Job 33
1 Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
«Әндиликтә, и Аюп, баянлиримға қулақ салғайсән, Сөзлиримниң һәммисини аңлап чиққайсән.
2 Ecce aperui os meum: loquatur lingua mea in faucibus meis.
Мана һазир ләвлиримни ачтим, Ағзимда тилим гәп қилиду.
3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
Сөзлирим көңлүмдәк дурус болиду, Ләвлирим сап болған тәлимни баян қилиду.
4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
Тәңриниң Роһи мени яратқан; Һәммигә Қадирниң нәпәси мени җанландуриду.
5 Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
Җававиң болса, маңа рәддийә бәргин; Сөзлириңни алдимға сәпкә қоюп җәңгә тәйяр турғин!
6 Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
Мана, Тәңри алдида мән саңа охшаш бәндимән; Мәнму лайдин шәкилләндүрүлүп ясалғанмән.
7 Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
Бәрһәқ, мән саңа һеч вәһимә салмақчи әмәсмән, Вә яки мән салған жүк саңа бесим болмайду.
8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
Сән дәрвәқә қулиқимға гәп қилдиңки, Өз авазиң билән: —
9 Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
«Мән һеч итаәтсиз болмай пак болимән; Мән сап, мәндә һеч гуна йоқ...
10 Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
Мана, Худа мәндин сәвәп тепип һуҗум қилиду, У мени Өз дүшмини дәп қарайду;
11 Posuit in nervo pedes meos; custodivit omnes semitas meas.
У путлиримни кишәнләргә салиду, Һәммә йоллиримни күзитип жүриду» — дегәнлигиңни аңлидим.
12 Hoc est ergo in quo non es justificatus: respondebo tibi, quia major sit Deus homine.
Мана, мән саңа җавап берәйки, Бу ишта гепиң тоғра әмәс; Чүнки Тәңри инсандин улуқдур.
13 Adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi?
Сән немишкә униң билән дәвалишип: — У Өзи қилған ишлири тоғрилиқ һеч чүшәнчә бәрмәйду» дәп жүрисән?
14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
Чүнки Тәңри һәқиқәтән гәп қилиду; Бир қетим, икки қетим, Лекин инсан буни сәзмәйду;
15 Per somnium, in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo,
Чүш көргәндә, кечидики ғайипанә аламәттә, — (Қаттиқ уйқа инсанларни басқанда, Яки орун-көрпилиридә үгдәк басқанда) —
16 tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
— Шу чағларда У инсанларниң қулиқини ачиду, У уларға бәргән несиһәтни [уларниң жүригигә] мөһүрләйду.
17 ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia,
Униң мәхсити адәмләрни [яман] йолидин яндуруштур, Инсанни тәкәббурлуқтин сақлаштур;
18 eruens animam ejus a corruptione, et vitam illius ut non transeat in gladium.
Буниң билән [Худа] адәмниң җенини көз йәтмәс һаңдин яндуруп, сақлайду, униң һаятини қиличлиништин қоғдайду.
19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa ejus marcescere facit.
Яки болмиса, у орун тутуп йетип қалғинида ағриқ билән, Сүйәклирини өз-ара соқуштуруп беарам қилиш билән, Тәрбийә қилиниду.
20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
Шуниң билән униң пүтүн вуҗуди таамдин нәпрәтлиниду, Униң җени һәр хил назу-немәтләрдин қачиду.
21 Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
Униң ети көздин йоқилип кетиду, Әслидә көрүнмәйдиған сүйәклири бөртүп чиқиду.
22 Appropinquavit corruptioni anima ejus, et vita illius mortiferis.
Буниң билән җени көз йәтмәс һаңға йеқин келиду, Һаяти һалак қилғучи пәриштиләргә йеқинлишиду;
23 Si fuerit pro eo angelus loquens, unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,
Бирақ, әгәр униң билән бир тәрәптә туридиған келиштүргүчи бир пәриштә болса, Йәни миңиниң ичидә бириси болса, — Инсан балисиға тоғра йолни көрситип беридиған келиштүргүчи болса,
24 miserebitur ejus, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
Ундақта [Худа] униңға шәпқәт көрситип: «Уни һаңдин чүшүп кетиштин қутқузуп қойғин, Чүнки Мән ниҗат-қутулушқа капаләт алдим» — дәйду.
25 Consumpta est caro ejus a suppliciis: revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
Буниң билән униң әтлири балилиқ вақтидикидин юмран болиду; У яшлиғиға қайтиду.
26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam.
У Тәңригә дуа қилиду, У шәпқәт қилип уни қобул қилиду, У хошал-хурам тәнтәнә қилип Униң дидарини көриду, Һәмдә [Худа] униң һәққанийлиғини өзигә қайтуриду.
27 Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.
У адәмләр алдида күй ейтип: — «Мән гуна қилдим, Тоғра йолни бурмилиғанмән, Бирақ тегишлик җаза маңа берилмиди!
28 Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
У роһумни һаңға чүшүштин қутқузди, Җеним нурни һозурлинип көриду» — дәйду.
29 Ecce hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos,
Мана, бу әмәлләрниң һәммисини Тәңри адәмни дәп, Икки һәтта үч мәртәм аян қилиду,
30 ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
Мәхсити униң җенини һаңдин яндуруп қутқузуштур, Уни һаятлиқ нури билән йорутуш үчүндур.
31 Attende, Job, et audi me: et tace, dum ego loquor.
И Аюп, маңа қулақ салғайсән; Үнүңни чиқарма, мән йәнә сөз қилай.
32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi: loquere, volo enim te apparere justum.
Әгәр сөзлириң болса, маңа җавап қиливәргин; Сөзлигин! Чүнки имканийәт болсила мениң сени ақлиғум бар.
33 Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
Болмиса, мениңкини аңлап олтар; Сүкүт қилғин, мән саңа даналиқни үгитип қояй».
