Job 13
1 Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.
2 Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.
3 Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.
4 prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.
5 Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.
6 Audite ergo correptionem meam, et judicium labiorum meorum attendite.
Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.
7 Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?
8 numquid faciem ejus accipitis, et pro Deo judicare nitimini?
Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?
9 aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur, ut homo, vestris fraudulentiis?
Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?
10 Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem ejus accipitis.
Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.
11 Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror ejus irruet super vos.
Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?
12 Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ.
Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.
13 Tacete paulisper, ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.
14 Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?
15 Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu ejus arguam.
Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.
16 Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu ejus omnis hypocrita.
Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.
17 Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris.
Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.
18 Si fuero judicatus, scio quod justus inveniar.
Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.
19 Quis est qui judicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.
20 Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:
21 manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.
22 Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.
23 Quantas habeo iniquitates et peccata? scelera mea et delicta ostende mihi.
Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.
24 Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?
25 Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?
26 scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ.
Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.
27 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;
28 qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.
Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.
