Job 6
1 Respondens autem Job, dixit:
Dia namaly Joba ka nanao hoe:
2 Utinam appenderentur peccata mea quibus iram merui, et calamitas quam patior, in statera!
Enga anie ka holanjaina tokoa ny fahasosorako, ka hampifandaniaina amin’ ny mizana izy sy ny fahoriako!
3 Quasi arena maris hæc gravior appareret; unde et verba mea dolore sunt plena:
Fa ankehitriny mavesatra noho ny fasika any an-dranomasina ny fahoriako, koa dia nirediredy aho.
4 quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum; et terrores Domini militant contra me.
Fa ny zana-tsipiky ny Tsitoha mitsatoka amiko, ka mifoka ny poizina avy aminy ny fanahiko; Ary ny fampitahorana Andriamanitra milahatra hamely ahy.
5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
Maneno va ny boriki-dia, raha eo amin’ ny vilona? Na mimàmà va ny omby, raha eo amin’ ny fihinany?
6 aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare quod gustatum affert mortem?
Azo hanina va ny matsatso, raha tsy asian-tsira? Na mba misy tsirony va ny tafotsin’ atody?
7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc, præ angustia, cibi mei sunt.
Ny zavatra izay nolaviko tsy hotendrena, dia ireny no tsy maintsy haniko, na dia maharikoriko ahy aza.
8 Quis det ut veniat petitio mea, et quod expecto tribuat mihi Deus?
Enga anie ka ho azoko izay angatahiko, ary homen’ Andriamanitra ahy anie izay iriko!
9 et qui cœpit, ipse me conterat; solvat manum suam, et succidat me?
Ka ho sitrak’ Andriamanitra anie ny hanorotoro ahy! Eny, halefany anie ny tànany ka hahamaito ny aiko,
10 Et hæc mihi sit consolatio, ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
Dia hahita fiononana amin’ izany aho ka hiravoravo na dia amin’ ny fangirifiriana tsy mifaditrovana aza, satria tsy nandà ny tenin’ ny Iray Masìna aho.
11 Quæ est enim fortitudo mea, ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
Inona moa ny heriko, no hanantena aho? Ary hanao ahoana moa ny farako, no hanindry fo aho?
12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
Herim-bato va ny heriko? Na varahina va ny nofoko?
13 Ecce non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
Tsy efa foana va ny hery ho entiko mamonjy tena, ary tsy efa nakifika hiala amiko va ny faharetana?
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
Izay efa mivarahontsana dia tokony hiantran’ ny sakaizany. Fandrao mahafoy ny fahatahorana ny Tsitoha izy.
15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
Ny rahalahiko mampihambo manana ahy tahaka ny ranotrambo, dia tahaka ny mason-drano any an-dohasahan-driaka, izay malaky ritra,
16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
Izay mainty azon’ ny ranomandry Sady iafenan’ ny oram-panala;
17 Tempore quo fuerint dissipati, peribunt; et ut incaluerit, solventur de loco suo.
Fa raha taninin’ ny hainandro izy, dia levona; raha maina ny andro, dia ritra eo amin’ ny fitoerany izy;
18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum; ambulabunt in vacuum, et peribunt.
Mivilivily no fandehany tankina izy ka levona.
19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
Ny antokon’ i Tema mitazana, ny andian’ i Sheba manantena azy;
20 Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
Very hevitra ireo, satria samy nanampo; tonga teo izy, kanjo nangaihay.
21 Nunc venistis; et modo videntes plagam meam, timetis.
Fa ankehitriny efa tsinontsinona ianareo; Nahita ny fahoriana ianareo ka raiki-tahotra.
22 Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
Moa aho va efa nanao hoe: Omeo aho, ka mahafoiza zavatra ho ahy amin’ ny fanananareo,
23 vel: Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
Ary vonjeo amin’ ny tanan’ ny fahavalo aho, ka afaho amin’ ny tanan’ ny mpitohatoha?
24 Docete me, et ego tacebo: et si quid forte ignoravi, instruite me.
Mampianara ahy, dia hangina aho; Ary ampahafantaro izay nahadisoako aho.
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
Endrey ny herin’ ny teny marina! Fa mba mahavoa inona kosa moa ny anatra ataonareo?
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
Ny amin’ ny teniko ihany va no ananaranareo ahy? Fa ho amin’ ny rivotra ny tenin’ ny olona mamoy fo.
27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
Eny, fa na dia ny kamboty aza dia ataonareo loka, ary ny sakaizanareo dia ataonareo varotra.
28 Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
Fa ankehitriny, masìna ianareo, mba atreho kely aho, dia ho hitanareo fa tsy handainga tsy akory aho.
29 Respondete, obsecro, absque contentione; et loquentes id quod justum est, judicate.
Masìna ianareo, diniho indray aho, ary aoka tsy hisy fitsarana tsy marina; eny, diniho indray aho, fa mbola ao ihany ny fahamarinako.
30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
Moa misy heloka va eo amin’ ny lelako?
