Job 27
1 Addidit quoque Job, assumens parabolam suam, et dixit:
Jòb pran lapawòl ankò pou l' bay rès repons li a. Li di konsa:
2 Vivit Deus, qui abstulit judicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.
-Mwen fè sèman, mwen pran Bondye vivan an pou temwen, Bondye ki gen tout pouvwa a, li menm ki refize rann mwen jistis la, li menm ki ban m' degoutans ak lavi a,
3 Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,
toutotan mwen poko mouri, toutotan Bondye ban m' yon ti souf toujou,
4 non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.
mwen p'ap janm kite ankenn move pawòl soti nan bouch mwen, ni m' p'ap janm bay ankenn manti.
5 Absit a me ut justos vos esse judicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.
Pa janm konprann m'ap ban nou rezon! M'ap kenbe ak nou mwen inonsan jouk mwen rann dènye souf mwen.
6 Justificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.
Mwen soti pou m' defann kòz mwen. Mwen p'ap fè bak. Konsyans mwen pa repwoche m' anyen. M' pa gen anyen ki pou fè m' wont.
7 Sit ut impius, inimicus meus, et adversarius meus quasi iniquus.
Se pou tout moun ki pa vle wè m' yo sibi menm sò ak mechan yo. Se pou lènmi m' yo gen menm sò ak moun ki pa mache dwat yo.
8 Quæ est enim spes hypocritæ, si avare rapiat, et non liberet Deus animam ejus?
Ki espwa ki gen pou mechan an lè Bondye rele l', lè li pral pran nanm li?
9 Numquid Deus audiet clamorem ejus, cum venerit super eum angustia?
Lè malè ap tonbe sou mechan an, èske Bondye ap tande rèl li yo?
10 aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?
Li pa t' janm pran plezi l' nan fè volonte Bondye. Li pa t' lapriyè Bondye tout tan.
11 Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.
Kite m' moutre nou jan Bondye konnen sa l'ap fè. Mwen p'ap kache di nou sa ki nan tèt Bondye ki gen tout pouvwa a.
12 Ecce vos omnes nostis: et quid sine causa vana loquimini?
Sa m'ap di la a? Nou wè tou sa ak je nou byen pwòp tou. Poukisa atò tout pale anpil sa a ki pa vle di anyen?
13 Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.
Lè sa a, Sofa, moun lavil Naama a, pran lapawòl. Epi li di: -Men kisa Bondye pare pou mechan yo. Men sa li sere pou chèf k'ap peze pèp la.
14 Si multiplicati fuerint filii ejus, in gladio erunt, et nepotes ejus non saturabuntur pane:
Yo te mèt gen anpil pitit gason, yo tout ap mouri nan lagè. Pitit yo p'ap janm gen kont manje pou yo manje.
15 qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt.
Sa ki chape nan lagè, move maladi ap pote yo ale. Ata vèv yo p'ap ka rele pou yo jou lanmò yo.
16 Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta:
Mechan an te mèt anpile lajan kou l' pa konnen, li te mèt gen rad depase sa l' bezwen,
17 præparabit quidem, sed justus vestietur illis, et argentum innocens dividet.
se moun dwat yo ki va mete rad yo, se pou moun inonsan yo lajan an va rete.
18 Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.
Kay li bati tankou twal anasi, tankou yon ti kay jaden.
19 Dives, cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.
Nan aswè, li moute kabann li rich. Lè li leve, li pa jwenn anyen.
20 Apprehendet eum quasi aqua inopia: nocte opprimet eum tempestas.
Malè tonbe sou li tankou lavalas k'ap desann. Yon sèl nwit lan, yon gwo van pote l' ale.
21 Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.
Yon van lès leve, li pote l' ale. Li rache l' nan kay kote l' ye a.
22 Et mittet super eum, et non parcet: de manu ejus fugiens fugiet.
Van an ap vante sou li san pitye. Li menm l'ap fè sa li kapab pou l' chape anba l'.
23 Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum ejus.
Moun kontan wè jan li fini. Kote l' pase, y'ap rele chalbari dèyè l'.
