Job 30
1 Nunc autem derident me juniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
Men koulye a, moun ki pi jenn pase m' yo ap pase m' nan rizib. Papa yo se moun mwen pa t' pran pou anyen, moun mwen pa ta menm mete ak chen m' pou gade mouton.
2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni:
Epitou, yo te twò fèb pou fè anyen pou mwen. Se te yon bann gason san kouraj.
3 egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate et miseria.
Mizè ak grangou te fini ak yo. Lannwit se grenn bwa yo te konn al souse nan savann kote moun pa rete.
4 Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix juniperorum erat cibus eorum:
Yo pran fèy raje pou yo manje. Ata rasin bayawonn pase.
5 qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
Kote yo pase moun mete yo deyò, yo rele bare dèyè yo tankou vòlè.
6 In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream:
Yo te blije al rete nan twou wòch, nan twou tè sou bò ravin yo.
7 qui inter hujuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant:
Y'ap rele tankou bèt mawon nan raje a. Yo fè pil sou pil nan savann lan.
8 filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
Se te yon bann sanzave ki pa t' menm gen non. Yo te mete yo deyò nan peyi a.
9 Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
Koulye a, y'ap fè chante sou mwen. Y'ap bay istwa sou do m'.
10 Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
Yo pè pwoche bò kote m' pou m' pa sal yo. Yo menm krache nan figi m'.
11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
Paske Bondye kraze kouraj mwen, li lage m' atè, kifè, mapou tonbe, kabrit manje fèy li.
12 Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
Bann moun sa yo leve dèyè m', y'ap fè m' kouri. Yo lage dèyè m' pou yo pran m'.
13 Dissipaverunt itinera mea; insidiati sunt mihi, et prævaluerunt: et non fuit qui ferret auxilium.
Yo sènen m' toupatou pou yo ka fini avè m'. Pa gen pesonn pou di yo pa fè sa.
14 Quasi rupto muro, et aperta janua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
Yo pase nan fant barikad, yo tonbe sou mwen. Yo pilonnen m' anba pye yo.
15 Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum, et velut nubes pertransiit salus mea.
Yon sèl latranblad pran mwen. Tankou yon kout van li kraze kouraj mwen. Tankou yon nwaj k'ap pase, tout byen m' yo disparèt.
16 Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
Koulye a, mwen prèt pou m' mouri. Lafliksyon ap fini avè m'.
17 Nocte os meum perforatur doloribus, et qui me comedunt, non dormiunt.
Lannwit, tout zo nan kò m' ap fè m' mal. Doulè ap manje m' anndan san rete.
18 In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capitio tunicæ succinxerunt me.
Bondye ponyen m' nan kòlèt, l'ap chifonnen tout rad sou mwen.
19 Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
Li voye m' jete nan labou. Mwen pa pi bon pase pousyè tè ak sann dife.
20 Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
Mwen rele nan pye ou, Bondye! Ou pa reponn mwen. Mwen kanpe devan ou, ou pa okipe m' menm.
21 Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
Ou pa menm moun lan ankò. W'ap malmennen m'. Ou soti pou pèsekite m' ak tout fòs ou.
22 Elevasti me, et quasi super ventum ponens; elisisti me valide.
Ou fè van pote m' ale. M'ap vole tankou pay. Ou voye yon van tanpèt boulvèse m'.
23 Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
Wi, mwen konnen byen pwòp w'ap mennen m' pou m' al mouri, pou m' al sibi sò k'ap tann tout moun lan.
24 Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
Poukisa w'ap atake yon moun ki tou fin mouri, yon moun ki pa ka fè anyen ankò pase mande padon?
25 Flebam quondam super eo qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
Eske mwen pa t' nan lapenn ansanm ak moun ki te nan mizè? Eske kè m' pa t' fè m' mal pou moun ki pa t' gen anyen menm yo?
26 Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
Mwen t'ap tann kontantman, se malè ki vini. Mwen t'ap tann limyè, se fènwa ki kouvri m'.
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie: prævenerunt me dies afflictionis.
Tout zantray mwen ap bouyi san rete. Chak jou m'ap soufri pi rèd.
28 Mœrens incedebam sine furore; consurgens, in turba clamabam.
M'ap mache kagou, san pesonn pou konsole m'. Mwen kanpe nan mitan tout moun, m'ap mande sekou.
29 Frater fui draconum, et socius struthionum.
Vwa mwen tankou vwa koukou. Mwen rele tankou frize.
30 Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
Po m' vin tou nwa, l'ap dekale. Lafyèb ap manje m' nan zo.
31 Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.
Lontan se mizik gita ak fif ase ki te nan zòrèy mwen. Men, koulye a, se plenn, se kriye ase m'ap tande.
