Job 33
1 Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
“Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
2 Ecce aperui os meum: loquatur lingua mea in faucibus meis.
Merebebue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
Me nsɛm fi koma a ɛteɛ mu; na mʼano de ahonim pa ka nea minim.
4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfo no home ma me nkwa.
5 Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
Sɛ wubetumi a, ma me mmuae; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
6 Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me fii dɔte mu.
7 Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
Ɛnsɛ sɛ wusuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
“Nanso woaka ama mate, mete saa nsɛm no, na wokae se,
9 Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
‘Meyɛ kronkron na minni bɔne; me ho tew na afɔdi biara nni me ho.
10 Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomso wafa me sɛ ne tamfo.
11 Posuit in nervo pedes meos; custodivit omnes semitas meas.
Ɔde me nan hyɛ mpokyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
12 Hoc est ergo in quo non es justificatus: respondebo tibi, quia major sit Deus homine.
“Nanso meka mekyerɛ wo se, eyi mu de woayɛ mfomso, efisɛ Onyankopɔn so sen ɔdesani.
13 Adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi?
Na adɛn nti na wunwiinwii hyɛ no sɛ ommua onipa nsɛm biara ana?
14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
Nanso Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahorow so, na ebia nnipa nte.
15 Per somnium, in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo,
Ɔkasa wɔ daeso ne anadwo anisoadehu mu, bere a nna afa nnipa na wɔada hatee wɔ wɔn mpa so no,
16 tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
otumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
17 ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia,
sɛ ɔbɛdan onipa afi nneyɛe bɔne ho na watwe no afi ahantan ho,
18 eruens animam ejus a corruptione, et vitam illius ut non transeat in gladium.
sɛ ɔmma ne kra nkɔ amoa mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ afoa ano.
19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa ejus marcescere facit.
Anaasɛ wotumi de mpa so yaw twe onipa aso nnompe mu yaw a ennyae da,
20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
kosi sɛ ne kɔn nnɔ aduan na ne kra nso po aduan a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
21 Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no, ho da hɔ.
22 Appropinquavit corruptioni anima ejus, et vita illius mortiferis.
Ne kra bɛn ɔda, na ne nkwa bɛn owu abɔfo.
23 Si fuerit pro eo angelus loquens, unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,
“Nanso sɛ ɔbɔfo bi wɔ nʼafa sɛ odimafo a, ɛyɛ apem mu baako, na ɔbɛkyerɛ no nea eye ma no,
24 miserebitur ejus, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
obehu no mmɔbɔ na waka se, ‘Munnyaa no na wankɔ ɔda mu; na manya mpatade ama no,’
25 Consumpta est caro ejus a suppliciis: revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
afei ne were yɛ foforo sɛ abofra; na esi ne dedaw mu yɛ sɛ mmerantebere mu de.
26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam.
Ɔbɔ Onyankopɔn mpae na onya adom fi ne hɔ, ohu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛw teɛ mu; na Onyankopɔn gye no bio sɛ ɔtreneeni.
27 Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.
Afei ɔba nnipa mu bɛka se, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa nea ɛteɛ, nanso mannya nea ɛfata me.
28 Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
Ogyee me kra na wamma no ankɔ ɔda mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
29 Ecce hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos,
“Onyankopɔn yɛ eyinom nyinaa ma onipa, mprenu ne ne mprɛnsa so,
30 ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
sɛnea ne kra renkɔ ɔda mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
31 Attende, Job, et audi me: et tace, dum ego loquor.
“Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi: loquere, volo enim te apparere justum.
Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wobu wo bem.
33 Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
Sɛ ɛnte saa nso a, ɛno de tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”
