Iacobi 3
1 Nolite plures magistri fieri fratres mei, scientes quoniam majus judicium sumitis.
Nawkamyanawk, patukkung ah na oh o boih hanah poek o hmah, aicae loe karai kue lokcaekhaih a tong o tih, tito panoek oh.
2 In multis enim offendimus omnes. Si quis in verbo non offendit, hic perfectus est vir: potest etiam freno circumducere totum corpus.
Aicae boih paroeai hmuen sakpazaehaih a tawnh o. Lokthuih pazae ai kami loe, kakoep kami ah oh moe, takpum boih angsum thaih kami ah oh.
3 Si autem equis frena in ora mittimus ad consentiendum nobis, et omne corpus illorum circumferimus.
Khenah, lok tahngaih thai hanah, aicae mah hrang ih tahmawh to a moem pae o; to naah ni hrang ih takpum boih paqoi thaih.
4 Ecce et naves, cum magnæ sint, et a ventis validis minentur, circumferuntur a modico gubernaculo ubi impetus dirigentis voluerit.
Palongpuinawk ho khen oh, len o parai e, takhi kaham mah koeh baktiah hmuh thaih, toe palongpui mongkung mah loe amonghaih cung tetta hoiah ni a caeh koehhaih baktiah paqoi.
5 Ita et lingua modicum quidem membrum est, et magna exaltat. Ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit!
To baktih toengah palai doeh takpum thungah kaom hmuen tetta ah ni oh, toe amoek parai. Khenah, tetta hmai mah taw to kangh boih!
6 Et lingua ignis est, universitas iniquitatis. Lingua constituitur in membris nostris, quæ maculat totum corpus, et inflammat rotam nativitatis nostræ inflammata a gehenna. (Geenna g1067)
Palai loe hmai ah oh moe, long zaehaih ah oh: to baktih toengah palai loe aicae takpum thungah oh moe, takpum to amhnongsak boih, takpum hmai kangsak hanah, hell hmai thungah kraksak. (Geenna g1067)
7 Omnis enim natura bestiarum, et volucrum, et serpentium, et ceterorum domantur, et domita sunt a natura humana:
Moi kasannawk, tavaanawk, pahuinawk hoi tuipui thungah kaom moinawk boih mongsak thaih:
8 linguam autem nullus hominum domare potest: inquietum malum, plena veneno mortifero.
toe palai loe mi kawbaktih mah doeh pazawk thai ai; thuitaek thai ai ih kasae ah oh moe, duekhaih kasoe ah oh.
9 In ipsa benedicimus Deum et Patrem: et in ipsa maledicimus homines, qui ad similitudinem Dei facti sunt.
Aicae mah ampa Sithaw to palai hoiah pakoeh moe, Sithaw hoi kanghmong ah sak ih kaminawk doeh aicae mah palai hoiah pasoih o.
10 Ex ipso ore procedit benedictio et maledictio. Non oportet, fratres mei, hæc ita fieri.
Pakha maeto thung hoiah tahamhoihhaih hoi tangoenghaih to tacawt. Nawkamyanawk, hae tiah oh han om ai.
11 Numquid fons de eodem foramine emanat dulcem et amaram aquam?
Tuibap maeto thung hoiah tui kaluep hoi tui kakhaa tacawt thai maw?
12 Numquid potest, fratres mei, ficus uvas facere, aut vitis ficus? Sic neque salsa dulcem potest facere aquam.
Nawkamyanawk, thaiduetkung mah Olive thaih athaih thai maw? To tih ai boeh loe misurkung mah thaiduet thaih athaih thai maw? Tuibap maeto thung hoiah tui kaluep hoi tui kakhrum tacawt thai ai.
13 Quis sapiens et disciplinatus inter vos? Ostendat ex bona conversatione operationem suam in mansuetudine sapientiæ.
Nangcae thungah palungha kami hoi panoekhaih tawn kami oh maw? Om nahaeloe palunghahaih tuinom hoiah tacawt kahoih a toksakhaih to amtuengsak nasoe.
14 Quod si zelum amarum habetis, et contentiones sint in cordibus vestris: nolite gloriari, et mendaces esse adversus veritatem:
Toe na palung thungah kasae uthaih maw, misa angcoeng koehhaih maw om nahaeloe, amoek o hmah loe, loktang lok aek hanah lok amlai o hmah.
15 non est enim ista sapientia desursum descendens: sed terrena, animalis, diabolica.
To baktih palunghahaih loe ranui bang hoiah angzo ai, long hoiah angzo palunghahaih, taksa koehhaih hoiah angzo palunghahaih, taqawk khae hoiah angzo palunghahaih ah ni oh.
16 Ubi enim zelus et contentio, ibi inconstantia et omne opus pravum.
Uthaih hoi misa angcoenghaih kaom ahmuen ah loe, khosak anghmanghaih hoi congca kasae sakhaih to oh.
17 Quæ autem desursum est sapientia, primum quidem pudica est, deinde pacifica, modesta, suadibilis, bonis consentiens, plena misericordia et fructibus bonis, non judicans, sine simulatione.
Toe ranui bang hoi angzo palunghahaih loe, hmaloe koekah ciimcai moe, angdaehhaih, poeknaemhaih, kami tlim ah khosakhaih, palungnathaih hoiah koi pacoengah, athaih kahoih to athaih, mikhmai khethaih om ai, angsak cophaih doeh om ai.
18 Fructus autem justitiæ, in pace seminatur, facientibus pacem.
Angdaehhaih sah kaminawk loe toenghaih thingthai atii to monghaih hoiah haeh o.
