Wɔde aniwu befura wɔn a wɔtan wo, na amumɔyɛfo ntamadan bɛsɛe.”
