Job 6
1 Respondens autem Job, dixit:
Epi Job te reponn:
2 Utinam appenderentur peccata mea quibus iram merui, et calamitas quam patior, in statera!
“O ke doulè m ta kab peze pou mete nan balans lan, ansanm ak gwo dega ki vin sou mwen yo!
3 Quasi arena maris hæc gravior appareret; unde et verba mea dolore sunt plena:
Paske li ta pi lou pase sab lanmè yo. Akoz sa a, pawòl mwen yo te tèlman san règ.
4 quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum; et terrores Domini militant contra me.
Paske flèch Toupwisan an fin antre anndan m; lespri m ap bwè pwazon. Gwo laperèz Bondye a vin alinye kont mwen.
5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
Èske bourik mawon ranni sou zèb li, oswa bèf rele sou manje li?
6 aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare quod gustatum affert mortem?
Èske bagay san gou kapab manje san sèl, oswa èske pati blan nan zye poul a gen gou?
7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc, præ angustia, cibi mei sunt.
Nanm mwen p ap touche yo. Yo tankou manje abominab pou mwen.
8 Quis det ut veniat petitio mea, et quod expecto tribuat mihi Deus?
“O ke sa m mande ta kab rive, e ke Bondye ta ban m sa m anvi wè a!
9 et qui cœpit, ipse me conterat; solvat manum suam, et succidat me?
Ke Bondye ta dakò pou kraze m nèt, ke Li ta lache men l pou retire mwen nèt!
10 Et hæc mihi sit consolatio, ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
Kite sa toujou kòm konsolasyon mwen; wi, kite mwen rejwi nan doulè k ap kraze mwen, pou m pa t renye pawòl a Sila Ki Sen an.
11 Quæ est enim fortitudo mea, ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
Ki jan fòs mwen ye, pou m ta tan? Epi kilès lafen mwen, ke m ta dwe sipòte?
12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
Èske fòs mwen tankou wòch, o èske chè m kon bwonz?
13 Ecce non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
Èske se pa ke nanpwen sekou anndan m, ke tout sajès fin chase lwen mwen?
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
“Paske pou nonm ki pèdi tout espwa a, li ta dwe twouve konpasyon nan zanmi li; menm a li menm ki kon pèdi lakrent Wo Pwisan an.
15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
Frè m yo te aji ak desepsyon kon yon ravin, kon flèv ravin ki vin sèch;
16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
ki vin sal tankou glas k ap fonn kote lanèj kon kache.
17 Tempore quo fuerint dissipati, peribunt; et ut incaluerit, solventur de loco suo.
Nan sezon sèch, yo pa la; lè li cho, yo disparèt sou plas yo.
18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum; ambulabunt in vacuum, et peribunt.
Chemen a kous pa yo tòde tout kote; yo monte rive vin anyen; yo vin disparèt.
19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
Karavàn Théma yo te vin veye; vwayajè Séba yo te gen espwa yo.
20 Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
Yo te desi paske yo te mete konfyans; yo te vini la, e te etone.
21 Nunc venistis; et modo videntes plagam meam, timetis.
Anverite, koulye a se konsa ou ye; ou wè laperèz e ou vin pè.
22 Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
Èske mwen te di ou: ‘Ban m yon bagay’? Oswa m te fè yon demann anba tab pou retire nan richès ou?
23 vel: Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
Oswa ‘delivre m nan men advèsè a’? Oswa ‘rachte mwen nan men opresè sila yo’?
24 Docete me, et ego tacebo: et si quid forte ignoravi, instruite me.
“Enstwi mwen e mwen va pe la! Montre mwen kote mwen gen tò.
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
Kèl doulè pawòl onèt sa yo genyen! Men kisa diskou ou a pwouve?
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
Èske ou gen entansyon repwoche pawòl mwen yo, lè ou konnen se van ki mèt pawòl yo lè moun dekouraje nèt?
27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
Konsa, ou ta menm tire osò pou òfelen yo e fè twòk pou zanmi ou.
28 Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
Alò, souple, gade mwen e wè si se manti m ap fè nan figi ou.
29 Respondete, obsecro, absque contentione; et loquentes id quod justum est, judicate.
Rete la, koulye a e pa kite enjistis fèt. Retounen kote m! Jiska prezan, ladwati mwen rete ladan an.
30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
Èske gen enjistis sou lang mwen? Èske bouch mwen pa kapab distenge gou gwo malè?”
