Hebræos 12
1 Ideoque et nos tantam habentes impositam nubem testium, deponentes omne pondus, et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus ad propositum nobis certamen:
ARI, pweki saunkadede pukat, me ras ong dapok kalaimun eu, me kapil pena kitail, kitail en meui sang katoutou patail o dip, me kin kolekole kitail, ap dadaurata tang ni weir, me mi mo’tail.
2 aspicientes in auctorem fidei, et consummatorem Jesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta, atque in dextera sedis Dei sedet.
Ududial Iesus, me tapi pan o kaimwisoke pan atail poson, me sota kotin kupukupure peren me moa, ap kotin kanongama ni lopu, mamaleki kanamenokpa, ap kotidi ni pali maun en mol en Kot.
3 Recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem: ut ne fatigemini, animis vestris deficientes.
Komail tamanda i, me wonewei ni kaupa ren me dipan akan, pwe komail ender pangada o ngen omail ender luetala.
4 Nondum enim usque ad sanguinem restitistis, adversus peccatum repugnantes:
Pwe komail saikenta kelail ong en palian dip, me kareda kamela.
5 et obliti estis consolationis, quæ vobis tamquam filiis loquitur, dicens: Fili mi, noli negligere disciplinam Domini: neque fatigeris dum ab eo argueris.
O komail monokelar kamait pa’mail, me padaki ong komail ni tiak en seri: Nai ol, koe der rongarongan soreki kapung en Kaun o, o der luetalar ni a pan kotin kapung uk ala.
6 Quem enim diligit Dominus, castigat: flagellat autem omnem filium, quem recipit.
Pwe Kaun o kin kotin kame, me a kin pok ong o kin kaloke seri karos, me a pan sapwilimaneki.
7 In disciplina perseverate. Tamquam filiis vobis offert se Deus: quis enim filius, quem non corripit pater?
A ma komail pan kanongama ong kalokolok, nan Kot kin kotin wiai ong komail duen ong sapwilim a kan. Pwe ia seri men, me sam a sota kin kaloke?
8 quod si extra disciplinam estis, cujus participes facti sunt omnes: ergo adulteri, et non filii estis.
A ma komail sota pan kalokolok dueta irail karos, nan kaidin komail seri, pwe sota sam omail.
9 Deinde patres quidem carnis nostræ, eruditores habuimus, et reverebamur eos, non multo magis obtemperabimus Patri spirituum, et vivemus?
A ma sam atail en pali uduk kaloke kitail er, o kitail masak irail, iaduen, kitail sota pan peik kaualap ong Sam en ngen akan, pwen memaur kila?
10 Et illi quidem in tempore paucorum dierum, secundum voluntatem suam erudiebant nos: hic autem ad id quod utile est in recipiendo sanctificationem ejus.
Pwe irail kaloke kitail ran me malaulau, duen insen arail, a i pwen kamaui kitail la, pwe kitail en tungole kisan a saraui.
11 Omnis autem disciplina in præsenti quidem videtur non esse gaudii, sed mœroris: postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam, reddet justitiæ.
A kalokolok karos kaidin likamata peren, ni a pan lel ong kitail, pwe insensued, a mur a pan kareda wan pung o popol ong ir me anlar.
12 Propter quod remissas manus, et soluta genua erigite,
Komail ari kakelada pa o pukie omail luet akan.
13 et gressus rectos facite pedibus vestris: ut non claudicans quis erret, magis autem sanetur.
O kakeki wei nä omail, pwe me sikilikil ender pirokala sang al o, a ren kelailada.
14 Pacem sequimini cum omnibus, et sanctimoniam, sine qua nemo videbit Deum:
Nantiong popol ong amen amen o saraui; a ma so, sota me pan kak kilang Kaun o.
15 contemplantes nequis desit gratiæ Dei: ne qua radix amaritudinis sursum germinans impediat, et per illam inquinentur multi.
O kalaka, pwe amen depa sota konodi mak en Kot, pwe karepen me sued ende pwaida, kawe komail, o me toto pan samin kila.
16 Ne quis fornicator, aut profanus ut Esau: qui propter unam escam vendidit primitiva sua:
Pwe sota me pan nenek, de me sued amen due Esau, me netikila a soso ni kisin manga ta ieu.
17 scitote enim quoniam et postea cupiens hæreditare benedictionem, reprobatus est: non enim invenit pœnitentiæ locum, quamquam cum lacrimis inquisisset eam.
Pwe komail asa, duen muri, ni a men ale pai, a lokidokilar, pwe a sota kak diar ansaun kalula, me a roporopeki pil en mas a.
18 Non enim accessistis ad tractabilem montem, et accensibilem ignem, et turbinem, et caliginem, et procellam,
Pwe komail sota lel nana, me aramas kak doke, o me ingkingkon, o pil sota lel wasa rotorot, o wasa pong, o melimel.
19 et tubæ sonum, et vocem verborum, quam qui audierunt, excusaverunt se, ne eis fieret verbum.
Pil sota lel ngil laud en koronete, de maod en lokaia, me irail, me rongadar, poeki, ender pur ong.
20 Non enim portabant quod dicebatur: Et si bestia tetigerit montem, lapidabitur.
Pwe re sota kak ong rong: O pil man amen, ma a pan sair nana o, a pan pakasuk.
21 Et ita terribile erat quod videbatur. Moyses dixit: Exterritus sum, et tremebundus.
Iduen kasansal a kamasak melel, pwe Moses masanier: I ap lomwineki o rerer.
22 Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Jerusalem cælestem, et multorum millium angelorum frequentiam,
A komail leler nana Sion, o kanim en Kot ieias, Ierusalem en lang, o pokon en tounlang ngederenia,
23 et ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in cælis, et judicem omnium Deum, et spiritus justorum perfectorum,
O momodisou meseni, me mar arail kileledier nanlang, o ren Kot saunkapung en karos, o ren ngen en me pung kan me unsokelar.
24 et testamenti novi mediatorem Jesum, et sanguinis aspersionem melius loquentem quam Abel.
O ren Iesus sauntom en inau kap o ntan usup, me mau sang en Apel.
25 Videte ne recusetis loquentem. Si enim illi non effugerunt, recusantes eum, qui super terram loquebatur: multo magis nos, qui de cælis loquentem nobis avertimus.
Komail kalaka, pwe komail depa sikinwei, me kin mamasani. Pwe ma irail sota kak pitila, me sikin wei i, me kotin padapadak ong irail nin sappa, nan melel, kitail sota pan kak pitila, ma kitail pan sikin wei i, me masan dong kitail sang nanlang.
26 Cujus vox movit terram tunc: nunc autem repromittit, dicens: Adhuc semel, et ego movebo non solum terram, sed et cælum.
I ansau o kapitie kamokidada sappa. A met a kotin inauki masani: I pan pil kamokidada kaidin sappa eta, pwe pil nanlang.
27 Quod autem, Adhuc semel, dicit: declarat mobilium translationem tamquam factorum, ut maneant ea quæ sunt immobilia.
A iet wewe en: I pan pil: Me mokidadar pan kawukila, pwe iei dipisou me wiauier, pwen ir, me sota kamokidada, en mimieta.
28 Itaque regnum immobile suscipientes, habemus gratiam: per quam serviamus placentes Deo, cum metu et reverentia.
Kitail pan ale wei eu, me sota pan kak mokidada, i me kitail en dodok ong Kot duen me kon ong i, ni makelekel o masak.
29 Etenim Deus noster ignis consumens est.
Pwe atail Kot kisiniai ngkon.
