Job 20
1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
2 Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
3 Doctrinam qua me arguis audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
4 Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
5 quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?
6 Si ascenderit usque ad cælum superbia ejus, et caput ejus nubes tetigerit,
Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,
7 quasi sterquilinium in fine perdetur, et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?
8 Velut somnium avolans non invenietur: transiet sicut visio nocturna.
Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
9 Oculus qui eum viderat non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
10 Filii ejus atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.
11 Ossa ejus implebuntur vitiis adolescentiæ ejus, et cum eo in pulvere dormient.
Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.
12 Cum enim dulce fuerit in ore ejus malum, abscondet illud sub lingua sua.
Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,
13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:
14 Panis ejus in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.
15 Divitias quas devoravit evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.
16 Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.
17 (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis et butyri.)
Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
18 Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.
19 Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
20 Nec est satiatus venter ejus: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
21 Non remansit de cibo ejus, et propterea nihil permanebit de bonis ejus.
Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.
22 Cum satiatus fuerit, arctabitur: æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.
23 Utinam impleatur venter ejus, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
24 Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.
Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
25 Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent et venient super eum horribiles.
Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
26 Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus; devorabit eum ignis qui non succenditur: affligetur relictus in tabernaculo suo.
Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
27 Revelabunt cæli iniquitatem ejus, et terra consurget adversus eum.
La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.
28 Apertum erit germen domus illius: detrahetur in die furoris Dei.
Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.
29 Hæc est pars hominis impii a Deo, et hæreditas verborum ejus a Domino.
Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.
