Genesis 20
1 Profectus inde Abraham in terram australem, habitavit inter Cades et Sur: et peregrinatus est in Geraris.
Hiche akon chun Abraham chu Negev gam langa akichon in Kadesh le Shur kikah a phat chomkhat ana cheng in, chuin Gerar lang gei in aga cheng in ahi.
2 Dixitque de Sara uxore suo: Soror mea est. Misit ergo Abimelech rex Geraræ, et tulit eam.
Abraham'in a inneipi Sarah chu “Ka sopinu ahi,” tin ana phong don in ahile Gerar lengpa Abimelech chun mi asol'in Sarah chu aga pui sah tai.
3 Venit autem Deus ad Abimelech per somnium nocte, et ait illi: En morieris propter mulierem quam tulisti: habet enim virum.
Hinlah hiche jan chun Pathen in Abimelech amang in aki musah in hitin aseipeh'e, “Nangma hi athisa nahi ahi tai, ajeh chu numei na kipui hi aji nei numei ahi bouve!”
4 Abimelech vero non tetigerat eam, et ait: Domine, num gentem ignorantem et justam interficies?
Ahin Abimelech chun amanu (Sarah), chu akitimatpi loulai ahi, hijeh chun Abimelech in “Pakai nangin hiche imacha hechenlou nam hi na suhmang mong ding hitam?
5 nonne ipse dixit mihi: Soror mea est: et ipsa ait: Frater meus est? In simplicitate cordis mei, et munditia manuum mearum feci hoc.
Hitia chu Abraham tah in jong ka sopinu ahi tia eina houlimpi hilou ham? Chule amanun jong ka sopipa ahi atia,” hijeh achu keiman ka lungthim a jong themmo na beihel a chule ka khut teni jong atheng ahi bouve ati.
6 Dixitque ad eum Deus: Et ego scio quod simplici corde feceris: et ideo custodivi te ne peccares in me, et non dimisi ut tangeres eam.
Hijeh chun Pathen in amang in adonbut in, “Ahinai, keiman nangma hetthem louna ho chu ka henai. hiche ho jeh achu nangma keima douna a chonset a konna kasuh khen a chule hiche ho jeh a chu numeinu to kaki timat sah lou ahi.
7 Nunc ergo redde viro suo uxorem, quia propheta est: et orabit pro te, et vives: si autem nolueris reddere, scito quod morte morieris tu, et omnia quæ tua sunt.
Tun numeinu chu a inneipu komma soltan, amapa a inneipun taona naman peh ding ahi, ajeh chu ama themgao ahi, chuteng nangma nadam kit ding ahi tai. Ahin nahet ding khat chu a inneipi nanung peh doh louleh nangma chule na mite nathi gam diu ahi.
8 Statimque de nocte consurgens Abimelech, vocavit omnes servos suos: et locutus est universa verba hæc in auribus eorum, timueruntque omnes viri valde.
Hijeh chun Abimelech jong jingkah matah in a kithu doh in chuin asoh ho jouse gang tah in akou khom tan, chuin Abimelech in thusoh jouse chu asohte ho lah achun aseiyin tijat na adim tauve.
9 Vocavit autem Abimelech etiam Abraham, et dixit ei: Quid fecisti nobis? quid peccavimus in te, quia induxisti super me et super regnum meum peccatum grande? quæ non debuisti facere, fecisti nobis.
Hichun Abimelech in Abraham chu akou vin ajah'a “Ipibol a hiti pia hi nei hung bol'u hitam? Itobang a nang douna a kana chonset hitam, hitia keile ka leng gam chunga chonset nasatah hi nahin pohlut ham? bol louhel ding thil nangman neibol khum ahi tai,” ati.
10 Rursumque expostulans, ait: Quid vidisti, ut hoc faceres?
Chuin Abimelech in Abraham komma aseiye, “Nang in ipi nabol na ham?”
11 Respondit Abraham: Cogitavi mecum, dicens: Forsitan non est timor Dei in loco isto: et interficient me propter uxorem meam:
Abraham'in adonbut in, “Hiche munhi Pathen ginglou mihem tamna mun ahi tin kagel in, ka loinu chu ka sopinu ahi kiti leh ama nu jeh a chu eitha lou diu ham kati ahi.”
12 alias autem et vere soror mea est, filia patris mei, et non filia matris meæ, et duxi eam in uxorem.
Adihtah asei dinga ka sopinu jong ahi nai, kapa eihing lhonpa khat ahin kanu lhon vang achom chom ahi. keiman kaji din kaki pui tai.
13 Postquam autem eduxit me Deus de domo patris mei, dixi ad eam: Hanc misericordiam facies mecum: in omni loco, ad quem ingrediemur, dices quod frater tuus sim.
Pathen in eina kou doh chun kapa insung kanada lhah chun mun khat a patna mun chom a kana vale lhon lai chun kana seiye, thil ngaichat kaneiye katin, hoilang hi jongle iche le naho gamsunga na sopipa tin miho lah a neiphon doh ding ahi tin kana seipeh e.”
14 Tulit igitur Abimelech oves et boves, et servos et ancillas, et dedit Abraham: reddiditque illi Saram uxorem suam,
Hichun Abimelech in akelcha ho le kelngoi hon ho chule abong hon chule numei pasal asoh ho chu Abraham apetai. Abimelech in a inneipi Sarah jong chu anungsol peh kit tai.
15 et ait: Terra coram vobis est, ubicumque tibi placuerit habita.
Hichun Abimelech in adonbut in, “Dah'in lang vetem in kagam sung nang in nadei pen na mun a na chen thei ahiye.”
16 Saræ autem dixit: Ecce mille argenteos dedi fratri tuo, hoc erit tibi in velamen oculorum ad omnes qui tecum sunt, et quocumque perrexeris: mementoque te deprehensam.
Abimelech in Sarah jah'a aseiye, “Ven keiman na sopipa dangka sang khat kapen, hiche sum hi na koma um chengse mitmu a asuh khel kihet them to na dinga kapeh ahi, chule japi angsunga nangma boina nanei tapoi,” ati.
17 Orante autem Abraham, sanavit Deus Abimelech et uxorem, ancillasque ejus, et pepererunt:
Hichun Abraham'in Pathen kom a taona amang in Pathen in Abimelech asu dam tan, chule a inneipi le asoh numei ho jouse naobu jouse jong cha aneithei na diuvin aki hong gam tai.
18 concluserat enim Dominus omnem vulvam domus Abimelech propter Saram uxorem Abrahæ.
Ajeh chu Abraham jinu Sarah jeh a Pakaiyin Abimelech insunga numei naobu jouse ana kha tan peh ahiye.
