Job 23

1 Respondens autem Job, ait:

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

2 Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.

«هەروەها ئەمڕۆش سکاڵاکەم جەرگبڕە؛ لەگەڵ ناڵینم دەستی خودا لەسەرم هەر قورسە.

3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus?

خۆزگە دەمزانی چۆن پێی بگەم؛ دەهاتمە لای نشینگەکەی!

4 Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus:

بە ڕێکوپێکی کێشە دەخەمە بەردەمی، دەمم پڕ دەکەم لە بەهانە،

5 ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.

هەتا بزانم چۆن وەڵامم دەداتەوە و لەوە تێبگەم کە پێم دەڵێت.

6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.

ئایا بە زۆری هێز مشتومڕم لەگەڵ دەکات؟ نەخێر، بەڵکو پەلکێشی دادگام ناکات.

7 Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.

لەوێ کەسی ڕاست بەهانەی بۆ دەهێنایەوە و بۆ هەتاهەتایە لە دەست دادەورەکەم دەرباز دەبووم.

8 Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intelligam eum.

«بەڵام ئەگەر بەرەو ڕۆژهەڵات بچم لەوێ نییە، بەرەو ڕۆژئاواش هەستی پێ ناکەم.

9 Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

کاتێک لە باکوور کار دەکات، بەرچاوم ناکەوێت؛ کاتێک بەرەو باشوور دەسووڕێتەوە، نایبینم.

10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.

بەڵام ڕێگام دەزانێت، دوای ئەوەی تاقیم دەکاتەوە وەک زێڕ دەردەچم.

11 Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.

پێیەکانم بە هەمان هەنگاوی ئەو ڕۆیشتوون، ڕێگای ئەوم گرتەبەر و لام نەدا.

12 A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.

لە فەرمانەکانی زمانی ئەو لام نەداوە؛ لە نانی پێویستی خۆم زیاتر قسەکانی دەمی ئەوم لە گەنجینەی دڵم هەڵگرتووە.

13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus: et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.

«بەڵام ئەو تاک و تەنهایە و کێ ڕێی لێ دەگرێت؟ ئەوەی ئارەزووی لێ بێت، دەیکات.

14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.

فەرزی خۆی لە دژی من جێبەجێ دەکات، پلانی وەک ئەمانەش زۆرە لەلای.

15 Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.

لەبەر ئەوە لەبەردەمی دەتۆقم؛ سەرنج دەدەم و لێی دەترسم.

16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

خودا دڵی بێهێز کردم؛ توانادارەکە منی تۆقاند.

17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.

لەگەڵ ئەوەشدا تاریکی و تەمە چڕەکەش کە ڕوخساری داپۆشیم بێدەنگم ناکات.