Job 4
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Eliifaaz namichi Teemaan sun akkana jedhee deebise:
2 Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies; sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
“Yoo namni tokko sitti dubbachuu yaale, ati ni komattaa? Garuu eenyutu dubbachuu dhiisa?
3 Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti;
Ati akka nama baayʼee barsiifte, akka harka dadhabaa illee jajjabeessite yaadadhu.
4 vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti.
Dubbiin kee warra gatantaran gargaaree dhaabeera; atis jilba laafe jabeessiteerta.
5 Nunc autem venit super te plaga, et defecisti; tetigit te, et conturbatus es.
Amma garuu rakkinni sirra gaʼe; atis abdii kutatteerta; rakkinni si miidheera; atis rifatteerta;
6 Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
Waaqa sodaachuun kee irkoo kee, qajeelinni karaa keetiis abdii kee mitii?
7 Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
“Ammas yaadadhu; namni qulqulluun takkumaa badee beekaa? Qajeelonni eessatti badanii beeku?
8 Quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
Akka ani hubadhetti warri waan hamaa qotatan, kanneen waan hamaa facaasanis isuma haammatu.
9 flante Deo perisse, et spiritu iræ ejus esse consumptos.
Isaanis hafuura Waaqni isaanitti baafatuun badu; hafuuraa dheekkamsa isaaniitiinis ni barbadeeffamu.
10 Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
Leenci ni aada; ni gururiʼas; ilkaan leenca saafelaa garuu ni caccaba.
11 Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
Leenci jabaan waan adamsu dhabee ni duʼa; ilmaan leenca dhaltuus ni bittinnaaʼu.
12 Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri ejus.
“Dubbiin tokko icciitiidhaan naa fidame; gurri koos asaasa isaa dhagaʼe.
13 In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,
Abjuu halkanii sodaachisaa keessa, yommuu hirribni cimaan nama qabatutti,
14 pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt;
sodaa fi hollachuun na qabatee lafee koo hunda raase.
15 et cum spiritus, me præsente, transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.
Hafuurri luffi jedhee fuula koo dura darbe; rifeensi dhagna koos kaʼee dhaabate.
16 Stetit quidam, cujus non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.
Innis ni dhaabate; ani garuu inni maal akka taʼe hubachuu hin dandeenye. Fakkiin tokko ija koo dura dhaabate; anis sagalee tasgabbii kan akkana jedhu tokkon dhagaʼe:
17 Numquid homo, Dei comparatione, justificabitur? aut factore suo purior erit vir?
‘Namni duʼa hin oolle, Waaqa caalaa qajeelaa taʼuu dandaʼaa? Namni Uumaa isaa caalaa qulqulluu taʼuu dandaʼaa?
18 Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem;
Waaqni tajaajiltoota isaa hin amanatu; ergamoota isaas balleessaa isaaniitiin ni gaafata;
19 quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
yoos warri manneen suphee keessa jiraatan, warri hundeen isaanii biyyoo taʼe, warri bilii caalaa burkutaaʼan immoo akkam haa taʼan ree?
20 De mane usque ad vesperam succidentur; et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.
Isaan ganamaa fi galgala gidduutti burkutaaʼu; tasumas bara baraan ni badu.
21 Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis; morientur, et non in sapientia.
Akka isaan ogummaa malee duʼaniif funyoon dunkaana isaanii hin luqqifamnee?’
