Exodus 5

1 Post hæc ingressi sunt Moyses et Aaron, et dixerunt Pharaoni: Hæc dicit Dominus Deus Israël: Dimitte populum meum ut sacrificet mihi in deserto.

Hicheng jouse chu Israel upa hole lamkai chengse heng'a asei peh chai lhon phat'in, Pharaoh heng'a Mose le Aaron achelhon in aga sei lhon tai. “Hiche hi ahi Israelte Pakai, Pathen in asei chu: gamthip noiya kami Israelten keima jabol naa kut abolna diuvin soltauvin,” tin amapa henga asei lhon tai.

2 At ille respondit: Quis est Dominus, ut audiam vocem ejus, et dimittam Israël? nescio Dominum, et Israël non dimittam.

Pharaoh in ale donbut in, “Hichu hi mong ham? Pakai kitipa chu koiham? Keiman ipi jeh a ama thu kangaiya Israelte chu kasol doh ding ham? Pakai kitipa chu keiman kahekha poi, chule keiman Israelte kasol doh lou ding ahi,” ati.

3 Dixeruntque: Deus Hebræorum vocavit nos, ut eamus viam trium dierum in solitudinem, et sacrificemus Domino Deo nostro: ne forte accidat nobis pestis aut gladius.

Ahinlah Aaron leh Mose apang tinten lhon in, “Hebrew mite Pathen chun eikimupi lhon ahi,” tin aphongdoh lhon'e. “Hijeh chun ni thum sung'a gamthip a kache uva Pakai ka Pathen'u henga kilhaina ka ga sem na diuvin neisol tauvin. Achuti louva ahile, Pakaiyin gamna hise ahinlan sah ding ahilou leh chemjam'a eitha gam diu ahi,” ati lhon'e.

4 Ait ad eos rex Ægypti: Quare Moyses et Aaron sollicitatis populum ab operibus suis? ite ad onera vestra.

Pharaoh in a donbut in, “Mose leh Aaron, ipi ding'a mipite ana toh nauva konna alungu nalahmang lhon'a nasuboi lhon ham? Na kitoh kit tauvin!

5 Dixitque Pharao: Multus est populus terræ: videtis quod turba succreverit: quanto magis si dederitis eis requiem ab operibus?

Ven, “Gamsung'a namite hi tampi ahiuvin, ahin nangnin amaho hi anatoh nau natansah lhon tai,” ati.

6 Præcepit ergo in die illo præfectis operum et exactoribus populi, dicens:

Hiche nikho mama chun Pharaoh in Egypt mite ding'a soh natong vaipo ho leh Israel lamkai ho chu hiche thupeh hi ape tan ahi:

7 Nequaquam ultra dabitis paleas populo ad conficiendos lateres, sicut prius: sed ipsi vadant, et colligant stipulas.

“Chehlhang semna ding'in changpol pe tahih un. Ama ama cheh kihol sah tauvin!

8 Et mensuram laterum, quam prius faciebant, imponetis super eos, nec minuetis quidquam: vacant enim, et idcirco vociferantur, dicentes: Eamus, et sacrificemus Deo nostro.

Ahivang'a masang'a na bolsah ngai bang'uva chehlhang nasem sah jat u kibanga nasem sah dingu ahi. Achanvou u lhom jong lhom sah hih un. Athase gam tauve. Hijeh chun amahon, 'cheu hitin I-Pathen'u henga kilhaina gasem tauhite,' tia asap jengu ahi, ati.

9 Opprimantur operibus, et expleant ea: ut non acquiescant verbis mendacibus.

Achung'uva natoh hahsa cheh koibe peh un! A-ulsau lonsah un! Hichun jou thu angaisah lou na diuva ahil dingu ahi!” ati.

10 Igitur egressi præfecti operum et exactores ad populum, dixerunt: Sic dicit Pharao: Non do vobis paleas:

Hichun soh natong vaipo ho leh natong lamkai ho chu acheuvin mipi ho heng'a asei peh tauvin: “Pharaoh in asei hiche hi ahi: Tuapat changpol kapeh talou ding'u nahi.

11 ite, et colligite sicubi invenire poteritis, nec minuetur quidquam de opere vestro.

Cheuvin lang nangma nangman ga kipoh uvin. Hoilaimun hijongle namu thei chan'un ga kihol tauvin. Ahinlah masanga banga chehlhang atam nathei chan'a na sem doh dingu ahi,” ati.

12 Dispersusque est populus per omnem terram Ægypti ad colligendas paleas.

Hijeh chun mipi jong Egypt gamtin ah changpol hol nan aki the cheh tauvin ahi.

13 Præfecti quoque operum instabant, dicentes: Complete opus vestrum quotidie, ut prius facere solebatis quando dabantur vobis paleæ.

Chomkhat jouvin, Egypt natong vaipo hon gah tah in aboljom nalaiyun, “Changpol kapeh laiyuva nasem bang'uva, niseh leh chehlhang nasem doh ding jat u nasuh bulhit tei ding'u ahi” tin ngeh na aneiyuve.

14 Flagellatique sunt qui præerant operibus filiorum Israël, ab exactoribus Pharaonis, dicentibus: Quare non impletis mensuram laterum sicut prius, nec heri, nec hodie?

Chuin Israel natong lamkaiya anganse hou chu ajep uvin, “Ipi ding'a janhia chule tunia jong natoh doh diu jat na toh doh louvu ham? tin ngehna aneiyuvin ahi.

15 Veneruntque præpositi filiorum Israël, et vociferati sunt ad Pharaonem dicentes: Cur ita agis contra servos tuos?

Chuphat in Israel natong lamkai cheng Pharoah heng'a ache un chule atao uvin, “lungset tah in nasohte hi hitin neibol hih un,” tin athum un ahi.

16 paleæ non dantur nobis, et lateres similiter imperantur: en famuli tui flagellis cædimur, et injuste agitur contra populum tuum.

“Changpol la eipe pouvin, ahinlah soh vaipo hon angeh nalaiyun “chehlhang sem'un!” tin eivo jing'un, ahinlah hiche hi keiho themmo ahi poi! Nangma mite ho mama ngoh ding ahijoi!” tin asei uve.

17 Qui ait: Vacatis otio, et idcirco dicitis: Eamus, et sacrificemus Domino.

Ahivang'in Pharoah apeng jah jeng'in, “Nangho na thaset u ahi! a thase na hiuve! Hijeh a chu hitia hi naseiyu ahi, 'Cheu hitin chule I-Pakaiyu heng'a kilhaina ga toh doh ute natiu ahi.'

18 Ite ergo, et operamini: paleæ non dabuntur vobis, et reddetis consuetum numerum laterum.

“Tun natong din kileuvin! Nangho changpol na kipe lou diu, ahivang'a chehlhang nasem doh diu jat lhingset a nasem doh teitei ding'u ahi,” ati.

19 Videbantque se præpositi filiorum Israël in malo, eo quod diceretur eis: Non minuetur quidquam de lateribus per singulos dies.

“Niseh a chehlhang nasem jat u nakemsuh sah theilou ding'u ahi,” ati jeh u chun Israel natong lamkai hon nasa tah abol gim'a aum'u chu amu tauvin ahi.”

20 Occurreruntque Moysi et Aaron, qui stabant ex adverso, egredientibus a Pharaone:

Pharoah thutanna insung ahin dalhah phat un, pam lang'a amaho ana ngah Mose leh Aaron chu aki mupi uvin ahi.

21 et dixerunt ad eos: Videat Dominus et judicet, quoniam fœtere fecistis odorem nostrum coram Pharaone et servis ejus, et præbuistis ei gladium, ut occideret nos.

Chuin natong lamkai ho chun ajah lhon'ah, “Pakaiyin nachung chang thu lhon tan hen lang gotna nape lhon hen, ijeh inem itileh Pharaoh leh alhacha ho angsung'a nei suh namset u ahi. Nangnin amaho khut a chemjam na koipeh lhon in, neitha gamsah kigot un ahi,” atiuve.

22 Reversusque est Moyses ad Dominum, et ait: Domine, cur afflixisti populum istum? quare misisti me?

Chuin Mose Pakai heng'a akile in akiphin tai, “Ipi ding'a namite chung'a hitobang gimna hi nalhun sah hitam, Pakai? Ipi ding'a keima nei sol ham?”

23 ex eo enim quo ingressus sum ad Pharaonem ut loquerer in nomine tuo, afflixit populum tuum: et non liberasti eos.

Nangma thalheng'a thusei dinga Pharoah heng kahunga kipat namite chunga akhanse cheh cheh jon ahi. Hinlah nangman amaho huhdoh nadin ima nabol poi!”