Isaiæ 63

1 Quis est iste, qui venit de Edom, tinctis vestibus de Bosra? iste formosus in stola sua, gradiens in multitudine fortitudinis suæ? Ego qui loquor justitiam, et propugnator sum ad salvandum.

Kahni kamling hoi kahoih parai khukbuen to angkhuk moe, lensawkhaih hoi hmabang ah kacaeh, Edom prae Bozrah hoiah angzo kami loe mi aa? To kami loe toenghaih lok kathui, pahlong han thacakhaih katawn, Kai hae boeh ni.

2 Quare ergo rubrum est indumentum tuum, et vestimenta tua sicut calcantium in torculari?

Tipongah nang ih kahni loe thim moe, misurthaih pasaw kaminawk ih kahni baktiah oh loe?

3 Torcular calcavi solus, et de gentibus non est vir mecum; calcavi eos in furore meo, et conculcavi eos in ira mea: et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea, et omnia indumenta mea inquinavi.

Kaimabueng ni misurthaih ka pasawh; mi doeh kai khaeah om ai; palungphuihaih hoiah nihcae to ka tit moe, palungphui hoiah nihcae to ka cawh; nihcae ih athii mah kai ih kahni tacawn thuih pongah, kai ih kahni loe thim boih boeh.

4 Dies enim ultionis in corde meo; annus redemptionis meæ venit.

Lu lakhaih ni ka poek li naah, kai akranghaih saning to phak.

5 Circumspexi, et non erat auxiliator; quæsivi, et non fuit qui adjuvaret: et salvavit mihi brachium meum, et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi.

Ka khet naah, kai bomkung mi doeh ka hnu ai; kai patawnkung mi doeh om ai pongah, palung ka boeng sut; to pongah kaimah ban mah kaimah hanah pahlonghaih to sak boeh; palung ka phuihaih mah kai ang patawnh.

6 Et conculcavi populos in furore meo, et inebriavi eos in indignatione mea, et detraxi in terram virtutem eorum.

Palungphuihaih hoiah kaminawk to ka tit boeh, palung ka phuihaih hoiah nihcae to mu ka paquisak moe, nihcae ih athii to long ah ka kraih boeh.

7 Miserationum Domini recordabor; laudem Domini super omnibus quæ reddidit nobis Dominus, et super multitudinem bonorum domui Israël, quæ largitus est eis secundum indulgentiam suam, et secundum multitudinem misericordiarum suarum.

Angraeng mah aicae nuiah sak ih hmuennawk, a tahmenhaih hoi kathuk parai amlunghaih, Israel imthung takoh nuiah sak ih kalen parai kahoih hmuen pongah, Angraeng amlunghaih hoi tahmenhaih to ka thuih han.

8 Et dixit: Verumtamen populus meus est, filii non negantes; et factus est eis salvator.

Nihcae loe kai ih kami tangtang ni, lok amlai ai kami ih caa ah oh o; to pongah anih loe nihcae pahlongkung ah oh.

9 In omni tribulatione eorum non est tribulatus, et angelus faciei ejus salvavit eos: in dilectione sua et in indulgentia sua ipse redemit eos, et portavit eos, et elevavit eos cunctis diebus sæculi.

Nihcae patangkhang o naah, anih doeh patangkhang toeng, a hmaa ah kaom van kaminawk mah nihcae to pahlong moe, a palunghaih hoi tahmenhaih mah nihcae to akrang; canghnii hoi boeh ni nihcae to khetzawn moe, a zaehhoih.

10 Ipsi autem ad iracundiam provocaverunt, et afflixerunt spiritum Sancti ejus: et conversus est eis in inimicum, et ipse debellavit eos.

Toe nihcae mah anih ih lok to aek o moe, anih ih Muithla to palungset o sak; to pongah nihcae to misa ah suek moe, a tuk.

11 Et recordatus est dierum sæculi Moysi, et populi sui. Ubi est qui eduxit eos de mari cum pastoribus gregis sui? Ubi est qui posuit in medio ejus spiritum Sancti sui;

To naah angmah ih kaminawk mah canghnii ih aninawk, Mosi ih kaminawk hoi anih dung nathuem ih atuenawk to poek o vawk moe, tuipui thung hoiah angmah ih kaminawk zaehoikung, angmah ih tuu toepkung loe naa ah maw oh? Nihcae salakah angmah ih Kacai Muithla suemkung loe naa ah maw oh?

12 qui eduxit ad dexteram Moysen, brachio majestatis suæ; qui scidit aquas ante eos, ut faceret sibi nomen sempiternum;

Mosi ih bantang ban thacak sakkung, anih ih ahmin cak poe thai hanah, nihcae hmaa ah tui pakhoihkung,

13 qui eduxit eos per abyssos, quasi equum in deserto non impingentem?

nihcae amthaek han ai ah praezaek ah hrang angthueng baktih toengah, kathuk tuipui thung hoiah nihcae zaehoikung loe naa ah maw oh? tiah thuih o.

14 Quasi animal in campo descendens, spiritus Domini ductor ejus fuit. Sic adduxisti populum tuum, ut faceres tibi nomen gloriæ.

Azawn ah caeh tathuk moi baktih toengah, Angraeng ih Muithla mah nihcae to anghakhaih paek; na hmin lensawksak poe hanah, nangmah ih kaminawk to hae tiah na zaehhoih.

15 Attende de cælo, et vide de habitaculo sancto tuo, et gloriæ tuæ. Ubi est zelus tuus, et fortitudo tua, multitudo viscerum tuorum et miserationum tuarum? Super me continuerunt se.

Van hoi doeng tathuk ah, khenah, ciimcai moe, lensawk na ohhaih ahmuen hoiah na khen tathuk ah; na poek thacakhaih, na tha ohhaih, kaicae na tahmenhaih hoi amlunghaih loe naa ah maw oh? Nang qoi taak ving boeh maw?

16 Tu enim pater noster: et Abraham nescivit nos, et Israël ignoravit nos: tu, Domine, pater noster, redemptor noster, a sæculo nomen tuum.

Abraham mah kaicae hae panoek ai moe, Israel mah na maat ai langlacadoeh, nang loe kaicae ih Ampa ah na oh; Aw Angraeng, nang loe kaicae Ampa, canghnii hoiah kaom poe, kaicae Krangkung ah na oh.

17 Quare errare nos fecisti, Domine, de viis tuis; indurasti cor nostrum ne timeremus te? Convertere propter servos tuos, tribus hæreditatis tuæ.

Aw Angraeng, tipongah kaicae hae na loklam hoiah nam khraengsak moe, nang zithaih tawnh han ai ah kaicae ih palungthin hae nam taksak loe? Na tamnanawk hoi nang ih qawktoep acaengnawk khaeah amlaem let ah.

18 Quasi nihilum possederunt populum sanctum tuum: hostes nostri conculcaverunt sanctificationem tuam.

Nangmah ih kaminawk mah na hmuenciim to nawnetta thungah toep o; vaihi loe ka misanawk mah na hmuenciim to atit o boeh.

19 Facti sumus quasi in principio, cum non dominareris nostri, neque invocaretur nomen tuum super nos.

Kaicae loe canghnii hoi boeh ni nang ih qawk ah ka oh o; toe na uk vai ai ih kami baktiah nang ohsak; nihcae to na hmin hoi kawk ai ih kami baktiah na ohsak.