Job 39
1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
Сән тағдики явайи өшкиләрниң қачан туғидиғанлиғини биләмсән? Җәрәнләрниң балилиғанлиғини күзитип баққанмусән?
2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
Уларниң боғаз болғили нәччә ай болғанлиғини саналамсән? Уларниң балилайдиған вақтидин хәвириң барму?
3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.
Улар қәддини пүкүп, йетип балилирини туғиду, Улар өзидики толғақни чиқирип ташлайду;
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
Уларниң балилири күчлинип йетилиду, Улар далада өсүп, [анисиниң] йенидин чиқип қайтип кәлмәйду.
5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit?
Явайи ешәкни далаға қоюветип әркинликкә чиқарған ким? Шаш ешәкниң нохтилирини йешивәткән ким?
6 cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis.
Чөл-баяванни униң өйи қилғанмән, Шорлуқниму униң туралғуси қилғанмән.
7 Contemnit multitudinem civitatis: clamorem exactoris non audit.
У шәһәрниң қийқас-сүрәнлиридин жирақ туруп уни мазақ қилиду; У ешәкчиниң вақиришиниму аңлимайду.
8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.
У тағларни өз яйлиғим дәп кезиду, Шу йәрдики һәммә гүл-гияни издәп жүриду.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum?
Явайи кала болса хизмитиңгә киришкә рази боламду? Сениң оқуруңниң йенида турушқа унамду?
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te?
Явайи калини тана билән бағлап, тапқа чүшүрәләмсән?! У саңа әгишип җилғиларда меңип тирна тартамду?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos?
Униң күчи зор болғанлиғи үчүн униңға тайинамсән? Әмгигиңни униңға аманәт қиламсән?
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
Данлириңни өйгә көтирип әкилишни униңға тапшурамсән? «[Данлиримни] хаминимға жиғиштуриду» дәп униңға ишәнәмсән?
13 Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris.
Төгиқуш қанатлирини шатлиқ билән қақиду, Бирақ булар ләйләкниң қанат учлири һәм пәйлиригә йетәмду?
14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
У тухумлирини йәргә ташлап қойиду, Тухумлирим топида исситилсун, дәйду.
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
Уларниң тәсадипий дәссилип янҗилидиғанлиғини, Далидики бирәр һайванниң асанла уларни дәссәп-чәйләйдиғанлиғини унтуйду.
16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui: frustra laboravit, nullo timore cogente.
Балилирини өзиниң әмәстәк бағрини қаттиқ қилиду; Униң туғутиниң әҗри бекарға кетиду, Бирақ у писәнт қилмиғандәк туриду.
17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
Чүнки Тәңри уни кам әқил қилған, Униңға даналиқни бәрмигән.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem ejus.
Һалбуки, у жүгүрүш алдида мәйдисини жуқуриға көтәргинидә, Ат һәм атлиқларни кәмситип мазақ қилиду.
19 Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum?
Сән атқа күч беғишлиғанмидиң? Сән униң бойниға йәлпүнүп туридиған яйлини кийгүзгәнмидиң?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium ejus terror.
Сән уни һәйвәтлик пурқушлири билән адәмни қорқутидиған, Чекәткидәк сәкрәйдиған қилаламсән?
21 Terram ungula fodit; exultat audacter: in occursum pergit armatis.
У әшәддийлик билән йәр татилап-зохчуп, Өз күчидин шатлинип кетиду, Қураллиқ қошун билән җәң қилишқа атлиниду.
22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
У қорқунучқа нисбәтән күлүпла қойиду, Һеч немидин қорқмайду; Қиличниң бисидин у янмайду.
23 Super ipsum sonabit pharetra; vibrabit hasta et clypeus:
Оқдан, җулалиқ нәйзә, Гөрзиму униң йенида шарақшийду,
24 fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.
У йәрни аччиқ һәм ғәзәп билән жутуветиду, [Җәң] канайини бир аңлапла һаяҗанлинип қин-қиниға патмай кетиду.
25 Ubi audierit buccinam, dicit: Vah! procul odoratur bellum: exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
Канайларниң авази биләнла у: «Айһай!» дәйду, У җәңни жирақтин пурап болиду. У сәркәрдиләрниң товлашлирини, җәңчиләрниң вақирашлирини хошаллиқ билән аңлайду.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum?
Сар сениң әқлиң билән учамду, Қанатлирини җәнупқа қарап керәмду?
27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
Бүркүт буйруғуң билән жуқуриға пәрваз қилип көтириләмду, Угисини жуқуриға саламду?
28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
У қорам ташниң үстидә маканлишиду, У тағниң чоққисиға қониду, Тик қияниму туралғуси қилиду.
29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt.
Шу йәрдин у овни пайлап байқивалиду, Көзлири жирақ-жирақларни күзитиду.
30 Pulli ejus lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
Униң балилири қан шорайду; Өлтүрүлгәнләр нәдә болса, у шу йәрдә болиду».
