< Job 37 >
1 Super hoc expavit cor meum, et emotum est de loco suo.
“Wannan ya sa gabana ya fāɗi, zuciyata ta yi tsalle.
2 Audite auditionem in terrore vocis ejus, et sonum de ore illius procedentem.
Ka saurara! Ka saurari rurin muryarsa, tsawar da take fita daga bakinsa.
3 Subter omnes cælos ipse considerat, et lumen illius super terminos terræ.
Ya saki walƙiyarsa, a ƙarƙashin dukan sammai ya kuma aika ta ko’ina a cikin duniya.
4 Post eum rugiet sonitus; tonabit voce magnitudinis suæ: et non investigabitur, cum audita fuerit vox ejus.
Bayan wannan sai ƙarar rurinsa ta biyo; Ya tsawata da muryarsa mai girma. Sa’ad da ya sāke yin tsawa ba ya rage wani abu.
5 Tonabit Deus in voce sua mirabiliter, qui facit magna et inscrutabilia;
Muryar Allah tana tsawatawa a hanyoyi masu ban al’ajabi; yana yin manyan abubuwa waɗanda sun wuce ganewarmu.
6 qui præcipit nivi ut descendat in terram, et hiemis pluviis, et imbri fortitudinis suæ;
Yakan ce wa dusar ƙanƙara, ‘Fāɗo a kan duniya,’ ya kuma ce wa ruwa, ‘Zubo da ƙarfi.’
7 qui in manu omnium hominum signat, ut noverint singuli opera sua.
Domin dukan mutanen da ya halitta za su san aikinsa, ya hana kowane mutum yin wahalar aiki.
8 Ingredietur bestia latibulum, et in antro suo morabitur.
Dabbobi sun ɓoye; sun zauna cikin kogunansu.
9 Ab interioribus egredietur tempestas, et ab Arcturo frigus.
Guguwa tana fitowa daga inda take, sanyi kuma daga iska mai sanyi.
10 Flante Deo, concrescit gelu, et rursum latissimæ funduntur aquæ.
Da numfashinsa Allah yana samar da ƙanƙara sai manyan ruwaye su zama ƙanƙara.
11 Frumentum desiderat nubes, et nubes spargunt lumen suum.
Yana cika gizagizai da lema; yana baza walƙiyarsa ta cikinsu.
12 Quæ lustrant per circuitum, quocumque eas voluntas gubernantis duxerit, ad omne quod præceperit illis super faciem orbis terrarum:
Bisa ga bishewarsa suke juyawa a kan fuskar duniya, suna yin dukan abin da ya umarce su su yi.
13 sive in una tribu, sive in terra sua, sive in quocumque loco misericordiæ suæ eas jusserit inveniri.
Yana aiko da ruwa domin horon mutane, ko kuma don yă jiƙa duniya yă kuma nuna ƙaunarsa.
14 Ausculta hæc, Job: sta, et considera mirabilia Dei.
“Ka saurari wannan Ayuba; ka tsaya ka dubi abubuwan al’ajabi na Allah.
15 Numquid scis quando præceperit Deus pluviis, ut ostenderent lucem nubium ejus?
Ko ka san yadda Allah yake iko da gizagizai ya kuma sa walƙiyarsa ta haskaka?
16 Numquid nosti semitas nubium magnas, et perfectas scientias?
Ko ka san yadda gizagizai suke tsayawa cik a sararin sama, waɗannan abubuwa al’ajabi na mai cikakken sani.
17 Nonne vestimenta tua calida sunt, cum perflata fuerit terra austro?
Kai mai sa kaya don ka ji ɗumi lokacin da iska mai sanyi take hurawa,
18 Tu forsitan cum eo fabricatus es cælos, qui solidissimi quasi ære fusi sunt.
ko za ka iya shimfiɗa sararin sama tare da shi da ƙarfi kamar madubi?
19 Ostende nobis quid dicamus illi: nos quippe involvimur tenebris.
“Gaya mana abin da ya kamata mu ce masa; ba za mu iya kawo ƙara ba domin duhunmu.
20 Quis narrabit ei quæ loquor? etiam si locutus fuerit homo, devorabitur.
Ko za a gaya masa cewa ina so in yi magana? Ko wani zai nemi a haɗiye shi?
21 At nunc non vident lucem: subito aër cogetur in nubes, et ventus transiens fugabit eas.
Yanzu ba wanda zai iya kallon rana, yadda take da haske a sararin sama bayan iska ta share ta.
22 Ab aquilone aurum venit, et ad Deum formidolosa laudatio.
Yana fitowa daga arewa da haske na zinariya, Allah yana zuwa da ɗaukaka mai ban al’ajabi.
23 Digne eum invenire non possumus: magnus fortitudine, et judicio, et justitia: et enarrari non potest.
Maɗaukaki ya fi ƙarfin ganewarmu, shi babban mai iko ne, mai gaskiya da babban adalci, ba ya cutar mutum.
24 Ideo timebunt eum viri, et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes.
Saboda haka, mutane suke girmama shi, ko bai kula da waɗanda suke gani su masu hikima ba ne?”