Job 30
1 Nunc autem derident me juniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
“Amma yanzu suna yi mini ba’a waɗanda na girme su, waɗanda iyayensu maza ba su isa su zama karnukan kiwon garken tumakina ba.
2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni:
Ina amfani ƙarfin hannuwansu gare ni, tun da ba su da sauran kuzari?
3 egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate et miseria.
Duk sun rame don rashi da yunwa, suna yawo a gaigayar ƙasa a kufai da dare.
4 Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix juniperorum erat cibus eorum:
A cikin jeji suna tsinkar ganyaye marasa daɗi, jijiyoyin itacen kwakwa ne abincinsu.
5 qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
An kore su daga cikin mutanensu, aka yi musu ihu kamar ɓarayi.
6 In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream:
An sa dole su zauna a kwazazzabai da kuma cikin kogunan duwatsu da kuma cikin ramummuka cikin ƙasa.
7 qui inter hujuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant:
Suka yi ta kuka kamar dabbobi a jeji, suka taru a ƙarƙashin sarƙaƙƙiya.
8 filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
Mutane marasa hankali marasa suna, an kore su daga ƙasar.
9 Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
“Yanzu kuma’ya’yansu maza su suke yi mini ba’a cikin waƙa na zama abin banza a gare su.
10 Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
Suna ƙyamata suna guduna; suna tofa mini miyau a fuska.
11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
Yanzu da Allah ya kunce bakana ya ba ni wahala sun raba ni da mutuncina.
12 Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
A hannun damana’yan tā-da-na-zaune-tsaye sun tayar; sun sa tarko a ƙafafuna, sun yi shirin hallaka ni.
13 Dissipaverunt itinera mea; insidiati sunt mihi, et prævaluerunt: et non fuit qui ferret auxilium.
Sun ɓata mini hanyata; sun yi nasara cikin hallaka ni, ba tare da wani ya taimake su ba.
14 Quasi rupto muro, et aperta janua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
Suka nufo ni daga kowane gefe; suka auko mini da dukan ƙarfinsu.
15 Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum, et velut nubes pertransiit salus mea.
Tsoro ya rufe ni; an kawar mini mutuncina kamar da iska, dukiyata ta watse kamar girgije.
16 Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
“Yanzu raina yana ƙarewa; kwanakin wahala sun kama ni.
17 Nocte os meum perforatur doloribus, et qui me comedunt, non dormiunt.
Dare ya huda ƙasusuwana; ina ta shan azaba ba hutawa.
18 In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capitio tunicæ succinxerunt me.
A cikin girman ikonsa Allah ya zama kamar riga a jikina; ya shaƙe ni kamar wuyan rigata.
19 Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
Ya jefa ni cikin laka, na zama ba kome ba sai ƙura da toka.
20 Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
“Na yi kuka gare ka ya Allah, amma ba ka amsa mini ba. Na tashi tsaye, amma sai ka dube ni kawai.
21 Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
Ka dube ni ba tausayi; Ka kai mini hari da ƙarfin hannunka.
22 Elevasti me, et quasi super ventum ponens; elisisti me valide.
Ka ɗaga ni sama ka ɗora ni a kan iska; ka jujjuya ni cikin hadari.
23 Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
Na san za ka sauko da ni ga mutuwa zuwa wurin da kowane mai rai zai je.
24 Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
“Ba shakka ba mai ɗora hannu a kan mutumin da yake cikin wahala. Lokacin da ya yi kukan neman taimako a cikin wahalarsa.
25 Flebam quondam super eo qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
Ashe ban yi kuka domin waɗanda suke cikin damuwa ba? Ko zuciyata ba tă yi baƙin ciki domin matalauta ba?
26 Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
Duk da haka sa’ad da nake begen abu mai kyau, mugun abu ne ya zo; Sa’ad da nake neman haske, sai duhu ya zo.
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie: prævenerunt me dies afflictionis.
Zuciyata ba tă daina ƙuna ba; ina fuskantar kwanakin wahala.
28 Mœrens incedebam sine furore; consurgens, in turba clamabam.
Na yi baƙi ƙirin, amma ba rana ce ta ƙona ni ba. Na tsaya a cikin mutane, na kuma yi kuka don taimako.
29 Frater fui draconum, et socius struthionum.
Na zama ɗan’uwan diloli, na zama abokan mujiyoyi.
30 Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
Fatar jikina ta yi baƙi tana ɓarewa; jikina yana ƙuna da zazzaɓi.
31 Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.
Garayata ta zama ta makoki, sarewata kuma ta zama ta kuka.
