Job 8
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
Shuhi tami Bildad ni a pathung teh,
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
Nâsittouh maw he e hnonaw heh dei han, na pahni dawk hoi ka tâcawt e lawk hah athakaawme kahlî patetlah ao han.
3 Numquid Deus supplantat judicium? aut Omnipotens subvertit quod justum est?
Cathut ni kalan hoeh lah lawk a ceng boimaw, nahoeh pawiteh, Athakasaipounge ni, lannae a kamlang takhai boimaw.
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
Na capanaw ni ama taranlahoi yon awh pawiteh, kâtapoenae kecu dawk a tâkhawng han.
5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus;
Cathut hah atangcalah hoi, na tawng teh, Athakasaipounge koevah, kâheinae na sak pawiteh,
6 si mundus et rectus incesseris: statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,
Tamikathoung tamikalan lah na awm pawiteh, nang hanelah atu roeroe thaw vaiteh, lanae hmuen koe hawinae na coe sak han.
7 in tantum ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
Na kamtawngnae a thoung nakunghai, na poutnae a len katang han.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam
Bangkongtetpawiteh, pahrennae hoi a yan e hnonaw hah pakhingpalang haw, na mintoenaw ni a hmu e hnonaw hah pouk haw.
9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),
Bangkongtetpawiteh, paduem e tami la o awh teh, banghai panuek awh hoeh. Bangdawk tetpawiteh, talai van e hnin tha naw teh, tâhlip patetlah doeh ao.
10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Ahnimae lungthin thung hoi ka tâcawt e lawknaw ni, na dei pouh awh teh, na cangkhai hoeh namaw.
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
Tuinawk laipalah lungpum a roung thai han namaw. Tui laipalah capi teh a roung thai han namaw.
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit.
A hring nah tâtueng hoeh nakunghai, alouke akungnaw hlak palang a kamyai.
13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit.
Cathut kapahnimnaw e a lamthung teh, hot patetlah ao. Tami kahawihoehnaw e ngaihawinae teh a kahma han.
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia ejus.
A kâuepkhai awh e teh, tâkhawng pouh lah ao han, a kâuepkhainae teh, Bombarui patetlah doeh ao.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit; fulciet eam, et non consurget.
A im dawk a kamngawi ei kangdout thai hoeh. Kacakcalah a kuet ei pou cak thai ma hoeh.
16 Humectus videtur antequam veniat sol, et in ortu suo germen ejus egredietur.
Khobetnae koe dikkahringcala a roung teh, a kangnaw ni takha koung tahloi awh.
17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur, et inter lapides commorabitur.
A tangpha ni talung khakdeng teh, talung um vah a tangpha a payang nahane a tawng.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Amae hmuen koehoi phawk lah ao torei teh, pou kacak mahoeh, telah a kâpahnawt han.
19 Hæc est enim lætitia viæ ejus, ut rursum de terra alii germinentur.
Khenhaw! het hateh, lunghawinae lamthung lah a o, talai dawk hoi aloukenaw hah a pâw han.
20 Deus non projiciet simplicem, nec porriget manum malignis,
Khenhaw! Cathut ni toun han kaawm hoeh e na tâkhawng hoeh vaiteh, thoe ka sak e teh kangdout sak mahoeh.
21 donec impleatur risu os tuum, et labia tua jubilo.
Na kâko teh panuinae hoi akawi sak vaiteh, na pahni hai lunghawinae lawk hoi akawi sak han.
22 Qui oderunt te induentur confusione, et tabernaculum impiorum non subsistet.
Nang kahmuhmanaw hah yeiraipo sak vaiteh, tamikathoutnaw e rim teh awm mahoeh toe telah a ti.
