< Job 5 >

1 Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.
Khue laeh nang aka doo om nim? U hlangcim taengah na mael ve.
2 Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.
Aka ang te konoinah loh a ngawn tih hloih loh thatlainah a duek sak.
3 Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini ejus statim.
Aka ang loh a yung a hlak ka hmuh vaengah a tolkhoeng buengrhuet ka tap.
4 Longe fient filii ejus a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.
A ca rhoek te khangnah lamloh lakhla tih vongka ah a phop uh vaengah aka huul om pawh.
5 Cujus messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias ejus.
A cangah te bungpong loh a caak pah tih hlinghang lamkah a loh dae a thadueng te tuihal loh a mam pah.
6 Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.
Laipi lamloh boethae thoeng pawt tih diklai lamloh thakthaenah a poe bal moenih.
7 Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.
Tedae hlang he thakthaenah khuiah a sak tih rhaek ca rhoek bangla ding hang.
8 Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:
Tedae kai tah Pathen te ka toem vetih Pathen taengah ni ka dumlai khaw ka hal eh.
9 qui facit magna et inscrutabilia, et mirabilia absque numero;
A len la a saii vaengah khobaerhambae te khenah lek pawh, tae lek pawh.
10 qui dat pluviam super faciem terræ, et irrigat aquis universa;
Diklai hman ah khotlan a paek tih lohma li ah tui a hlah.
11 qui ponit humiles in sublime, et mœrentes erigit sospitate;
Tlarhoel rhoek te hmuensang ah a khueh tih kopang rhoek te khangnah khuila a hoeptlang.
12 qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod cœperant;
Aka thaai kah kopoek te a phae tih a kut loh lungming cueihnah saii thai pawh.
13 qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat.
Aka cueih khaw amah kah rhaithinah neh a tuuk tih aka hlang hnuei kah cilsuep he hma paitok.
14 Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte, sic palpabunt in meridie.
Khothaih ah a hmuep neh hum uh tih khothun ah khoyin bangla a phatuem uh.
15 Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.
Khodaeng te amih ka dongkah cunghang lamlong khaw tlungluen kut lamloh a khang.
16 Et erit egeno spes; iniquitas autem contrahet os suum.
Te dongah tattloel ham ngaiuepnah om dae dumlai loh amah ka a buem.
17 Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:
Pathen loh a toel hlanghing he a yoethen tih Tlungthang kah thuituennah sit boeh.
18 quia ipse vulnerat, et medetur; percutit, et manus ejus sanabunt.
Amah loh a tloh sak dae a hma te a poi pah tih a kut dongah hoeih uh.
19 In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tanget te malum.
Citcai parhuk lamloh nang n'huul vetih a parhih ah yoethae loh nang soah m'ben mahpawh.
20 In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.
Nang te khokha vaengah dueknah lamloh, caemtloek vaengah cunghang kut lamloh n'lat ni.
21 A flagello linguæ absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.
Olka dongkah rhuihet lamloh n'thuh vetih rhoelrhanah a pai vaengah na rhih mahpawh.
22 In vastitate et fame ridebis, et bestias terræ non formidabis.
Rhoelrhanah khui neh khokha rhamling khuiah na luem vetih diklai mulhing te na rhih mahpawh.
23 Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.
Na paipi te khohmuen lungto taengah om vetih kohong mulhing loh nang taengah n'thuung ni.
24 Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum; et visitans speciem tuam, non peccabis.
Na dap kah rhoepnah te na ming vetih na tolkhoeng na soep vaengah na hmaai mahpawh.
25 Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terræ.
Na tiingan muep na ming vetih na cadil cahma te khohmuen baelhing bangla om ni.
26 Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
A tue vaengkah canghlom a coi bangla na hminkhah vaengah phuel te na paan ni.
27 Ecce hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.
He tah amah la n'khe uh tangloeng he ne. He he hnatun lamtah namah loh namah dongah ming,” a ti nah.

< Job 5 >