Job 38
1 Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit:
Tete Yehowa ɖo nyawo ŋu na Hiob to ahom me be,
2 Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis?
“Ame ka nye esi tsɔ viviti tsyɔ nye aɖaŋudede dzi kple nya siwo gɔmesese meli na la o?
3 Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et responde mihi.
Tso nàbla ali dzi abe ŋutsu ene, mabia nya wò, nàɖo eŋu nam.
4 Ubi eras quando ponebam fundamenta terræ? indica mihi, si habes intelligentiam.
“Afi ka nènɔ esi meɖo anyigba ƒe gɔmeɖokpewo anyi? Gblɔe nam, ne èse egɔme.
5 Quis posuit mensuras ejus, si nosti? vel quis tetendit super eam lineam?
Ame kae dzidze eƒe kekeme kple didime? Ànyae godoo! Ame kae tsɔ dzidzeka ɖo eŋu?
6 Super quo bases illius solidatæ sunt? aut quis demisit lapidem angularem ejus,
Nu ka dzi woɖo egɔme anyi ɖo? Alo ame kae ɖo eƒe dzogoedzikpe
7 cum me laudarent simul astra matutina, et jubilarent omnes filii Dei?
esi ŋukeɣletiviwo le ha dzim ɖekae eye Mawudɔlawo katã do dzidzɔɣli?
8 Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens;
“Ame kae do ʋɔ ɖe atsiaƒu nu esi wòdo go kpoyi tso dadaa ƒe dɔ me
9 cum ponerem nubem vestimentum ejus, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvolverem?
esi metsɔ lilikpo wɔ eƒe awudodoe heblae ɖe viviti tsiɖitsiɖitsiɖi me,
10 Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem et ostia,
esi meɖo seɖoƒe nɛ, hede ʋɔtru kple gametiwo enu,
11 et dixi: Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.
esi megblɔ be, ‘Afii ko nàse, mèkpɔ mɔ ato liƒo sia dzi o, afi sia ko wò dada kple ɖokuidodoɖedzi ase?’
12 Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum?
“Èɖe gbe na ŋdi kpɔ tso esi wò ŋkekewo dze egɔme alo na fɔŋli nya eƒe nɔƒe,
13 Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea?
be wòalé anyigba ƒe toga, ahaʋuʋu ame vɔ̃ɖiwo ɖa le edzia?
14 Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum:
Anyigba trɔ eƒe nɔnɔme abe anyi le nutrenu te ene, eye eƒe nɔnɔme le abe avɔ tɔ ene.
15 auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
Woxɔ ame vɔ̃ɖiwo ƒe kekeli le wo si eye woŋe woƒe abɔ si wodo ɖe dzi.
16 Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti?
“Èzɔ mɔ yi ɖe atsiaƒu ƒe vudo me alo zɔ le gogloƒe ƒe nudiƒewo kpɔa?
17 Numquid apertæ sunt tibi portæ mortis, et ostia tenebrosa vidisti?
Wofia ku ƒe agbowo wò kpɔa? Èkpɔ ku ƒe vɔvɔli ƒe agbowo kpɔa?
18 Numquid considerasti latitudinem terræ? indica mihi, si nosti, omnia:
Èse anyigba ƒe kekeme gɔmea? Gblɔe nam, ne ènya esiawo katã.
19 in qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit:
“Afi ka mɔ si yi kekeli ƒe nɔƒe la to? Eye afi kae nye viviti nɔƒe?
20 ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus ejus.
Àte ŋu akplɔ wo ayi wo nɔƒewoea? Ènya toƒe si yi ɖe wo nɔƒea?
21 Sciebas tunc quod nasciturus esses, et numerum dierum tuorum noveras?
Meka ɖe edzi be ènyae elabena wodzi wò ye ma ɣi xoxo! Ƒe geɖewoe nye esia esi nèle agbe!
22 Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,
“Ège ɖe sno ƒe nudzraɖoƒe alo kpɔ kpetsi ƒe nudzraɖoƒe,
23 quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli?
esi meɖo ɖi na xaxaɣi, aʋaŋkekewo kple aʋakpegbe la kpɔa?
24 Per quam viam spargitur lux, dividitur æstus super terram?
Afi ka mɔ si wotona yia teƒe si dzikedzo kakana le alo teƒe si wokakaa ɣedzeƒeya le ɖe anyigba blibo la dzi la to?
25 Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,
Ame kae ɖo toƒe na tsi gã siwo dzana kple mɔ na ahom sesẽwo,
26 ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur;
be woade tsi anyigba si dzi ame mele o kple gbegbe si ame menɔ o,
27 ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes?
be wòaɖi kɔ na kuɖiɖinyigba gbɔlo eye wòamie gbe fɛ̃wo?
28 Quis est pluviæ pater? vel quis genuit stillas roris?
Fofo le tsidzadza sia? Ame kae nye tɔ na ahũdzadza?
29 De cujus utero egressa est glacies? et gelu de cælo quis genuit?
Ame ka ƒe dɔ mee tsikpe do tso? Ame kae dzi zãmu si dzana tso dziƒo,
30 In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.
esi tsiwo do kpe abe ahlihã ene eye gogloƒewo tame zu tsikpe?
31 Numquid conjungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare?
“Àte ŋu abla Atifieŋu siwo le keklẽma? Àte ŋu atu Avutɔ ƒe kawoa?
32 Numquid producis luciferum in tempore suo, et vesperum super filios terræ consurgere facis?
Àte ŋu akplɔ ŋukeɣletiviwo ado goe ne woƒe dodoɣi ɖo alo akplɔ koklonɔ kple viawoa?
33 Numquid nosti ordinem cæli, et pones rationem ejus in terra?
Ènya dziƒo ƒe sewoa? Àte ŋu aɖo Mawu ƒe fiaɖuɖu anyi ɖe anyigba dzia?
34 Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?
“Àte ŋu akɔ gbe dzi ado ɣli na lilikpowo, eye nàtsɔ tsiɖɔɖɔ atsyɔ ɖokuiwò dzia?
35 Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi: Adsumus?
Wòe ɖo dzikedzo ɖe eƒe mɔ dzia? Ɖe wova gblɔna na wò be, ‘Míawoe nye esi’ mahã?
36 Quis posuit in visceribus hominis sapientiam? vel quis dedit gallo intelligentiam?
Ame kae tsɔ nunya na dzi alo gɔmesese na susu?
37 Quis enarrabit cælorum rationem? et concentum cæli quis dormire faciet?
Ame ka sie nunya le be wòaxlẽ lilikpowo? Ame kae ate ŋu aviã tsizɔ siwo le dziƒo,
38 Quando fundebatur pulvis in terra, et glebæ compingebantur?
ne anyigba do kpe eye anyikɔ siwo le anyigba la lé ɖe wo nɔewo ŋu?
39 Numquid capies leænæ prædam, et animam catulorum ejus implebis,
“Wòe daa ade na dzatanɔ eye nèdia nuɖuɖu na dzatawo, ne dɔ le wo wum
40 quando cubant in antris, et in specubus insidiantur?
eye womlɔ woƒe dowo me alo le adeklo dzi le ave mea?
41 Quis præparat corvo escam suam, quando pulli ejus clamant ad Deum, vagantes, eo quod non habeant cibos?
Ame kae dia nuɖuɖu na akpaviãwo, ne viawo le xɔxlɔ̃m na Mawu eye wole tsatsam le nuɖuɖu makpɔmakpɔ ta?
