Job 33
1 Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.
2 Ecce aperui os meum: loquatur lingua mea in faucibus meis.
Oto teraz otworzyłem swoje usta, [a] mój język będzie mówił pod podniebieniem.
3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, [a] moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.
4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
5 Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.
6 Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, [chociaż] też jestem z błota ulepiony.
7 Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.
8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk [twoich] słów:
9 Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.
10 Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.
11 Posuit in nervo pedes meos; custodivit omnes semitas meas.
Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.
12 Hoc est ergo in quo non es justificatus: respondebo tibi, quia major sit Deus homine.
Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.
13 Adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi?
Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.
14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.
15 Per somnium, in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo,
We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;
16 tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;
17 ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia,
Aby odwieść człowieka od [złego] czynu i zabrać od niego pychę.
18 eruens animam ejus a corruptione, et vitam illius ut non transeat in gladium.
Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie [chroni] przed śmiercią od miecza.
19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa ejus marcescere facit.
Każe [go] też cierpieniem na jego łożu i [bólem] we wszystkich jego kościach;
20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.
21 Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.
22 Appropinquavit corruptioni anima ejus, et vita illius mortiferis.
Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.
23 Si fuerit pro eo angelus loquens, unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,
Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;
24 miserebitur ejus, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, [bo] znalazłem okup.
25 Consumpta est caro ejus a suppliciis: revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.
26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam.
Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;
27 Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.
Spojrzy na ludzi i [jeśli ktoś] powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było [dla mnie] korzystne;
28 Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.
29 Ecce hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos,
Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;
30 ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.
31 Attende, Job, et audi me: et tace, dum ego loquor.
Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.
32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi: loquere, volo enim te apparere justum.
Jeśli [jednak] masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.
33 Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.
