Job 19
1 Respondens autem Job, dixit:
Ayup jawaben mundaq dédi: —
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
«Siler qachan’ghiche jénimni azablimaqchisiler, Qachan’ghiche méni söz bilen ezmekchisiler?
3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
Siler méni on qétim xarlidinglar; Manga uwal qilishqa nomus qilmaysiler.
4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
Eger méning sewenlikim bolsa, Men emdi uning [derdini] tartimen.
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
Eger siler méningdin üstünlük talashmaqchi bolsanglar, Yüzüm aldida sherm-hayani körsitip méni eyiblimekchi bolsanglar,
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
Emdi bilip qoyunglarki, manga uwal qilghan Tengri iken, U tori bilen méni chirmashturup tartti;
7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet; vociferabor, et non est qui judicet.
Qara, men nale-peryad kötürüp «Zorawanliq!» dep warqiraymen, Biraq héchkim anglimaydu; Men warqiraymen, biraq manga adalet kelmeydu.
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum: et in calle meo tenebras posuit.
U yolumni méni ötüwalmisun dep chit bilen tosup qoydi, Qedemlirimge qarangghuluq saldi.
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
U mendin shan-sheripimni mehrum qildi, Béshimdin tajni tartiwaldi.
10 Destruxit me undique, et pereo: et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
U manga her tereptin buzghunchiliq qiliwatidu, men tügeshtim; Ümidimni U derexni yulghandek yuluwaldi.
11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.
Ghezipini manga qaritip qozghidi, Méni Öz düshmenliridin hésablidi.
12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
Uning qoshunliri sep tüzüp atlandi, Pelempeylirini yasap manga hujum qildi, Ular chédirimni qorshawgha élip bargah tikiwaldi.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
U qérindashlirimni mendin néri qildi, Tonushlirimning méhrini mendin üzdi.
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.
Tughqanlirim mendin yatliship ketti, Dost-buraderlirim méni unutti.
15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
Öyümde turghan musapirlar, hetta dédeklirimmu méni yat adem dep hésablaydu; Ularning neziride men musapir bolup qaldim.
16 Servum meum vocavi, et non respondit: ore proprio deprecabar illum.
Men chakirimni chaqirsam, u manga jawab bermeydu; Shunga men uninggha aghzim bilen yélinishim kérek.
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
Tiniqimdin ayalimning qusqusi kélidu, Aka-ukilirim sésiqliqimdin bizar.
18 Stulti quoque despiciebant me: et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
Hetta kichik balilar méni kemsitidu; Ornumdin turmaqchi bolsam, ular méni haqaretleydu.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.
Méning sirdash dostlirimning hemmisi mendin nepretlinidu, Men söygenler mendin yüz öridi.
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
Et-térilirim ustixanlirimgha chapliship turidu, Jénim qil üstide qaldi.
21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
Ah, dostlirim, manga ichinglar aghrisun, ichinglar aghrisun! Chünki Tengrining qoli manga kélip tegdi.
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
Siler némishqa Tengridek manga ziyankeshlik qilisiler? Siler némishqa etlirimge shunche toymaysiler!
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
Ah, méning sözlirim yézilsidi! Ular bir yazmigha pütüklük bolghan bolatti!
24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
Ular tömür qelem bilen qoghushun ichige yézilsidi! Ebedil’ebed tash üstige oyup pütülgen bolatti!
25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
Biraq men shuni bilimenki, özümning Hemjemet-Qutquzghuchim hayattur, U axiret künide yer yüzide turup turidu!
26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum:
Hem méning bu tére-etlirim buzulghandin kéyin, Men yenila ténimde turup Tengrini körimen!
27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
Uni özümla eyni halda körimen, Bashqa ademning emes, belki özümning közi bilen qaraymen; Ah, qelbim buninggha shunche intizardur!
28 Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
Eger siler: «Ishning yiltizi uningdidur, Uni qandaq qilip qistap qoghliwételeymiz?!» — désenglar,
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse judicium.
Emdi özünglar qilichtin qorqqininglar tüzük! Chünki [Xudaning] ghezipi qilich jazasini élip kélidu, Shuning bilen siler [Xudaning] sotining quruq gep emeslikini bilisiler».
