Job 3
1 Post hæc aperuit Job os suum, et maledixit diei suo,
Hae tiah oh pacoengah, Job mah pakha aangh moe, angmah tapenhaih ni to kasae thuih.
2 et locutus est:
Job mah hae tiah thuih,
3 Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
ka tapenhaih ni hae amro nasoe, ca nongpa pomh boeh, tiah thuihaih aqum to amro nasoe.
4 Dies ille vertatur in tenebras: non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
To ni to khoving nasoe; ranui bang ih Sithaw mah tidoeh sah pae hmah nasoe; a nuiah aanghaih doeh om hmah nasoe.
5 Obscurent eum tenebræ et umbra mortis; occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
Vinghaih hoi duekhaih tahlip mah to ani to kai ih ani ni, tiah thui o nasoe; a nuiah tamai amzam nasoe loe, kaving ani mah pazih nasoe.
6 Noctem illam tenebrosus turbo possideat; non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus.
To ni to vinghaih kathah mah khuk khoep nasoe; saningto thung kaom aninawk thungah athum hmah nasoe loe, kawbaktih khrah thungah doeh kroek ah om hmah nasoe.
7 Sit nox illa solitaria, nec laude digna.
Khenah, to aqum loe angqai krang nasoe loe, a thungah anghoehaih lok om hmah nasoe.
8 Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan.
Ani tangoeng kami, palungsethaih angthawksak thaih kaminawk mah to aqum to tangoeng o nasoe.
9 Obtenebrentur stellæ caligine ejus; expectet lucem, et non videat, nec ortum surgentis auroræ.
Akhawnbang cakaehnawk loe ving o nasoe loe, a zing o ih khodai to hnu o hmah nasoe, akhawnbang khodai doeh hnu o hmah nasoe;
10 Quia non conclusit ostia ventris qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
raihaih ka tongh han ai ah, aqum mah kam no ih zok to pakaa ai pongah kasae ah om nasoe.
11 Quare non in vulva mortuus sum? egressus ex utero non statim perii?
Tipongah maw zok thungah ka duek moe, tapen tangsuek naah kam ro ving ai?
12 Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
Tih han ih khokkhu nuiah ang tapom moe, naek hanah tahnu ang pazohsak?
13 Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem
To tiah na sah ai nahaeloe vaihi loe kamongah kang song moe, kang hngai duem han boeh; ka iip ueloe, kang hak tih boeh,
14 cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines;
angmacae amro haih hanah toksah long siangpahrangnawk hoi angraengnawk,
15 aut cum principibus qui possident aurum, et replent domos suas argento;
to tih ai boeh loe sui katawn mangh, im koimong ah sumkanglung kasuem ukkungnawk hoi nawnto ka laem tih boeh,
16 aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
to tih ai boeh loe khrah akoep ai ah tapen nawkta baktih, aanghaih hnu vai ai nawkta baktiah amro han ka koeh boeh.
17 Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
To duekhaih ahmuen ah loe kasae kaminawk mah raihaih paek mak ai boeh; patangkhang kaminawk doeh anghak o tih boeh.
18 Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
To ahmuen ah loe thongkrah kaminawk doeh nawnto anghak o; pacaekthlaek kami ih lok to thaih o ai boeh.
19 Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
To ahmuen ah loe kami kalen doeh, kathoeng doeh nawnto oh o moe, tamna doeh angmah ih angraeng ban thung hoiah loih boeh.
20 Quare misero data est lux, et vita his qui in amaritudine animæ sunt:
Tipongah maw patangkhang kami hanah aanghaih paek moe, poeksae kami hanah hinghaih to paek?
21 qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum;
Patangkhang kaminawk loe atho kana hmuennawk pakrong pongah duek han ih koeh o kue, toe dueh o thai ai;
22 gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum?
nihcae mah taprong hnuk o naah, paroeai anghoe o moe, nawm o.
23 viro cujus abscondita est via et circumdedit eum Deus tenebris?
Tipongah maw a caehhaih loklam anghmang kami hoi Sithaw mah pakaa ih kami khaeah hinghaih to paek?
24 Antequam comedam, suspiro; et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:
Buhcaak zuengah kana ahamhaih lok to oh, kana hanghaih lok loe tui baktiah long.
25 quia timor quem timebam evenit mihi, et quod verebar accidit.
Ka zit parai ih hmuen to ka nuiah phak boeh, ka zit ih hmuen kai khaeah angzoh boeh.
26 Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
Kai loe monghaih tawn ai, anghakhaih doeh ka tawn ai; raihaih hoiah ni ka oh sut boeh, tiah a thuih.
