Job 12
1 Respondens autem Job, dixit:
Na Hiob buae se,
2 Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia?
“Akyinnye nni ho, mo ne nnipa no na muwu a na nyansa asa!
3 Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum; quis enim hæc quæ nostis ignorat?
Nanso mewɔ adwene sɛ mo ara monnsen me. Hena na onnim saa nneɛma yi nyinaa?
4 Qui deridetur ab amico suo, sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum: deridetur enim justi simplicitas.
“Mayɛ aserewde ama me nnamfonom, mefrɛɛ Onyankopɔn na obuae, aserewde teta bi, nanso meteɛ na me ho nni asɛm.
5 Lampas contempta apud cogitationes divitum parata ad tempus statutum.
Nnipa a wɔn ho tɔ wɔn no bu amanehunu animtiaa sɛnea wobu wɔn a wɔn nan rewatiri no awiei animtiaa no.
6 Abundant tabernacula prædonum, et audacter provocant Deum, cum ipse dederit omnia in manus eorum.
Wɔmmfa wɔn nsa nka akorɔmfo ntamadan, na wɔn a woyi Onyankopɔn abufuw wɔ bammɔ na Onyankopɔn bɔ nea ɔde ma wɔn ho ban.
7 Nimirum interroga jumenta, et docebunt te; et volatilia cæli, et indicabunt tibi.
“Bisa mmoa no, na wɔbɛkyerɛ wo anaasɛ wim nnomaa no, na wɔbɛka akyerɛ wo
8 Loquere terræ, et respondebit tibi, et narrabunt pisces maris.
anaasɛ kasa kyerɛ asase, na ɛbɛkyerɛ wo, anaasɛ ma po mu mpataa nka nkyerɛ wo.
9 Quis ignorat quod omnia hæc manus Domini fecerit?
Wɔn nyinaa mu hena na onnim sɛ Awurade nsa na ayɛ eyi.
10 In cujus manu anima omnis viventis, et spiritus universæ carnis hominis.
Ne nsam na abɔde nyinaa home wɔ ne adesamma nyinaa home.
11 Nonne auris verba dijudicat? et fauces comedentis, saporem?
So aso nsɔ nsɛm nhwɛ sɛnea tɛkrɛma ka aduan hwɛ no ana?
12 In antiquis est sapientia, et in multo tempore prudentia.
Wonnya nyansa mfi mpanyin nkyɛn, na ɛnyɛ onyinkyɛ na ɛde ntease ba ana?
13 Apud ipsum est sapientia et fortitudo; ipse habet consilium et intelligentiam.
“Nyansa ne tumi yɛ Onyankopɔn de; afotu ne ntease yɛ ne dea.
14 Si destruxerit, nemo est qui ædificet; si incluserit hominem, nullus est qui aperiat.
Nea obubu gu no, obiara rentumi nsi; nea ɔde no to afiase no, obiara rentumi nyi no.
15 Si continuerit aquas, omnia siccabuntur; et si emiserit eas, subvertent terram.
Sɛ ɔma osu gyae tɔ a, asase no so yɛ wosee; sɛ ogyaa osutɔ mu a, ɛsɛe asase no.
16 Apud ipsum est fortitudo et sapientia; ipse novit et decipientem, et eum qui decipitur.
Ahoɔden ne nkonimdi yɛ ne de osisifo ne nea wosisi no no nso yɛ ne de.
17 Adducit consiliarios in stultum finem, et judices in stuporem.
Ɔpa afotufo ho ntama ma wɔkɔ na ɔma atemmufo yɛ nkwasea.
18 Balteum regum dissolvit, et præcingit fune renes eorum.
Ɔworɔw ahemfo nkyehama na ɔde abɔso bɔ wɔn asen.
19 Ducit sacerdotes inglorios, et optimates supplantat:
Ɔpa asɔfo ho ntama, na otu nnipa a wɔn ase atim akyɛ gu.
20 commutans labium veracium, et doctrinam senum auferens.
Ɔka afotufo a wogye wɔn di no kasaboa hyɛ, na ogye mpanyimfo nhumu.
21 Effundit despectionem super principes, eos qui oppressi fuerant relevans.
Ɔde animguase gu atitiriw so na otintim gye ahoɔdenfo nsam akode.
22 Qui revelat profunda de tenebris, et producit in lucem umbram mortis.
Ɔda sum mu nneɛma a ahintaw adi na ɔde sum kabii ba hann mu.
23 Qui multiplicat gentes, et perdit eas, et subversas in integrum restituit.
Ɔyɛ aman akɛse, na ɔsɛe wɔn; ɔtrɛw aman mu, na ɔhwete wɔn mu.
24 Qui immutat cor principum populi terræ, et decipit eos ut frustra incedant per invium:
Ogye wiase akannifo adwene fi wɔn nsam; na ɔma wokyinkyin asase wosee a ɔkwan nna so so.
25 palpabunt quasi in tenebris, et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.
Wɔkeka wɔ sum mu a wonni kanea; na ɔma wɔtɔ ntintan sɛ asabowfo.”
