Job 17
1 Spiritus meus attenuabitur; dies mei breviabuntur: et solum mihi superest sepulchrum.
Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.
Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
3 Libera me, Domine, et pone me juxta te, et cujusvis manus pugnet contra me.
Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina: propterea non exaltabuntur.
Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum ejus deficient.
Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.
Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
8 Stupebunt justi super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.
Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
9 Et tenebit justus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.
Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.
Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
11 Dies mei transierunt; cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum.
Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.
Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol h7585)
14 Putredini dixi: Pater meus es; Mater mea, et soror mea, vermibus.
Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea? et patientiam meam quis considerat?
Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
