Job 19
1 Respondens autem Job, dixit:
A LAILA olelo mai o Ioba, i mai la,
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
Pehea la ka loihi e hoeha mai ai oukou i kuu uhane, A e haihai mai ia'u ma na olelo?
3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
Eia ka umi o ka oukou olelo ino mai ia'u; Aole oukou i hilahila, ke hookulikuli oukou ia'u;
4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
Ina he oiaio, he lalau ko'u, Ke waiho nei me au kuu lalau ana.
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
Ina he oiaio, e hookiekie oukou e ku e ia'u, A e ao mai ia'u i kuu hoinoia:
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
E ike oukou ano, ua hookahuli mai ke Akua ia'u, A ua hoopuni mai ia'u i kana upena.
7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet; vociferabor, et non est qui judicet.
Aia hoi, ke kahea aku nei au no ka hana ino ia, aole au i hooloheia mai; Ke hea nui aku nei an, aohe hooponopono.
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum: et in calle meo tenebras posuit.
Ua alalai mai ia i ko'u ala, aole au e hiki ke hele aku, A ua kau no ia i ka pouli ma kuu mau alanui.
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
Ua hao mai ia ia'u i kuu nani, Ua lawe hoi i ka leialii mai kuu poo aku.
10 Destruxit me undique, et pereo: et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
Ua luku mai ia ia'u a puni, a ua pau hoi au; A ua uhuki ae ia i kuu manaolana, me he laau la,
11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.
Ua hoaa no ia i kona inaina ia'u, A ua manao no ia'u me kona poe enemi.
12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
Hoakoakoaia kona poe koa, A hoouka ae lakou i ko lakou kuamoo ia'u, A hoomoana lakou a puni ko'u halelewa.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
Ua hoomamao aku ia i ko'u mau hoahanau mai o'u aku la, A o ko'u mau hoalauna, ua hoomaka e lakou ia'u.
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.
Ua haalele kuu mau hoa pili ia'u, A o kuu poe makamaka, ua hoopoina lakou ia'u.
15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
O ka poe e noho ana ma kuu hale, a me na kauwawahine a'u, manao mai lakou ia'u he malihini: He kanaka e no wau i ko lakou mau maka.
16 Servum meum vocavi, et non respondit: ore proprio deprecabar illum.
Kahea aku au i ka'u kauwa, aole ia e o mai; Nonoi aku au ia ia me kuu waha.
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
Ua ano e kuu hanu i ka'u wahine, A me kuu uwe ana i na keiki o kuu kino.
18 Stulti quoque despiciebant me: et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
O na keiki liilii, hoowahawaha lakou ia'u; Ku no wau iluna, a olelo ku e mai lakou ia'u.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.
O na hoa kuka o'u a pau, ua hoopailua lakou ia'u; A o ka poe a'u i aloha i, ua huli lakou e ku e ia'u.
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
Ke pili nei kuu iwi i ko'u ili a me ko'u io, A ua pakele au me ka ili o ko'u mau niho.
21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
E aloha mai ia'u, e aloha mai ia'u, e oukou ko'u poe makamaka; No ka mea, ua hahau mai ka lima o ke Akua ia'u!
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
No ko aha la oukou e hahai mai ai ia'u, me he Akua la, Aole hoi oukou i maona i kuu io?
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
Ina paha ano e kakauia ka'u mau olelo! Ina e palapalaia lakou iloko o ka buke!
24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
Me ka peni hao a me ke kepau, E kahakaha mau ia lakou iloko o ka pohaku!
25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
No ka mea, ua ike au e ola ana kuu Mea hoola, A i ka wa mahope e ku no ia maluna o ka honua.
26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum:
A mahope o kuu ili, e hoopau na ilo i keia kino, Aka, ma kuu io e ike aku au i ke Akua.
27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
Oia ka'u e ike aku no'u iho, A e ike ko'u mau maka, aole ko hai; Ua kaniuhu kuu naau iloko o'u.
28 Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
Aka, e olelo oukou, No ke aha kakou e hoomaau ia ia, No ka mea, ua loaa ko kumu o ka mea iloko o'u?
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse judicium.
E makau oukou i ka pahikaua; No ka mea, o ka huhu, oia ka hewa no ka pahikaua, I ike oukou, he hoopai ana no.
