Job 7
1 Militia est vita hominis super terram, et sicut dies mercenarii dies ejus.
“Mutum bai sha wahalar aiki ba a duniya? Rayuwarsa ba kamar ta wanda aka yi hayarsa ba ne?
2 Sicut servus desiderat umbram, et sicut mercenarius præstolatur finem operis sui,
Kamar yadda bawa yakan jira yamma ta yi, ko kuma kamar yadda wanda aka yi hayarsa yakan jira a biya shi kuɗin aikin da ya yi.
3 sic et ego habui menses vacuos, et noctes laboriosas enumeravi mihi.
Saboda haka rabona shi ne watanni na zama banza, kowane dare kuwa sai ɓacin rai nake samu.
4 Si dormiero, dicam: Quando consurgam? et rursum expectabo vesperam, et replebor doloribus usque ad tenebras.
Lokacin da na kwanta ina tunani, ‘Har sai yaushe zan tashi?’ Gari ya ƙi wayewa, ina ta jujjuyawa har safe.
5 Induta est caro mea putredine, et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est.
Jikina duk tsutsotsi da ƙuraje sun rufe shi, fatar jikina ta ruɓe tana fitar da ruwan miki.
6 Dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur, et consumpti sunt absque ulla spe.
“Kwanakina suna wucewa da sauri, fiye da yadda ƙoshiyar masaƙa take wucewa da sauri, za su kawo ga ƙarshe ba bege.
7 Memento quia ventus est vita mea, et non revertetur oculus meus ut videat bona.
Ka tuna, ya Allah, raina numfashi ne kawai; idanuna ba za su taɓa sāke ganin farin ciki ba.
8 Nec aspiciet me visus hominis; oculi tui in me, et non subsistam.
Idanun da suke ganina yanzu ba za su sāke ganina ba; za ku neme ni amma ba za ku same ni ba.
9 Sicut consumitur nubes, et pertransit, sic qui descenderit ad inferos, non ascendet. (Sheol h7585)
Kamar yadda girgije yakan ɓace yă tafi, haka mutum yake shige zuwa kabari ba kuwa zai dawo ba. (Sheol h7585)
10 Nec revertetur ultra in domum suam, neque cognoscet eum amplius locus ejus.
Ba zai taɓa zuwa gidansa ba; ba za a sāke san da shi ba.
11 Quapropter et ego non parcam ori meo: loquar in tribulatione spiritus mei; confabulabor cum amaritudine animæ meæ.
“Saboda haka ba zan yi shiru ba; zan yi magana cikin ɓacin raina, zan nuna ɓacin raina cikin ruhu, cikin ƙuncin raina.
12 Numquid mare ego sum, aut cetus, quia circumdedisti me carcere?
Ni teku ne, ko kuwa dodon ruwa, don me kake tsaro na?
13 Si dixero: Consolabitur me lectulus meus, et relevabor loquens mecum in strato meo:
Lokacin da nake zato zan sami salama in na kwanta a gadona don in huta,
14 terrebis me per somnia, et per visiones horrore concuties.
duk da haka kana ba ni tsoro da mafarke-mafarke, kana tsorata ni da wahayi.
15 Quam ob rem elegit suspendium anima mea, et mortem ossa mea.
Na gwammace a shaƙe ni in mutu maimakon in kasance cikin wannan jiki.
16 Desperavi: nequaquam ultra jam vivam: parce mihi, nihil enim sunt dies mei.
Ba na so in zauna da rai; ba zan rayu ba har abada. Ku rabu da ni; rayuwata ba ta da amfani.
17 Quid est homo, quia magnificas eum? aut quid apponis erga eum cor tuum?
“Mene ne mutum har da ka kula da shi haka, har ka mai da hankali a kansa,
18 Visitas eum diluculo, et subito probas illum.
har kake duba shi kowace safiya, kake kuma gwada shi koyaushe?
19 Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me ut glutiam salivam meam?
Ba za ka ɗan daina kallo na ba ko ka rabu da ni na ɗan lokaci?
20 Peccavi; quid faciam tibi, o custos hominum? quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis?
In na yi zunubi, me na yi maka, kai mai lura da mutane? Don me ka sa ni a gaba? Na zame maka kaya mai nauyi ne?
21 Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam? ecce nunc in pulvere dormiam, et si mane me quæsieris, non subsistam.
Me ya sa ba za ka gafarta mini laifofina ba? Gama na kusa kwantawa cikin ƙasa; za ka neme ni, amma ba za ka same ni ba.”
