< Job 20 >

1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
Андин Нааматлиқ Зофар җававән мундақ деди: —
2 Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
«Мени беарам қилған хияллар җавап беришкә үндәватиду, Чүнки қәлбим беарамлиқта өртәнмәктә.
3 Doctrinam qua me arguis audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
Мән маңа һақарәт кәлтүрүп, мени әйипләйдиған сөзләрни аңлидим, Шуңа мениң роһ-зеһним мени җавап беришкә қистиди.
4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
Сән шуни билмәмсәнки, Йәр йүзидә Адәм атимиз апиридә болғандин бери,
5 quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
Рәзилләрниң ғалипә тәнтәниси қисқидур, Ипласларниң хошаллиғи бирдәмликтур.
6 Si ascenderit usque ad cælum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit,
Ундақ кишиниң шан-шәриви асманға йәткән болсиму, Беши булутларға тақашсиму,
7 quasi sterquilinium in fine perdetur, et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
Йәнила өзиниң поқидәк йоқап кетиду; Уни көргәнләр: «У нәдидур?» дәйду.
8 Velut somnium avolans non invenietur: transiet sicut visio nocturna.
У чүштәк учуп кетиду, Қайта тапқили болмайду; Кечидики ғайипанә аламәттәк у һайдиветилиду.
9 Oculus qui eum viderat non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
Уни көргән көз иккинчи уни көрмәйду, Униң турған җайи уни қайта учратмайду.
10 Filii ejus atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
Униң оғуллири мискинләргә шәпқәт қилишқа мәҗбурлиниду; Шуниңдәк у һәтта өз қоли билән байлиқлирини қайтуруп бериду.
11 Ossa ejus implebuntur vitiis adolescentiæ ejus, et cum eo in pulvere dormient.
Униң устиханлири яшлиқ мағдуриға толған болсиму, Бирақ [униң мағдури] униң билән биллә топа-чаңда йетип қалиду.
12 Cum enim dulce fuerit in ore ejus malum, abscondet illud sub lingua sua.
Гәрчә рәзиллик униң ағзида татлиқ тетиған болсиму, У уни тил астиға йошурған болсиму,
13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
У уни жутқуси кәлмәй меһрини үзәлмисиму, У уни ағзида қалдурсиму,
14 Panis ejus in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
Бирақ униң қарнидики тамиғи өзгирип, Кобра иланниң зәһәригә айлиниду.
15 Divitias quas devoravit evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
У байлиқларни жутуветиду, бирақ уларни яндуриду; Худа уларни ашқазинидин чиқириветиду.
16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
У кобра иланниң зәһәрини шорайду, Чар иланниң нәштири уни өлтүриду.
17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis et butyri.)
У қайтидин ериқ-өстәңләргә һәвәс билән қаралмайду, Бал вә сериқ май билән ақидиған дәриялардин һозурлиналмайду.
18 Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
У еришкәнни жуталмай қайтуриду, Тиҗарәт қилған пайдисидин у һеч һозурлиналмайду.
19 Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
Чүнки у мискинләрни езип, уларни ташливәткән; У өзи салмиған өйни егиливалған.
20 Nec est satiatus venter ejus: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
У ачкөзлүктин әсла зерикмәйду, У арзулиған нәрсилиридин һеч қайсисини сақлап қалалмайду.
21 Non remansit de cibo ejus, et propterea nihil permanebit de bonis ejus.
Униңға жутувалғидәк һеч нәрсә қалмайду, Шуңа униң баяшатлиғи мәңгүлүк болмайду.
22 Cum satiatus fuerit, arctabitur: æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
Униң тоққузи тәл болғанда, туюқсиз қисилчилиққа учрайду; Һәр бир езилгүчиниң қоли униңға қарши чиқиду.
23 Utinam impleatur venter ejus, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
У қосиғини тойғузиватқинида, Худа дәһшәтлик ғәзивини униңға чүшүриду; У ғизалиниватқанда [ғәзивини] униң үстигә яғдуриду.
24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.
У төмүр қуралдин қечип қутулсиму, Бирақ мис оқя уни санҗийду.
25 Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent et venient super eum horribiles.
Тәккән оқ кәйнидин тартип чиқиривелгинидә, Ялтирақ оқ учи өттин чиқиривелгинидә, Вәһимиләр уни басиду.
26 Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus; devorabit eum ignis qui non succenditur: affligetur relictus in tabernaculo suo.
Зулмәт қараңғулуқ униң байлиқлирини жутуветишкә тәйяр туриду, Инсан пүвлимигән от уни жутувалиду, Униң чедирида қелип қалғанлириниму жутуветиду.
27 Revelabunt cæli iniquitatem ejus, et terra consurget adversus eum.
Асманлар униң қәбиһлигини ашкарилайду; Йәр-зиминму униңға қарши қозғилиду.
28 Apertum erit germen domus illius: detrahetur in die furoris Dei.
Униң мал-дунияси елип кетилиду, [Худаниң] ғәзәплик күнидә кәлкүн улғийип өй-бисатини ғулитиду.
29 Hæc est pars hominis impii a Deo, et hæreditas verborum ejus a Domino.
Худаниң рәзил адәмгә бәлгүлигән несивиси мана шундақтур, Бу Худа униңға бекиткән мирастур».

< Job 20 >