Job 19
1 Respondens autem Job, dixit:
Hiti hin Job in asei kit e:
2 Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
Itih chan nei suhgenthei nahlai dingu ham? Itih chan nathu sei uva chu suhchip ding neigot nahlai diu ham?
3 En decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
Nanghon somvei jen neijumsou ahitai, aphalouva neibol u hi najachat pi louvu ham?
4 Nempe etsi ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
Keiman chonsetna nei jeng jong leng hichu keija bou ahin nangho a ahipoi.
5 At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
Kei sanga phajo a nakigel u ham? Nei suh jachat nau hi kachonset hettohsahna a man ding natiu ham?
6 Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
Themmo eichanna chu Pathen ahin, alenna eimat ahi.
7 Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet; vociferabor, et non est qui judicet.
Nei kithopiuvin tia kapen jah vang'in koima chan ei donbut poi, kanel kal in ahinlah thudih'a thu kitanna aum deh poi.
8 Semitam meam circumsepsit, et transire non possum: et in calle meo tenebras posuit.
Pathen in kalampi akhotan jeh in kachat thei poi, kalampi muthim lah a eilhun lut peh e.
9 Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
Aman kaloupina eilah mang peh in chule kalu chunga konin kalal lukhuuh eilahdoh peh tai.
10 Destruxit me undique, et pereo: et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
Aman kasih lang jousea eikai lhun chuleh abeipai kahitai. Thingphung lhusa bangin kahinna jung jouse eibodoh peh tai.
11 Iratus est contra me furor ejus, et sic me habuit quasi hostem suum.
Alunghanna chu kachunga ahung deujah jengin amelma khat bangin eisem e.
12 Simul venerunt latrones ejus, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
Asepai honpi amasan amahon kei bulu nading lampi asem uvin kaponbuh kimvella ngahmun asauve.
13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
Kasopi jouse kakomma konin gamla tah a aum uvin chule kaloi kagol te jong kei doudin akihei gam tauve.
14 Dereliquerunt me propinqui mei, et qui me noverant obliti sunt mei.
Ka inkote akichai soh tai, chule kakinai pi kagol ten jong eisumil tauve.
15 Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
Kasohte le kasoh numei ten hetkhah lou mi danin eigel tauvin, keihi amaho dinga gamchom mi toh kabang tai.
16 Servum meum vocavi, et non respondit: ore proprio deprecabar illum.
Kasohpa kakou chun ama ahung tapoi, amapa koma katao ding angaije.
17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
Kahai jong kajinu dinga theida um ahin, keihi kain koten eile mang u ahitai.
18 Stulti quoque despiciebant me: et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
Chapang neucha cha ho jengin jong ija se louvin eibol uvin, thusei dinga kadin doh chun amahon anunglam eingat uve.
19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei, et quem maxime diligebam, aversatus est me.
Kakinaipi kagolten eikidah uvin kangai tah tah hon jong eidou tauve.
20 Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
Kavun leh kagu kachang bouseh a eikikoi ahitan, chule kanevun teni khu apang kaven maimai jeh a thina a kona jamdoh kahi.
21 Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
Nei khotouvin, kagol kapai ho, nei khotuvin, ijeh inem itile Pathen khut in eitham khah ahi.
22 Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
Pathen in eibolna banga nangin jong nei bolgim ding ham? Nei lhaingem lou jeh a hi chimlou nahim?
23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
O kathusei hohi sahlut thei hihen, O hiche hohi hetjing nathei khat a kimin chon sah hile,
24 stylo ferreo et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
Thih paicha in kikhen doh hen lang chuleh ngen twi kisunkhum hen lang a itih a umjing ding songpi chunga kikhen doh hen.
25 Scio enim quod redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
Ahinlah keija dingin vang eilhandampu ahinge ti keiman kahei. Akhon naleh leiset chunga hung ding ding ahi.
26 et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum meum:
Chule katahsa akemsuh jou nung hihen, hijeng jongle katahsa tah a Pathen kamu ding ahi.
27 quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est hæc spes mea in sinu meo.
Keima mong mongin ama chu kamu ding ahi.
28 Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
Keima gimbolna dinga ichan geija hangsan nahim? Hiche hi ama thepmo ahi natijiu ham?
29 Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse judicium.
Nang chunga chu ding gimbolna chu naki chat ding ahi. Na chonna toh kitoh bep a gimbolna nachan kihet in.
