Job 27

1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit:

ایوب بحث خود را ادامه داده گفت:

2 Vivit Deus, qui abstulit judicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.

به خدای زندهٔ قادر مطلق که حق مرا پایمال کرده و زندگیم را تلخ نموده است قسم می‌خورم

3 Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,

که تا زمانی که زنده‌ام و خدا به من نفس می‌دهد

4 non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.

حرف نادرست از دهانم خارج نشود و با زبانم دروغی نگویم.

5 Absit a me ut justos vos esse judicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.

من به هیچ وجه حرفهای شما را تصدیق نمی‌کنم؛ و تا روزی که بمیرم به بی‌گناهی خود سوگند یاد می‌کنم.

6 Justificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.

بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم که من گناهکار نیستم. تا آخر عمرم وجدانم پاک و راحت است.

7 Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus quasi iniquus.

دشمنان من که با من مخالفت می‌کنند مانند بدکاران و خطاکاران مجازات خواهند شد.

8 Quæ est enim spes hypocritæ, si avare rapiat, et non liberet Deus animam ejus?

آدم شرور وقتی که خدا او را نابود می‌کند و جانش را می‌گیرد، چه امیدی دارد؟

9 Numquid Deus audiet clamorem ejus, cum venerit super eum angustia?

هنگامی که بلایی به سرش بیاید خدا به فریادش نخواهد رسید،

10 aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?

زیرا او از خدای قادرمطلق لذت نمی‌برد و جز به هنگام سختی به او روی نمی‌آورد.

11 Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.

من دربارهٔ اعمال خدای قادر مطلق و قدرت او، بدون کم و کاست به شما تعلیم خواهم داد.

12 Ecce vos omnes nostis: et quid sine causa vana loquimini?

اما در واقع احتیاجی به تعلیمات من ندارید، زیرا خود شما هم به اندازهٔ من دربارهٔ خدا می‌دانید؛ پس چرا همهٔ این حرفهای پوچ و بی‌اساس را به من می‌زنید؟

13 Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.

این است سرنوشتی که خدای قادر مطلق برای گناهکاران تعیین کرده است:

14 Si multiplicati fuerint filii ejus, in gladio erunt, et nepotes ejus non saturabuntur pane:

هر چند شخص گناهکار فرزندان زیادی داشته باشد، آنها یا در جنگ می‌میرند و یا از گرسنگی تلف می‌شوند.

15 qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt.

آنان هم که از جنگ و گرسنگی جان به در ببرند، بر اثر بیماری و بلا به گور خواهند رفت و حتی زنانشان هم برای ایشان عزاداری نخواهند کرد.

16 Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta:

هر چند گناهکاران مثل ریگ پول جمع کنند و صندوق خانه‌هایشان را پر از لباس کنند

17 præparabit quidem, sed justus vestietur illis, et argentum innocens dividet.

ولی عاقبت درستکاران آن لباسها را خواهند پوشید و پول آنها را بین خود تقسیم خواهند کرد.

18 Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.

خانه‌ای که شخص شرور بسازد مانند تار عنکبوت و سایبان دشتبان، بی‌دوام خواهد بود.

19 Dives, cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.

او ثروتمند به رختخواب می‌رود، اما هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند تمامی مال و ثروتش از دست رفته است.

20 Apprehendet eum quasi aqua inopia: nocte opprimet eum tempestas.

ترس مانند سیل او را فرا می‌گیرد و طوفان در شب او را می‌بلعد.

21 Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.

باد شرقی او را برده، از خانه‌اش دور می‌سازد،

22 Et mittet super eum, et non parcet: de manu ejus fugiens fugiet.

و با بی‌رحمی بر او که در حال فرار است می‌وزد.

23 Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum ejus.

مردم از بلایی که بر سر او آمده است شاد می‌شوند و از هر سو او را استهزا می‌کنند.