Job 16
1 Respondens autem Job, dixit:
Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:
2 Audivi frequenter talia: consolatores onerosi omnes vos estis.
-Mwen bouke tande pawòl sa yo! Pase nou konsole moun, se plis lapenn n'ap ba yo.
3 Numquid habebunt finem verba ventosa? aut aliquid tibi molestum est, si loquaris?
Kilè n'a sispann tout pale anpil sa a? Sa k'ap pouse nou konsa? Nou toujou pare pou reponn moun!
4 Poteram et ego similia vestri loqui, atque utinam esset anima vestra pro anima mea: consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos;
Si m' te nan plas nou, epi nou menm nan plas mwen, m' ta ka pale jan nou pale a tou, m' ta pase nou nan yon wonn tenten, m' ta vide bèl diskou sou nou.
5 roborarem vos ore meo, et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
M' ta remoute kouraj nou ak konsèy, m' ta pale ak nou jouk nou ta soulaje.
6 Sed quid agam? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus, et si tacuero, non recedet a me.
Men, lè mwen pale, doulè a la pi rèd pou mwen. Lè mwen pa pale, se pa sa k'ap fè l' ban m' yon ti louga.
7 Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
Koulye a, Bondye, se fini ou fini avè m'. Ou kite yo touye tout fanmi m'.
8 Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam, contradicens mihi.
Ou mete men sou mwen, ou pa vle wè m' ankò. Mwen tounen zo ak po. Yo di se paske mwen antò ki fè sa rive m'.
9 Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis: hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
Nan kòlè li, Bondye ap dechire m' moso pa moso. L'ap devore m' anba dan l'. L'ap louvri je l' sou mwen, li pa vle wè m'!
10 Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam: satiati sunt pœnis meis.
Moun prèt pou manje m'. Yo kouri sou mwen, y'ap joure m', y'ap touye m' anba souflèt.
11 Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit.
Bondye lage m' nan men mechan yo. Li jete m' anba grif san manman yo.
12 Ego ille quondam opulentus, repente contritus sum: tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum.
Mwen t'ap viv tou dousman, li bouskile m'. Li pran m' dèyè nwa kou, li kraze m', li fè m' tounen jwèt li.
13 Circumdedit me lanceis suis; convulneravit lumbos meos: non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
L'ap voye flèch li sou mwen kote m' vire. Li pèse tout kò m', li san pitye pou mwen, li mete san m' deyò.
14 Concidit me vulnere super vulnus: irruit in me quasi gigas.
Kote m' vire li blese m', li vare sou mwen tankou yon sòlda nan lagè.
15 Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam.
Mwen fè rad sak mete sou mwen, mwen woule kò m' nan pousyè tèlman mwen te nan lapenn.
16 Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt.
Je m' vin wouj afòs mwen kriye. Tout anba je m' gonfle vin tou nwa.
17 Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces.
Men, mwen konnen mwen pa fè ankenn moun mechanste. Mwen lapriyè Bondye ak tout kè m'.
18 Terra, ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus:
Ou menm latè, pa kache mizè mwen. Pa kite yo fèmen bouch mwen lè m'ap rele nan pye Bondye!
19 ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis.
Paske mwen konnen gen yon moun nan syèl la k'ap kanpe pou mwen, gen yon moun anwo a k'ap pran defans mwen.
20 Verbosi amici mei: ad Deum stillat oculus meus:
Zanmi m' yo ap pase m' nan betiz, men, m'ap kriye nan pye Bondye.
21 atque utinam sic judicaretur vir cum Deo, quomodo judicatur filius hominis cum collega suo.
Mwen bezwen moun pou plede kòz mwen ak Bondye a, menm jan yon moun plede kòz zanmi l'.
22 Ecce enim breves anni transeunt, et semitam per quam non revertar ambulo.
M' pa lontan mouri. Mwen pral pran chemen kote moun pa janm tounen an.
