Job 20
1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
2 Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
3 Doctrinam qua me arguis audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
5 quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
6 Si ascenderit usque ad cælum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit,
By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
7 quasi sterquilinium in fine perdetur, et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
8 Velut somnium avolans non invenietur: transiet sicut visio nocturna.
Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
9 Oculus qui eum viderat non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
10 Filii ejus atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
11 Ossa ejus implebuntur vitiis adolescentiæ ejus, et cum eo in pulvere dormient.
Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
12 Cum enim dulce fuerit in ore ejus malum, abscondet illud sub lingua sua.
A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
14 Panis ejus in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
15 Divitias quas devoravit evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis et butyri.)
Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
18 Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
19 Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
20 Nec est satiatus venter ejus: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
21 Non remansit de cibo ejus, et propterea nihil permanebit de bonis ejus.
Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
22 Cum satiatus fuerit, arctabitur: æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
23 Utinam impleatur venter ejus, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.
Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
25 Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent et venient super eum horribiles.
Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
26 Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus; devorabit eum ignis qui non succenditur: affligetur relictus in tabernaculo suo.
Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
27 Revelabunt cæli iniquitatem ejus, et terra consurget adversus eum.
Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Apertum erit germen domus illius: detrahetur in die furoris Dei.
Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
29 Hæc est pars hominis impii a Deo, et hæreditas verborum ejus a Domino.
Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
