Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
Hanggang kailan magsasalita ka ng mga bagay na ito? At hanggang kailan magiging gaya ng makapangyarihang hangin ang mga salita ng iyong bibig?
3 Numquid Deus supplantat judicium? aut Omnipotens subvertit quod justum est?
Nagliliko ba ng kahatulan ang Dios? O nagliliko ba ang Makapangyarihan sa lahat ng kaganapan?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
Kung ang iyong mga anak ay nangagkasala laban sa kaniya, at kaniyang ibinigay sila sa kamay ng kanilang pagkasalangsang:
5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus;
Kung hanapin mong mainam ang Dios, at iyong pamanhikan ang Makapangyarihan sa lahat;
6 si mundus et rectus incesseris: statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,
Kung ikaw ay malinis at matuwid; walang pagsalang ngayo'y gigising siya dahil sa iyo. At pasasaganain ang tahanan ng iyong katuwiran.
7 in tantum ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
At bagaman ang iyong pasimula ay maliit, gayon ma'y ang iyong huling wakas ay lalaking mainam.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam
Sapagka't ikaw ay magsisiyasat, isinasamo ko sa iyo, sa unang panahon, at pasiyahan mo ang sinaliksik ng kanilang mga magulang:
9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),
(Sapagka't tayo'y kahapon lamang, at walang nalalaman, sapagka't ang ating mga kaarawan sa lupa ay anino: )
10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Hindi ka ba nila tuturuan, at sasaysayin sa iyo, at mangagsasalita ng mga salita mula sa kanilang puso?
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
Makatataas ba ang yantok ng walang putik? Tutubo ba ang tambo ng walang tubig?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit.
Samantalang nasa kasariwaan, at hindi pinuputol, natutuyong una kay sa alin mang damo.
13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit.
Gayon ang mga landas ng lahat na nagsisilimot sa Dios; at ang pagasa ng di banal ay mawawala:
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia ejus.
Na ang kaniyang pagtitiwala ay mapaparam, at ang kaniyang tiwala ay isang bahay gagamba.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit; fulciet eam, et non consurget.
Siya'y sasandal sa kaniyang bahay, nguni't hindi tatayo; siya'y pipigil na mahigpit dito, nguni't hindi makapagmamatigas.
16 Humectus videtur antequam veniat sol, et in ortu suo germen ejus egredietur.
Siya'y sariwa sa harap ng araw, at ang kaniyang mga suwi ay sumisibol sa kaniyang halamanan.
17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur, et inter lapides commorabitur.
Ang kaniyang mga ugat ay nagkakapitan sa palibot ng bunton, kaniyang minamasdan ang dako ng mga bato.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Kung siya'y magiba sa kaniyang dako, kung magkagayo'y itatakuwil niya siya, na sinasabi: Hindi kita nakita.
19 Hæc est enim lætitia viæ ejus, ut rursum de terra alii germinentur.
Narito, ito ang kagalakan ng kaniyang lakad, at mula sa lupa ay sisibol ang mga iba.
20 Deus non projiciet simplicem, nec porriget manum malignis,
Narito, hindi itatakuwil ng Dios ang sakdal na tao, ni aalalayan man niya ang mga manggagawa ng kasamaan.
21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua jubilo.
Kaniya namang pupunuin ang iyong bibig ng pagtawa, at ang iyong mga labi ng paghiyaw.
22 Qui oderunt te induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet.
Silang nangapopoot sa iyo ay mabibihisan ng pagkahiya; at ang tolda ng masama ay mawawala.
