Job 40
1 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job:
Tinovo’ Iehovà am’Iobe ty hoe,
2 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
Hatretrè’ ty mpandietse hao t’i El-Sadai? Manoiña, ry mpañeretse an’ Andrianañahareo.
3 Respondens autem Job Domino, dixit:
Nanoiñe Iehovà ami’ty hoe t’Iobe:
4 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum? manum meam ponam super os meum.
Intoy o tsy manjofakeo; ino ty hahatoiñako azo? Hampikapefe’ ty tañako ty vavako.
5 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem: et alterum, quibus ultra non addam.
Indraike ty nivolañeko fa tsy ho tovoñako; eka, indroe, fa tsy ho losoreko.
6 Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit:
Aa le nanoiñe Iobe t’Iehovà boak’ an-talio ao, ami’ty hoe,
7 Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et indica mihi.
Midiaña hoe ondaty; hañontaneako le ihe ty hitaroñe amako.
8 Numquid irritum facies judicium meum, et condemnabis me, ut tu justificeris?
Hafote’o hao o zakakoo? Hamatse ahy irehe, hahazoa’o to?
9 Et si habes brachium sicut Deus? et si voce simili tonas?
Amam-pitàñe manahake añ’Andrianañahare v’iheo? Mahafañotrok’ am-peo hambañ’ ama’e hao?
10 Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus.
Mihamina amañ’engeñe naho havañonañe; misaroña asiñe naho volonahetse;
11 Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia.
Adoaño o habose’o mandopatseo; jilovo ze hene mpirengevoke vaho afotsaho.
12 Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo.
Fonga rendreho ty mpibohaboha, le arèho; lialiao ambane o lo-tserekeo.
13 Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam.
Akafiro hitraofa’e an-debok’ ao; vahoro añ’etak’ ao o lahara’ iareoo.
14 Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.
Le hiantofako ama’o te mahafandrombak’ azo o fità’o havanao.
15 Ecce behemoth quem feci tecum, fœnum quasi bos comedet.
Oniño hey ty Behemote, i naharoko fitseneañe ama’oy; mihinañe ahetse re manahake o añombeo.
16 Fortitudo ejus in lumbis ejus, et virtus illius in umbilico ventris ejus.
Heheke te am-poto-pe’e ao ty haozara’e, amo ozan-tro’eo ty hafatrara’e.
17 Stringit caudam suam quasi cedrum; nervi testiculorum ejus perplexi sunt.
Atora-kitsi’e hoe talý ty ohi’e; mifamanditse iaby o talin-ozan-toha’eo.
18 Ossa ejus velut fistulæ æris; cartilago illius quasi laminæ ferreæ.
Boda torisike o taola’eo, hoe tsotsò-by o kitso’eo
19 Ipse est principium viarum Dei: qui fecit eum applicabit gladium ejus.
Ie ty lohàñe amo satan’ añahareo; I namboatse azey ro mahafitotok’ ama’e am-pibara.
20 Huic montes herbas ferunt: omnes bestiæ agri ludent ibi.
Toe mamahan-kaneñe aze o vohitseo, amy fihisa’ o bibin-kivoke iabioy.
21 Sub umbra dormit in secreto calami, et in locis humentibus.
Mandre ambane’ sohihy eo re, am-pipaliram-binda an-tane manginakinak’ ao.
22 Protegunt umbræ umbram ejus: circumdabunt eum salices torrentis.
Mañalok’ aze ty talinjo’ o sohihio; miarikoboñ’ aze iaby o bararata añ’olon-dranoo.
23 Ecce absorbebit fluvium, et non mirabitur, et habet fiduciam quod influat Jordanis in os ejus.
Tsy ihondrahondrà’e ty fandipora’ i sakay; mahasibeke re ndra te isorotombaha’ Iordaney mb’am-bava’e.
24 In oculis ejus quasi hamo capiet eum, et in sudibus perforabit nares ejus.
Eo hao ty hahatsepak’aze te mañente; eo hao ty hahafangirike i oro’ey hampikavitse aze?
