Hebræos 6
1 Quapropter intermittentes inchoationis Christi sermonem, ad perfectiora feramur, non rursum jacientes fundamentum pœnitentiæ ab operibus mortuis, et fidei ad Deum,
Vbvrikunamv, kvvlo gv kristan doin tvvcho nama ngonugv kochinglo kayu gvrila kaiyayabv chinlvpalv yanamlo vnglv yalaju. Ngonu anyung kaamanv kudungkua nga kayu nama okv Pwknvyarnvnyi mvngjwng kunam a;
2 baptismatum doctrinæ, impositionis quoque manuum, ac resurrectionis mortuorum, et judicii æterni. (aiōnios g166)
baptisma gv lvkwng nga tamsarnam okv laak iponam gv lvkwng nga tamsarnam; sinv gv turkurkunam gv lvkwng nga tamsarnam okv dvbvsingtambv jwkadakanam lvkwng nga tamsarnam; ho minam mvnwngnga naalaila ngonu anw lvngtung go mvrung kumare. (aiōnios g166)
3 Et hoc faciemus, si quidem permiserit Deus.
Pwknvyarnv ngonua rila dubv jibolo, ngonu vbv rirungreku, klai ngonu vnglv lakuju!
4 Impossibile est enim eos qui semel sunt illuminati, gustaverunt etiam donum cæleste, et participes facti sunt Spiritus Sancti,
Vkvlvgabv yvvbunudw bunugv mvngjwng nga kayu pvkudw bunua oguaingbv lvkodv mvngdin modukubv naakur nyureku? Bunu Pwknvyarnv gv lounglo lvko dookwkunv; bunu nyidomooku gv amin jinam ha dvkw kunv okv Darwknv Dow gv baag jinam ha naarwk sika kunv;
bunu Pwknvyarnv gv gamchar hv alvnv vla rikadokala chimpvkunv okv aainvgv dw gv jwkrw ha himpa toku. (aiōn g165)
6 et prolapsi sunt; rursus renovari ad pœnitentiam, rursum crucifigentes sibimetipsis Filium Dei, et ostentui habentes.
Okv ho kochingbv bunu bunugv mvngjwng nga kayu roku! bunua lvkodv naakur lakula mvngdin modukubv rinyukuma namgo, ogulvgavbolo bunu Pwknvyarnv gv Kuunyilo nga lvkodv daapo lo takki duku okv nyi mvnwng gv kaagialo hinying modu.
7 Terra enim sæpe venientem super se bibens imbrem, et generans herbam opportunam illis, a quibus colitur, accipit benedictionem a Deo:
Pwknvyarnv kvdw nga bokta lwkjila hvkvgv aolo nyido holunam dvdv nga tvngmula okv yvvdw um rongo mvlwkla mvria dunv hvkvgv lvgabv anyung doomu dubv nvmwng nga boklin jimudu.
8 proferens autem spinas ac tribulos, reproba est, et maledicto proxima: cujus consummatio in combustionem.
Vbvritola hv tvv okv nvmwng boklin jibolo, hv ogu anyung kaakumanv; hv Pwknvyarnv gv beenam gubvrila maatarbv alvmanv ngv hum vmvbv ramyok riku.
9 Confidimus autem de vobis dilectissimi meliora, et viciniora saluti: tametsi ita loquimur.
Vbvritola ayanam ajin vdwa ngonu svbv minjeka, ngonu nonugv lvkwng nga jvjvbv rirungre vla mvngjwng dunv. Nonugv ringlinbaalin paanam v nonua alvyanv bokta go doodu vla ngonu chindu.
10 Non enim injustus Deus, ut obliviscatur operis vestri, et dilectionis, quam ostendistis in nomine ipsius, qui ministrastis sanctis, et ministratis.
Pwknvyarnv mvngkiammvngriam manv ngv. Nw nonugv kudungkua rinam ha vmalo ridur gvrila ninyia paknam ha kaatam nama okv vjak kvvbi kristan vdwa jibwng nama vdwloka mvngpa mabv rimare.
11 Cupimus autem unumquemque vestrum eamdem ostentare sollicitudinem ad expletionem spei usque in finem:
Ngonugv kaibv mvngjimvngro namv nonugv dinchibv mvnggap nama ataranya alu lobv rilin laka vbvribolo nonugv mvngtin namv jvjv nvgobv rilin jiriku.
12 ut non segnes efficiamini, verum imitatores eorum, qui fide, et patientia hæreditabunt promissiones.
Ngonu nonua sepelakre nvgobv rima svgo vla mvngdunv, vbvritola mvngjwng yala okv saktvnv vdwgv aingbv risego vla, okv vbvrila Pwknvyarnv gv milv nama naarwksinv gubv risego vla mvngdunv.
13 Abrahæ namque promittens Deus, quoniam neminem habuit, per quem juraret, majorem, juravit per semetipsum,
Vdwlo Pwknvyarnv Abrahamnyi milv tokudw, nw ninyigv milv nama rirungre vla milvla mintoku. Ninyia kaiyanv kaamanam lvgabv, vdwlo nw milv tokudw nw atugv gv amin lokv minvla milv toku.
14 dicens: Nisi benedicens benedicam te, et multiplicans multiplicabo te.
Nw minto, “Ngo milvdunv nam ngo boktalwkjire okv achialvbv kuu husi doolin more,”
15 Et sic longanimiter ferens, adeptus est repromissionem.
Abraham saktv nvgobv rito, okv vkvlvgabv nw Pwknvyarnv gv milv nama paatoku.
16 Homines enim per majorem sui jurant: et omnis controversiæ eorum finis, ad confirmationem, est juramentum.
Vdwlo ngonu milvnam go minredw, ngonu ngonua kaiyanv akogv amin lokv milv nvdu vbv milv kolokv larmi sunama minjup dunv.
17 In quo abundantius volens Deus ostendere pollicitationis hæredibus, immobilitatem consilii sui, interposuit jusjurandum:
Pwknvyarnv gv milv kunam a naarwk sijinv vdwa, Pwknvyarnv nwgv ridubv mvngnam a um vdwloka mvkumv madunv vla minbwk jidubv mvngdu; vkvlvgabv hv nwgv milv kunamlo akodv milvnamgo mintam lwkdvdu.
18 ut per duas res immobiles, quibus impossibile est mentiri Deum, fortissimum solatium habeamus, qui confugimus ad tenendam propositam spem,
Vbvrikunamv, Pwknvyarnv gvlo so baanyi si doodunv hv nw mvvla manammv okv akuav nyuma namv. Vkvlvgabv ngonu nw gvlo ringria nama paanv vdwv ngonugv kaagialo mvngtin pvvji nama hvngdwngrungbv gaktwkkvrwk ladubv kairungnv mintvmiru ha jidu.
19 quam sicut anchoram habemus animæ tutam ac firmam, et incedentem usque ad interiora velaminis,
Ngonugv mvngtin v ngonugv singnam lvgabv svbv toochi jvbv rila doodunv. Sum ogugoka rika nyumare, okv nyidomooku tologv pwknvyarnvnaam arwng gv vji torpin sinam a vngpik laila Darwkyachok kolo vnglwkre.
