Job 15
1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
Na Temanni Elifas buae se,
2 Numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens, et implebit ardore stomachum suum?
“Enti onyansafo de nsɛm a aba biara nni mu beyi nʼano anaasɛ ɔde apuei mframa a emu yɛ hyew bɛhyɛ nʼafuru ma?
3 Arguis verbis eum qui non est æqualis tibi, et loqueris quod tibi non expedit.
Ɔde nsɛm huhuw begye akyinnye, aka nsɛm a mfaso biara nni so ana?
4 Quantum in te est, evacuasti timorem, et tulisti preces coram Deo.
Wototo onyamesuro ase mmom na wusiw Onyankopɔn som ho kwan.
5 Docuit enim iniquitas tua os tuum, et imitaris linguam blasphemantium.
Wo bɔne kyerɛ wʼano nea ɔnka; na woafa anitew tɛkrɛma.
6 Condemnabit te os tuum, et non ego: et labia tua respondebunt tibi.
Wʼankasa wʼano bu wo kumfɔ, ɛnyɛ me de; wʼankasa wʼano di adanse tia wo.
7 Numquid primus homo tu natus es, et ante colles formatus?
“Wone onipa a wɔwoo wo dii kan ana? Wɔwoo wo ansa na wɔrewo nkoko ana?
8 numquid consilium Dei audisti, et inferior te erit ejus sapientia?
Wutie Onyankopɔn afotu ana? Wo nko ara na wunim nyansa ana?
9 Quid nosti quod ignoremus? quid intelligis quod nesciamus?
Dɛn na wunim a, yennim? Nhumu bɛn na wowɔ a yenni?
10 Et senes et antiqui sunt in nobis, multo vetustiores quam patres tui.
Nea wafuw dwen ne akwakoraa wɔ yɛn afa wɔn a wɔanyinyin sen wʼagya mpo.
11 Numquid grande est ut consoletur te Deus? sed verba tua prava hoc prohibent.
Onyankopɔn awerɛkyekye ne nsɛm a wɔka no brɛoo kyerɛ wo no sua ma wo ana?
12 Quid te elevat cor tuum, et quasi magna cogitans attonitos habes oculos?
Adɛn nti na wo koma atwe wo akɔ adɛn nti na wʼani asɔ gya,
13 Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo hujuscemodi sermones?
na woadan wʼabufuw agu Onyankopɔn so na woma saa nsɛm yi pue fi wʼano?
14 Quid est homo ut immaculatus sit, et ut justus appareat natus de muliere?
“Ɔdesani ne hena a obetumi ayɛ pɛ, anaasɛ nea ɔbea awo no bɛn na obetumi ayɛ ɔtreneeni?
15 Ecce inter sanctos ejus nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu ejus.
Onyankopɔn nni ahotoso wɔ nʼakronkronfo mu ɔsorosoro mpo nyɛ kronkron wɔ nʼani so,
16 Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem?
na me ne onipa debɔneyɛfo ne omumɔyɛfo a ɔnom bɔne sɛ nsu.
17 Ostendam tibi: audi me: quod vidi, narrabo tibi.
“Tie me, na mɛkyerɛ wo mu; ma menka nea mahu nkyerɛ wo,
18 Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos:
nea anyansafo apae mu aka, a wɔamfa biribiara a wonya fii wɔn agyanom hɔ no ansie
19 quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos.
(wɔn nko ara na wɔde asase no maa wɔn bere a ananafo biara nni wɔn mu):
20 Cunctis diebus suis impius superbit, et numerus annorum incertus est tyrannidis ejus.
Omumɔyɛfo kɔ ahohia mu, ne nkwanna nyinaa, na basabasayɛni nso, ne mfe a wɔahyehyɛ ama no nyinaa.
21 Sonitus terroris semper in auribus illius: et cum pax sit, ille semper insidias suspicatur.
Nnyigyei a ɛyɛ hu hyɛ nʼasom ma; na sɛ ɛyɛ sɛ nneɛma rekɔ yiye ma no a, akorɔmfo tow hyɛ ne so.
22 Non credit quod reverti possit de tenebris ad lucem, circumspectans undique gladium.
Ɔpa abaw sɛ obeguan afi sum mu; wɔabɔ no ato hɔ ama afoa.
23 Cum se moverit ad quærendum panem, novit quod paratus sit in manu ejus tenebrarum dies.
Okyinkyin hwehwɛ aduan; onim sɛ sum da no abɛn.
24 Terrebit eum tribulatio, et angustia vallabit eum, sicut regem qui præparatur ad prælium.
Ɔhaw ne ahoyeraw yi no hu; ɛhyɛ ne so sɛ ɔhene a wasiesie ne ho ama ɔko,
25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est.
efisɛ ɔteɛteɛ ne nsa kyerɛ Onyankopɔn na ɔma ne ho so tia Otumfo,
26 Cucurrit adversus eum erecto collo, et pingui cervice armatus est.
wɔde nkatabo a mu piw na ɛyɛ den kɔ ne so a, onsuro obiara.
27 Operuit faciem ejus crassitudo, et de lateribus ejus arvina dependet.
“Ɛwɔ mu sɛ srade ama nʼafono atotɔ na nʼasen mu nam abubu agu so de,
28 Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ.
nanso ɔbɛtena nkurow a agu so na watena afi a obi nte mu, afi a ɛrebubu mu.
29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia ejus, nec mittet in terra radicem suam.
Ɔrenkɔ so nyɛ ɔdefo bio, na nʼahonya rennyina, na nʼagyapade so bɛtew na ayera wɔ asase so.
30 Non recedet de tenebris: ramos ejus arefaciet flamma, et auferetur spiritu oris sui.
Ɔrenguan sum no; ogyaframa bɛhyew ne mman, na Onyankopɔn anom ahomegu bɛsoa no akɔ.
31 Non credet, frustra errore deceptus, quod aliquo pretio redimendus sit.
Ɛnsɛ sɛ ɔde ne ho to nneɛma huhuw so de daadaa ne ho, efisɛ ɔrennya hwee mfi mu.
32 Antequam dies ejus impleantur peribit, et manus ejus arescent.
Ansa na ne da bedu no, wobetua no ka a bi nka, na ne mman renyɛ frɔmfrɔm.
33 Lædetur quasi vinea in primo flore botrus ejus, et quasi oliva projiciens florem suum.
Ɔbɛyɛ sɛ bobedua a wɔaporow so aba a ennyin ɛ, te sɛ ngodua a ne nhwiren reporow gu fam.
34 Congregatio enim hypocritæ sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum qui munera libenter accipiunt.
Na abɔnefo fekuw a wonnim Onyankopɔn no rensow aba, na ogya bɛhyew wɔn a wɔdɔ kɛtɛasehyɛ no ntamadan.
35 Concepit dolorem, et peperit iniquitatem, et uterus ejus præparat dolos.
Wonyinsɛn ɔhaw na wɔwo bɔne; wɔn awotwaa siesie nnaadaa.”
