Job 19
1 Respondens autem Job, dixit:
Na Hiob buae se,
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
“Mobɛhyɛ me ɔyaw na mode nsɛm abubu me akosi da bɛn?
3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
Mpɛn du ni a moasopa me; mo ani nwu sɛ motow hyɛ me so.
4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
Sɛ ɛyɛ nokware sɛ mafom ɔkwan a, me mfomso yɛ me nko ara asɛm.
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
Sɛ ampa sɛ mobɛma mo ho so asen me na mode mʼanimguase ayɛ adanse atia me a,
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
ɛno de munhu sɛ Onyankopɔn ayɛ me bɔne na ɔde ne tan atwa me ho ahyia.
7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet; vociferabor, et non est qui judicet.
“Ɛwɔ mu, misu se, ‘Wɔafom me’ de, nanso obiara mmua me; meteɛ mu pɛ mmoa, nanso atɛntrenee biara nni hɔ.
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum: et in calle meo tenebras posuit.
Wasiw me kwan enti mintumi nsen; ɔde sum aduru mʼakwan so.
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
Wayi mʼanuonyam afi me so na watu mʼahenkyɛw afi me ti so.
10 Destruxit me undique, et pereo: et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
Wasɛe me akwannuasa nyinaa so de awie me; watu mʼanidaso ase te sɛ dua.
11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.
Nʼabufuw huru tia me; na wakan me afra nʼatamfo mu.
12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
Nʼakofo ba anibere so; wosisi mpie de tia me na wotwa me ntamadan ho hyia.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
“Wayi me nuabarimanom afi me ho; na mʼamanifo atwe wɔn ho koraa.
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.
Mʼabusuafo kɔ; na me nnamfonom werɛ afi me.
15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
Mʼahɔho ne me mmaawa bu me sɛ ɔhɔho; mete sɛ ɔnanani ma wɔn.
16 Servum meum vocavi, et non respondit: ore proprio deprecabar illum.
Mefrɛ me somfo, na ommua; mpo, metew mʼano srɛ no.
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
Me home bɔn me yere; me ho afono mʼankasa nuabarimanom.
18 Stulti quoque despiciebant me: et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
Mpo, mmarimaa nkumaa bu me animtiaa; sɛ mipue a wodi me ho fɛw.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.
Me nnamfo ankasa nyinaa kyi me; mʼadɔfo asɔre atia me.
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
Maka were ne nnompe, nea mede aguan nkutoo ne me se akyi nam.
21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
“Munhu me mmɔbɔ, me nnamfonom, munhu mmɔbɔ, na Onyankopɔn nsa abɔ me.
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
Adɛn nti na motaa me sɛnea Onyankopɔn yɛ no? Na mommfa me honam yi saa ara?
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
“Ao, sɛ anka wɔde me nsɛm bɛhyɛ nhoma mu, anka wɔbɛkyerɛw wɔ nhoma mmobɔwee so,
24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
anka wɔde dade pɛe bɛkyerɛw wɔ sumpii so, anaa wobekuruakyerɛw wɔ ɔbotan so afebɔɔ!
25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
Minim sɛ me dimafo te ase, na awiei no ɔbɛsɔre agyina asase so.
26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum:
Na wɔasɛe me were awie no, mefi me were mu ahu Onyankopɔn.
27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
Me ara mehu no mede mʼani, na ɛnyɛ obi foforo ani, behu no. Sɛnea me koma ho pere wɔ me mu!
28 Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
“Sɛ moka se, ‘Yɛbɛteetee no, efisɛ ɔhaw no fi ɔno ara a,’
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse judicium.
ɛsɛ sɛ mo ankasa musuro afoa no na abufuw nam afoa so de asotwe bɛba, na mubehu sɛ atemmu wɔ hɔ.”
