Job 40
1 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job:
A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł:
2 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie.
3 Respondens autem Job Domino, dixit:
Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:
4 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.
Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.
5 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.
Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.
6 Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit:
Nadto odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
7 Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et indica mihi.
Przepasz teraz jako mąż biodra swe: będę cię pytał, a ty mi daj sprawę;
8 Numquid irritum facies judicium meum, et condemnabis me, ut tu justificeris?
Izali wniwecz obrócisz sąd mój? a obwinisz mię, abyś się sam usprawiedliwił?
9 Et si habes brachium sicut Deus? et si voce simili tonas?
Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?
10 Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus.
Ozdóbże się teraz zacnością i dostojnością, a w chwałę i w ochędóstwo oblecz się.
11 Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia.
Rozpostrzyj popędliwość gniewu twego, a patrz na każdego pysznego, i poniż go.
12 Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo.
Spojrzyjże na każdego hardego a skróć go, a zetrzyj niepobożnych na miejscu ich.
13 Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam.
Zakryj ich pospołu w prochu, a oblicza ich zawiąż w skrytości.
14 Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.
Tedyć i Ja przyznam, że cię może zachować prawica twoja.
15 Ecce behemoth quem feci tecum, fœnum quasi bos comedet.
Oto teraz słoń, któregom uczynił jako i ciebie, trawę je jako wół.
16 Fortitudo ejus in lumbis ejus, et virtus illius in umbilico ventris ejus.
Oto teraz moc jego jest w biodrach jego, a siła jego w pępku brzucha jego.
17 Stringit caudam suam quasi cedrum; nervi testiculorum ejus perplexi sunt.
Rusza ogonem swoim, jako chce, choć jest jako drzewo cedrowe; żyły łona jego są powikłane jako latorośli.
18 Ossa ejus velut fistulæ æris; cartilago illius quasi laminæ ferreæ.
Kości jego jako trąby miedziane; gnaty jego jako drąg żelazny.
19 Ipse est principium viarum Dei: qui fecit eum applicabit gladium ejus.
On jest przedniejszym z uczynków Bożych; który go uczynił, sam nań natrzeć może mieczem swoim.
20 Huic montes herbas ferunt: omnes bestiæ agri ludent ibi.
Jemuć pastwę góry przynoszą, a wszystek zwierz polny tam igra.
21 Sub umbra dormit in secreto calami, et in locis humentibus.
Pod cienistem drzewem lega w skrytościach trzciny i błota.
22 Protegunt umbræ umbram ejus: circumdabunt eum salices torrentis.
Okrywają go drzewa cieniste cieniem swoim, a ogarniają go wierzby nad potokami.
23 Ecce absorbebit fluvium, et non mirabitur, et habet fiduciam quod influat Jordanis in os ejus.
Oto zatrzymuje strumień, że się nie spieszy; tuszy sobie, iż Jordan wypije gębą swoją.
24 In oculis ejus quasi hamo capiet eum, et in sudibus perforabit nares ejus.
Azali go kto przed oczyma jego ułapi? albo powrozy przeciągnie przez nozdrze jego?
