Job 23

1 Respondens autem Job, ait:

Respondens autem Iob, ait:

2 Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.

Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.

3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus?

Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?

4 Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus:

Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus,

5 ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.

Ut sciam verba, quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.

6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.

Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.

7 Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.

Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam iudicium meum.

8 Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intelligam eum.

Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.

9 Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.

Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:

11 Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.

Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.

12 A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.

A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.

13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus: et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.

Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.

14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.

Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.

15 Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.

Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.

16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.

Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.