Hebræos 12
1 Ideoque et nos tantam habentes impositam nubem testium, deponentes omne pondus, et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus ad propositum nobis certamen:
Mimia phäha mi hnu maa saksi khawhah veki. Acunakyase, akceta jah man kyetkia mkhyenak, mi cehnak lama veki cun mimät naw jah lola lü mi maa veki cun yah vai dawngnak cän mlung mcetnak am mi dawng vai u.
2 aspicientes in auctorem fidei, et consummatorem Jesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta, atque in dextera sedis Dei sedet.
Akcük üngkhyüh akpäihnak vei cäpa jumeinak üng mi nghnganeinaka kyaki Jesuh cän mi bük kyet vai u. Kutlamtunga phäh ani cun am hela. Vang lam da ta, ani k'äihkia jekyainaka phäh kutlamtunga khana thihnak cun hmaiksetnaka am ngai, acuna kyase ani cun atuha ta Pamhnama Bawi ngawhnak khet da ngawki ni.
3 Recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semetipsum contradictionem: ut ne fatigemini, animis vestris deficientes.
Mkhyekia khyange naw ami cawkei ihlawka khamei lü citcawnki ti cän ngai süma. Acuna kyase ktha käh ngcek lü käh hawiha.
4 Nondum enim usque ad sanguinem restitistis, adversus peccatum repugnantes:
Mkhyenak na ngtäk püi üngpi na thih vai awnga ta am khamei hamki.
5 et obliti estis consolationis, quæ vobis tamquam filiis loquitur, dicens: Fili mi, noli negligere disciplinam Domini: neque fatigeris dum ab eo argueris.
Pamhnam naw a caea mäih ktha ning jah pe lü a ning jah ngthumin püi cän nami mhnih u aw? “Ka ca, Pamhnam naw a ning pitpyang üng ktha käh ngcek lü a ning ksenak üngpi käh puksea.
6 Quem enim diligit Dominus, castigat: flagellat autem omnem filium, quem recipit.
Isetiakyaküng, Bawipa naw a kphyanaka khyang cun pitpyang lü a ca kba a dokhama khyang cun ksenaki ni.”
7 In disciplina perseverate. Tamquam filiis vobis offert se Deus: quis enim filius, quem non corripit pater?
Na paa a ning ksenak na khamei cän cuneia; na cüneinak hin naw Pamhnam naw a cae mäia a jah vecawh püi cun mdanki ni. A pa naw am a mcäi khawia ca ve khai aw?
8 quod si extra disciplinam estis, cujus participes facti sunt omnes: ergo adulteri, et non filii estis.
A caea kba am a ning mcäi khawi ta a cae kcanga am kya lü akcea caea nami kyaki.
9 Deinde patres quidem carnis nostræ, eruditores habuimus, et reverebamur eos, non multo magis obtemperabimus Patri spirituum, et vivemus?
Khawmdeka mi pae naw pi jah mcäi u lü mi jah leisawng u ni. Ngmüimkhya lama Mi Pa cun üng mimät cuap lü ihlawka mi xüng yah khai ni.
10 Et illi quidem in tempore paucorum dierum, secundum voluntatem suam erudiebant nos: hic autem ad id quod utile est in recipiendo sanctificationem ejus.
Khawmdeka mi pae naw jah daw hlüsak u lü asäng ami jah mcäi ni. Lüpi Pamhnam naw a jah mcäi ta nimäta dawnak vaia kya lü a ngcimcaihnak yümatei püi vaia phäh ni.
11 Omnis autem disciplina in præsenti quidem videtur non esse gaudii, sed mœroris: postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam, reddet justitiæ.
Mcäinak mi khameia kcün üngta jenaka am kya, jah thüiseisaki ni. Cun lüpi hnua ta mcäinak mi kham käna ksenaka phu mi ah be ta dimdeiha ngsungpyunkia xünnak ni.
12 Propter quod remissas manus, et soluta genua erigite,
Khakia nami kute cun jah säng lü ktha am vekia nami mkhuke pi cüngsak ua.
13 et gressus rectos facite pedibus vestris: ut non claudicans quis erret, magis autem sanetur.
Ngsungkia lam üng nami ceha kyak üng a khawkse pi dawnak yah be khai ni.
14 Pacem sequimini cum omnibus, et sanctimoniam, sine qua nemo videbit Deum:
Khyang naküt üng na ngkhawt vaia mtunei lü ngcimcaihki kcünsak üng na xün vaia mtuneia. Isetiakyaküng, ahin am ngpüi xakia u naw pi Bawipa am hmu u.
15 contemplantes nequis desit gratiæ Dei: ne qua radix amaritudinis sursum germinans impediat, et per illam inquinentur multi.
Pamhnama bäkhäknak üngkhyüh nglatnak be vai cän mcei bä. U pi thing dung khaa dämduhkia kba ja acun asik naw am dawkyaki a pawha kba käh thawn se.
16 Ne quis fornicator, aut profanus ut Esau: qui propter unam escam vendidit primitiva sua:
A yahei mkäih vaia ca kcük cun eiawk üng jawiki Etawa kba a vecawh am dawki, am ani üng, Ngmüimkhya lam sumnemnak vaia u pi käh thawn se.
17 scitote enim quoniam et postea cupiens hæreditare benedictionem, reprobatus est: non enim invenit pœnitentiæ locum, quamquam cum lacrimis inquisisset eam.
Nami ksing ua kba, akäna a paa dawkyanak pet cun yahei hlüki, lüpi ani cun nglat beki. Isetiakyaküng, miktui am ia mäi sui kyaw lüpi a bilawh päng cun nglatsak be khaia tuilam am hmu ti ve.
18 Non enim accessistis ad tractabilem montem, et accensibilem ignem, et turbinem, et caliginem, et procellam,
Isarele naw Sinai mcunga mei kdäi, nghmüp ja mthan, khawkhi däm,
19 et tubæ sonum, et vocem verborum, quam qui audierunt, excusaverunt se, ne eis fieret verbum.
kpunga ng'yüng ja a kthai jah hmu ngja lü ami lawa kba nami lawki am ni. Khyange naw kthai ami ngjak üng akcea khyü käh ami ngjak be vaia nghuikie,
20 Non enim portabant quod dicebatur: Et si bestia tetigerit montem, lapidabitur.
isetiakyaküng, am ami ngjak khawh ta, “khyüksei hngawh naw mcung a leh vai üng a thih awnga lung am khawng tawng vai,” tia mthehnak cän ni.
21 Et ita terribile erat quod videbatur. Moyses dixit: Exterritus sum, et tremebundus.
Mosia hmu cun cäiphyaki, “Kei ngkhyet lü ka cäiki” tia pyenki.
22 Sed accessistis ad Sion montem, et civitatem Dei viventis, Jerusalem cælestem, et multorum millium angelorum frequentiam,
Khankhawngsä he athawng khawhah ami venak, Khankhaw Jerusalem, xüngseiki Pamhnama mlüh ja Zion mcunga nami lawki he ni.
23 et ecclesiam primitivorum, qui conscripti sunt in cælis, et judicem omnium Deum, et spiritus justorum perfectorum,
Khankhawa ngming yuknak khameikie, Pamhnama ca kcüke jekyai lü ami ngkhämnaka nami lawki he ni. Khyang jah dawsak lü jah kümceisakia ngmüimkhyae ja khyang naküt ngthumkhyah khai Pamhnama vei nami lawki he ni.
24 et testamenti novi mediatorem Jesum, et sanguinis aspersionem melius loquentem quam Abel.
Abelaha thi naw a pawha khyütamea kthaka daw bawki pawhki thi cun kthüih lü ngthumkhän akthai pawhkia Jesuha vei nami lawki he ni.
25 Videte ne recusetis loquentem. Si enim illi non effugerunt, recusantes eum, qui super terram loquebatur: multo magis nos, qui de cælis loquentem nobis avertimus.
Ning jah ngthukhyü püikia pyen cän käh nami kpet vaia mcei ua. Khawmdeka Pamhnama ngthukhyü law püikia pyen kpetki cun mhlät vaia am kya. Khankhaw üngkhyüh jah ngthukhyü püikia pyen mi nglat tak ta ihawkba pi am mi lät.
26 Cujus vox movit terram tunc: nunc autem repromittit, dicens: Adhuc semel, et ego movebo non solum terram, sed et cælum.
Ania kthai naw acuna kcün üng khawmdek ksün lüpi, “Kei naw khawmdek cun ahun däk am ksün lü khankhaw pi ka ksün sih khai,” ti lü a khyütamki ni.
27 Quod autem, Adhuc semel, dicit: declarat mobilium translationem tamquam factorum, ut maneant ea quæ sunt immobilia.
“Ahun däk” tia khyü hin naw a mdan ta mhnünmcenge naküt ngsün u lü khyük khaie. Ilünitiakyaküng käh ngsün theikia ngkhaw cun ve hüt khai.
28 Itaque regnum immobile suscipientes, habemus gratiam: per quam serviamus placentes Deo, cum metu et reverentia.
Am ngsün theikia khyawngpe mi yahei ua phäh mi je vai u. Leisawngnak ja kyüheinak am Pamhnam mi jesak vai ua tuilam cun sui lü xe na lü Pamhnam mi hjawkhah vai u,
29 Etenim Deus noster ignis consumens est.
isetiakyaküng, Pamhnam cun akcanga jah uikia mei ni.
