< Genesis 11 >

1 Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.
En ese tiempo se hablaba en todo el mundo un solo idioma y todos usaban palabras con el mismo significado.
2 Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo.
Al trasladarse hacia el oriente, descubrieron una llanura en la región del Sinar y se asentaron allí.
3 Dixitque alter ad proximum suum: Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni. Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro cæmento:
Y se dijeron unos a otros: “Vengan, juntemos ladrillos y cocinémoslos con fuego”. (Usaron ladrillo en lugar de piedra, y alquitrán en lugar de cemento).
4 et dixerunt: Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad cælum: et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.
Y entonces dijeron: “Construyamos ahora una ciudad para nosotros mismos con una torre cuya cúspide llegue hasta el cielo. Así lograremos tener una gran reputación y no andaremos dispersos por todo el mundo”.
5 Descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrim, quam ædificabant filii Adam,
Pero el Señor descendió para mirar la ciudad y la torre que estas personas estaban construyendo.
6 et dixit: Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus: cœperuntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.
Y el Señor dijo: “Miren cómo estas personas están unidas y hablando el mismo idioma. ¡Si pueden lograr todo esto tan solo comenzando, nada les será imposible si se fijan un propósito!
7 Venite igitur, descendamus, et confundamus ibi linguam eorum, ut non audiat unusquisque vocem proximi sui.
Necesitamos bajar allí y confundir su idioma para que no puedan entender lo que se dicen unos a otros”.
8 Atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras, et cessaverunt ædificare civitatem.
Y entonces el Señor los expulsó de allí e hizo que se dispersaran por todo el mundo, y dejaron de construir la ciudad.
9 Et idcirco vocatum est nomen ejus Babel, quia ibi confusum est labium universæ terræ: et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum.
Por eso la ciudad fue llamada Babel, porque el Señor confundió el idioma que se hablaba en el mundo.
10 Hæ sunt generationes Sem: Sem erat centum annorum quando genuit Arphaxad, biennio post diluvium.
La siguiente es la genealogía de Sem. Cuando Sem tuvo 100 años, nació su hijo Arfaxad. Esto sucedió dos años después del diluvio.
11 Vixitque Sem, postquam genuit Arphaxad, quingentis annis: et genuit filios et filias.
Después del nacimiento de Arfaxad, Sem vivió 500 años más y tuvo más hijos e hijas.
12 Porro Arphaxad vixit triginta quinque annis, et genuit Sale.
Cuando Arfaxad tuvo 35 años, nació su hijo Selaj.
13 Vixitque Arphaxad, postquam genuit Sale, trecentis tribus annis: et genuit filios et filias.
Después del nacimiento de Selaj, Arfaxad vivió 403 años más y tuvo más hijos e hijas.
14 Sale quoque vixit triginta annis, et genuit Heber.
Cuando Selaj tuvo 30 años, nació su hijo Éber.
15 Vixitque Sale, postquam genuit Heber, quadringentis tribus annis: et genuit filios et filias.
Después del nacimiento de Éber, Selaj vivió 403 años más y tuvo más hijos e hijas.
16 Vixit autem Heber triginta quatuor annis, et genuit Phaleg.
Cuando Éber tuvo 34 años, nació su hijo Peleg.
17 Et vixit Heber postquam genuit Phaleg, quadringentis triginta annis: et genuit filios et filias.
Después del nacimiento de Peleg, Éber vivió 430 años más y tuvo más hijos e hijas.
18 Vixit quoque Phaleg triginta annis, et genuit Reu.
Cuando Peleg tuvo 30 años, nació su hijo Reú.
19 Vixitque Phaleg, postquam genuit Reu, ducentis novem annis: et genuit filios et filias.
Después del nacimiento de Reú, Peleg vivió 209 años más y tuvo más hijos e hijas.
20 Vixit autem Reu triginta duobus annis, et genuit Sarug.
Cuando Reú tuvo 32 años, nació su hijo Serug.
21 Vixit quoque Reu, postquam genuit Sarug, ducentis septem annis: et genuit filios et filias.
Después del nacimiento de Serug, Reú vivió 207 años más, y tuvo más hijos e hijas.
22 Vixit vero Sarug triginta annis, et genuit Nachor.
Cuando Serug tuvo 30 años, nació su hijo Nacor.
23 Vixitque Sarug, postquam genuit Nachor, ducentis annis: et genuit filios et filias.
Después del nacimiento de Nacor, Serug vivió 200 años más y tuvo más hijos e hijas.
24 Vixit autem Nachor viginti novem annis, et genuit Thare.
Cuando Nacor tuvo 29 años, nació su hijo Téraj.
25 Vixitque Nachor, postquam genuit Thare, centum decem et novem annis: et genuit filios et filias.
Después del nacimiento de Téraj, Nacor vivió 119 años más, y tuvo más hijos e hijas.
26 Vixitque Thare septuaginta annis, et genuit Abram, et Nachor, et Aran.
Cuando Téraj tuvi 70 años, nacieron sus hijos Abram, Nacor y Harán.
27 Hæ sunt autem generationes Thare: Thare genuit Abram, Nachor et Aran. Porro Aran genuit Lot.
Esta es la genealogía de Téraj. Téraj fue el padre de Abram, Nacor y Harán. Harán fue el padre de Lot.
28 Mortuusque est Aran ante Thare patrem suum, in terra nativitatis suæ, in Ur Chaldæorum.
Sin embargo, Harán murió cuando si padre Téraj aún vivía en Ur de los caldeos, la tierra donde nació.
29 Duxerunt autem Abram et Nachor uxores: nomen uxoris Abram, Sarai: et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran, patris Melchæ, et patris Jeschæ.
Tanto Abram como Nacor se casaron. La esposa de Abram se llamaba Sarai, y la esposa de Nacor se llamaba Milca. (Milca era hija de Harán, quien era padre tanto de Milca como de Jiscá).
30 Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.
Sarai no podia quedar embarazada, por lo tanto no tenía hijos.
31 Tulit itaque Thare Abram filium suum, et Lot filium Aran, filium filii sui, et Sarai nurum suam, uxorem Abram filii sui, et eduxit eos de Ur Chaldæorum, ut irent in terram Chanaan: veneruntque usque Haran, et habitaverunt ibi.
Téraj tomó a su hijo Abram, a su nieto Lot, (quien era el hijo de Arám), a su nuera Sarai, (que era la esposa de su hijo Abram), y se fue de Ur de los caldeos para mudarse a Canaán. Llegaron hasta Harán y se quedaron a vivir allí.
32 Et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum, et mortuus est in Haran.
Téraj vivió 205 años y murió en Harán.

< Genesis 11 >